Το σπίτι των γλάρων

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Ένα όμορφο ταξίδι της ψυχής τελείωσε με το τέλος της ανάγνωσης του βιβλίου "Το σπίτι των γλάρων" από την συγγραφέα κυρία Μαρία Καραγιάννη. Ένα βιβλίο άκρως ενδιαφέρον με ωραίο,σύγχρονο καί μεστό λόγο που δεν ήθελα καθόλου να τελειώσει. Με "κράτησε" από την αρχή του ως το τέλος χωρίς τις περιττές επαναλήψεις ή το πομπώδες ύφος. Σε αυτό το μυθιστόρημα που θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί καί ως αστυνομικό η ιστορία ξεκινάει με ένα ιδιαίτερο τρόπο. Ένας συγγραφέας σε μία καμπή της καριέρας του λαμβάνει μία πρόσκληση για την ξενάγηση σε μία ιδιωτική γκαλερί. Η εικόνα ενός πίνακα ζωγραφικής,το όνομα της ζωγράφου που τον φιλοτέχνησε καθώς καί η οικογένεια που συνδέεται με αυτήν θα τον κάνουν να αναζητήσει τα ίχνη της πρώτης του αγάπης. Η αλήθεια είναι όμως πολύ διαφορετική από αυτό που περίμενε!!!! Μία οικογενειακή τραγωδία που δεν είναι καθόλου τυχαία... Μία αυτοκτονία που δεν είναι αυτοκτονία αλλά καί μία επιστροφή ενός ατόμου που θεωρούσαν νεκρό θα πλέξει το κουβάρι της ιστορίας. Για να ανακαλύψει αυτά τα κρυμμένα μυστικά θα συνεργαστεί με την πρώην του που τυγχάνει να είναι αστυνομικός καί θα φτάσουν στη λύση του αινίγματος. Η αγάπη τους θα αναζωπυρωθεί καί θα έχει ως αποτέλεσμα την γέννηση μίας κόρης. Δυστυχώς όμως αυτήν τους η ιστορία θα λήξει άδοξα αφού ο συγγραφέας θα πεθάνει ένα χρόνο αργότερα. Ο συγγραφέας θέλωντας να μην ξεχαστεί η ιστορία όλων των ανθρώπων που ήταν μέρος αυτής,αρχίζει να την αποτυπώνει στο χαρτί καί έμελλε ο θάνατος να τον προλάβει πρίν το τελειώσει. Η γυναίκα του σαν ένα ύστατο αντίο σε αυτόν αποφασίζει να το τελειώσει αυτή.Για μένα είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει καί σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!!!! Εγώ πάντως είμαι σίγουρη πως θα γυρίσω πολλές φορές πίσω σε αυτο!!!! 

Σύνοψη του βιβλίου "Το σπίτι των γλάρων"

Μια καταιγιστική ιστορία μυστηρίου όπου η διαφθορά, η βία και η κατάχρηση εξουσίας συγκρούονται με την έμπνευση και τον παντοτινό έρωτα.

Μια παράξενη πρόσκληση σε μια γκαλερί οδηγεί έναν συγγραφέα στα χνάρια της Εμμέλια, του νεανικού του έρωτα, και τότε θα πέσει στα χέρια του ένα σημείωμά της:

Τυρρηνική θάλασσα, νήσος Πόντζα, 30-6-1979.

Κάποτε είχα ακούσει τον πατέρα μου να λέει πως τίποτε δεν κρατάει για πάντα στη ζωή. Τίποτε… εκτός από τις τύψεις. Έπρεπε να περάσουν χρόνια ολόκληρα μέχρι να καταλάβω το νόημα εκείνων των λέξεων… Κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει την αξία της ζωής, ώσπου να νιώσει τη βρομερή ανάσα του θανάτου να ψιθυρίζει το όνομά του. Δεν φοβάμαι πια, μαμά. Το μόνο που αισθάνομαι είναι κούραση και μια γλυκιά προσμονή πως πολύ σύντομα τα φαντάσματα που στοίχειωσαν τη νιότη μου θα με αφήσουν επιτέλους ελεύθερη. Το όνομά μου είναι Εμμέλια, κι όταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα είμαι ήδη νεκρή.

Αυτοκτονία ή δολοφονία;
Δεκαπέντε χρόνια μετά τον θάνατο της Εμμέλια, κόρης του πανίσχυρου βιομήχανου Φραντσέσκο Σόρντι, ένας συγγραφέας και μία αστυνόμος αναζητούν την απάντηση. 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ