Συνέντευξη με τον συγγραφέα Ανδρέα Δαλδάκη

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΛΔΑΚΗΣ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Σημερινός μου καλεσμένος στην στήλη των συνεντεύξεων ο συγγραφέας Ανδρέας Δαλδάκης. Τον ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και τις απαντήσεις του. Από τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφορεί το βιβλίο του, με τίτλο ''Περί Φύσεως - Η Νέα Πόλη''. Του εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν, μπορούν να το προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού, είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο. 

Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Πότε ήταν η στιγμή που καταλάβατε ότι θέλετε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;

Α.Δ. Η στιγμή που συνειδητοποίησα ότι με ένα κομμάτι χαρτί και ένα μολύβι μπορώ να

πάω παντού.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν το δεύτερό σας βιβλίο με τίτλο ''Περί Φύσεως - Η Νέα Πόλη''. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτό;

Α.Δ. Πρώτα από όλα σας ευχαριστώ πολύ! Στην ερώτησή σας τώρα… για να είμαι

ειλικρινής, δεν θα ήθελα να αποκαλύψω κάτι, θα προτιμούσα να ανακαλύψει ο κάθε

ο αναγνώστης τα πάντα μόνος του, χωρίς να τον προϊδεάσω για το οτιδήποτε.

Ομολογώ ότι κάποιες φορές είναι βοηθητικό να έχουμε μερικές πληροφορίες, αλλά

κάποιες άλλες ίσως είναι προτιμότερο και πιο ελκυστικό να παραδινόμαστε στο

άγνωστο και στο μυστηριακό. Αλλά μιας και είπα μυστηριακό, θα σας αποκαλύψω

ότι πρόκειται για μια ιστορία μυστηρίου.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Ποια η πηγή έμπνευσης της ιστορίας του βιβλίου σας;

Α.Δ. Η πηγή έμπνευσης, ή ο λόγος αν προτιμάτε, είναι πάντα ο ίδιος, το μοίρασμα μιας

ιστορίας που ο αναγνώστης θα βρει ενδιαφέρουσα, χρήσιμη, εποικοδομητική… μία

που στην καλύτερη περίπτωση θα μπορούσε να έχει μια δράση ιαματική.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε την συγγραφή του;

Α.Δ. Ειλικρινά δεν θυμάμαι. Αυτό που μπορώ να σας πω με σιγουριά όμως, είναι ότι από

την στιγμή που σε επισκέπτεται η πρώτη ιδέα μέχρι τη στιγμή που αυτή θα

μετουσιωθεί σε σκληρό αντίτυπο, περνάει αρκετός, αν όχι πολύς καιρός. Δυστυχώς

ή ευτυχώς –μάλλον ευτυχώς– η συγγραφική εργασία δεν εξαντλείται στο διάστημα

μεταξύ του πρώτου σημείου και του τελευταίου διαστήματος.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Τί θα επιθυμούσατε να αποκομίσουν οι αναγνώστες/στριες από την ανάγνωση του βιβλίου σας;

Α.Δ. Συντροφικότητα. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε κοντά μας κάτι που να μας θυμίζει

ότι δεν είμαστε μόνοι και ότι όλα θα πάνε καλά… Θα μοιραστώ μαζί σας όμως μια

σκηνή που θα με έκανε να νιώσω πραγματικά ολοκληρωμένος και απόλυτα

ευτυχισμένος. Είναι βράδυ. Τα παράθυρα είναι όλα ανοιχτά και ένα ωραίο ρεύμα

διασχίζει το σπίτι. Εκείνη ή εκείνος είναι στο κρεβάτι και διαβάζουν. Τα μάτια τους

κλείνουν όπως ταξιδεύει ένα απαλό φως κι εκείνος ή εκείνη αποκοιμιούνται με ένα

θετικό δάκρυ ή ένα μικρό χαμόγελο. Ακολουθεί ένα υπέροχο όνειρο.

Δεν θα μπορούσα να ζητήσω τίποτα περισσότερο.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Γιατί πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;

Α.Δ. Θα έλεγα ότι δεν πρέπει να κάνουμε τίποτα. Είμαστε όλοι ίδιοι αλλά συγχρόνως και

τόσο διαφορετικοί. Και το βιβλίο είναι απλά ένας ακόμα τρόπος επικοινωνίας. Αν σε

κάποιον ταιριάζει η επικοινωνία μέσω αυτού του μέσου, θα του έλεγα να συνεχίσει

να διαβάζει, για να έρθει σε επαφή με ακόμα περισσότερες σκέψεις και εμπειρίες

ανθρώπων κοντινών ή άλλων που σε διαφορετικές συνθήκες δεν θα γνώριζε ποτέ.

Αν όμως κάποιος προτιμά άλλους τρόπους, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, ας

μην διαβάσει ποτέ του ούτε μια πρόταση. Σε αυτή την περίπτωση, το σημαντικό δεν

είναι το μέσο αλλά η θέληση επικοινωνίας. Οπότε θα έλεγα απλά, πως πρέπει να

επικοινωνούμε, ειλικρινά, ανοιχτά κι ελεύθερα. Δεν έχει καμία σημασία αν αυτό

συμβαίνει μέσω μιας σελίδας, ενός πίνακα, ενός φιλμ ή μιας συζήτησης.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Τέλος, ποιο το όραμά σας ως συγγραφέας;

Α.Δ. Αν έχω κάποιο όραμα δεν το έχω ως συγγραφέας αλλά ως άνθρωπος. Το λέω αυτό

επειδή θεωρώ την συγγραφή μια δουλειά όπως όλες τις άλλες. Και όχι μόνο αυτό,

αλλά νομίζω πως τελικά κάνουμε όλοι μας, ή θα έπρεπε να κάνουμε, την ίδια

δουλειά, να προσπαθούμε δηλαδή να είμαστε και να παραμένουμε όσο το δυνατόν

πιο ανθρώπινοι. Οπότε ως ένας άνθρωπος που εργάζεται, θα ήθελα η ζωή σε όλες

τις μορφές και τις στιγμές της να είναι ατάραχη, ειρηνική και φιλική, με σεβασμό σε

ό,τι μαγικό μας περιβάλλει, να είμαστε όλοι μας δυνατοί και αποφασισμένοι να

χαιρόμαστε τις ωραίες στιγμές και να αντιμετωπίζουμε με γενναιότητα τις δυσκολίες

και τις στεναχώριες που αναπόφευκτα θα βρεθούν μπροστά μας.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat