Αφιέρωμα σε εγχώριους/ες συγγραφείς λογοτεχνίας τρόμου & φαντασίας (Μέρος 8ο): ''Περί αγγέλων και άλλων δαιμονίων"

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Αφιέρωμα σε εγχώριους/ες συγγραφείς λογοτεχνίας τρόμου & φαντασίας 

(Μέρος 8ο)

Περί αγγέλων και άλλων δαιμονίων

Υποστηρίκτρια της άποψης ότι πάντα υπάρχει χώρος για να εισέλθουν στη λογοτεχνία νέοι/ες ταλαντούχοι/ες δημιουργοί, και όπως ήταν φυσικό, χάρηκα πάρα πολύ όταν δεκαέξι καινούργιοι/ες συγγραφείς/σπουδαστές|στριες ανταποκρίθηκαν θετικά στο κάλεσμα του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής “Tabula Rasa” με σκοπό τη συγγραφή αντίστοιχων διηγημάτων που θα ''φιλοξενούνταν'' μέσα στο συλλογικό έργο ''Περί Αγγέλων και άλλων ∆αιμονίων", το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Συρτάρι. Και ναι, όπως καταλάβατε, το 8ο μέρος του παρόντος αφιερώματος/βιβλιοπροτάσεων για το Halloween κι όχι μόνο ήρθε με ένα βιβλίο που μου ''έκλεισε'' πονηρά και άκρως δελεαστικά το μάτι κι όχι άδικα, αφού το διάβασα με μία ανάσα και έμεινα πολύ ικανοποιημένη. Προς τί, όμως, όλος αυτός ο ενθουσιασμός; Οι απαντήσεις στη συνέχεια.

Για να ξεκαθαρίσω κάτι από την αρχή, για να μην υπάρχουν παρερμηνείες/παρεξηγήσεις. Ο τίτλος της συλλογής ''Περί αγγέλων και άλλων δαιμονίων'' και κατ'επέκταση όλο το νόημα και το ύφος των διηγημάτων σε καμία των περιπτώσεων ΔΕΝ έρχονται να θίξουν με οποιονδήποτε τρόπο τα θρησκευτικά πιστεύω του οποιοδήποτε ανθρώπου. Αντιθέτως, μιλάμε για διηγήματα αποκυήματα της φαντασίας των εκάστοτε δημιουργών που υπηρετούν το είδος της φανταστικής λογοτεχνίας. Και επειδή η φαντασία και η τέχνη δεν έχουν όρια, οι δημιουργοί επέλεξαν να αναδείξουν την προαιώνια μάχη μεταξύ καλού και κακού μέσω φιγουρών που κατά κοινή ομολογία και αποδοχή εκπροσωπούν το κάθε ''στρατόπεδο''. Βέβαια, εδώ, οι δημιουργοί το πάνε ένα βήμα παραπέρα και κάπου εκεί αρχίζουν να φαίνονται τα πολλά από τα θετικά στοιχεία της παρούσας συλλογής.

''Σε αυτήν τη συλλογή, δεκαέξι πένες της σύγχρονης λογοτεχνίας του φανταστικού καταγράφουν όσα δεν τόλμησε κανείς να πει δυνατά: Ιστορίες για αγγέλους και δαίμονες με ανθρώπινη μορφή που, για τους δικούς τους λόγους, εμφανίζονται από τις σχισμές του χρόνου στους ανθρώπους, είτε με καλό σκοπό είτε για να τιμωρήσουν." (Από το οπισθόφυλλο)

Αγάπησα την παρούσα συλλογή διηγημάτων, διότι μου προσφέρει τη δυνατότητα όχι μόνο να ταυτιστώ με τις ανθρώπινες φιγούρες που θα πρωταγωνιστήσουν μέσα σε αυτά, μα θα μπορέσω να προσεγγίσω σε μία πιο οικεία και παραστατική κλίμακα τα πρόσωπα πίσω από τους αγγέλους και τα δαιμόνια. Πρόσωπα όχι απαραιτήτως πλασμένα με όλα τα χαρακτηριστικά που μπορεί να έχουμε κατά νου, αλλά με χαρακτηριστικά ίδια με εμάς. Με σκέψεις, συναισθήματα, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, όνειρα, επιθυμίες, λάθη και πάθη. Που μεταξύ μας, ποτέ δε μου ταίριαξε η άποψη περί τόσο τέλειων πλασμένων άφυλων αγγέλων και τόσο κακούργων δαιμονίων. Καλά! Πριν πέσετε να με φάτε. Αυτό είναι καθαρά η δική μου υποκειμενική άποψη και δεν την επιβάλω σε κανέναν/καμία. Μα παρατηρώ ότι υπάρχουν δημιουργοί που τη συμμερίζονται και παίρνοντας έμπνευση απ'αυτό, ''χτίζουν'' ιστορίες που ισορροπούν μεταξύ της φαντασίας και του τρόμου και μας κάνουμε να δούμε πολλά μέσα από άλλη οπτική.

Δεκαέξι αυτοτελείς και ξεχωριστές ιστορίες που όχι μόνο φανερώνουν τις συγγραφικές δυνατότητες των εκάστοτε δημιουργών τους, μα είναι με τέτοιον τρόπο δομημένες που αναδεικνύουν θέματα που προσεγγίζουν το καλό και το κακό μέσα από μία δόση εύστοχου, έξυπνου και σκωπτικού χιούμορ, δίχως να ''υποτροπιάζουν'', ή, να κοροϊδεύουν τη νοημοσύνη του αναγνωστικού κοινού, ενώ παράλληλα μοιάζουν βγαλμένες από την καθημερινή ζωή κρατώντας σε απόλυτη ισορροπία τη φαντασία με το στοιχείο του τρόμου. Ένας τρόμος που γεννάται και τρέφεται από τους ίδιους τους ανθρώπους. 

Μα δεν είναι μόνο αυτό. Ως αναγνώστρια, με άγγιξε πολύ το πώς τόσο οι ''υπηρέτες/τριες'' του καλού όσο και του κακού δείχνουν να έρχονται αποδώσουν την όποια ανταμοιβή, τιμωρία, βοήθεια, ή, ακόμη και την όποια συγχώρεση/λύτρωση μέσα από μία δεύτερη ευκαιρία και ανάγκη για συγγνώμη/μετάνοια των ανθρώπων που πρωταγωνιστούν μέσα στις ιστορίες. Ένιωθα λες και έρχονταν για να δώσουν μία τελική λύση και να ''ολοκληρωθεί'' ο κύκλος τους. Το ευτυχισμένο τέλος δεν είναι πάντα δεδομένο και η συνειδητοποίηση ότι η ζωή μας δεν είναι πάντα παραμύθι μας ''χτυπά'' και μας ταρακουνά.

Δε θα σας κουράσω παραπάνω, αφού θεωρώ ότι σας έδωσα όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και σκέψεις μου γύρω από την παρούσα συλλογή. Αυτό που απομένει είναι να δώσετε και εσείς με τη σειρά σας μία ευκαιρία στους/στις δημιουργούς της να ''μιλήσουν'' στην ψυχή και στη σκέψη σας μέσα από αυτά τα πονήματά τους. 

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Συρτάρι.

Υ.Γ. Μείνετε συντονισμένοι/ες για το 9ο και προτελευταίο μέρος του αφιερώματος.