Εμφύλιος πόλεμος - Αφιέρωμα/Εγχώρια αστυνομική λογοτεχνία(Μέρος 3ο)

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

 Εμφύλιος πόλεμος - Αφιέρωμα/Εγχώρια αστυνομική λογοτεχνία(Μέρος 3ο)

Τρίτη ημέρα του αφιερώματος σε έργα εγχώριας αστυνομικής λογοτεχνίας και επέλεξα το μυθιστόρημα του συγγραφέα Λοΐζου Κάκκουρα, με τίτλο ''Εμφύλιος πόλεμος'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος. Ένα μυθιστόρημα που με παίδεψε και το παίδεψα (ακριβή απάντηση δεν έχω!), αλλά το έφτασα μέχρι τέλους. Ναι, τη δεδομένη στιγμή επιθυμούσα να βρω κάτι έξω από τα συνηθισμένα - τουλάχιστον για μένα. Να μην ταυτιζόταν, απολύτως, με τις αναγνωστικές μου προτιμήσεις. Ήθελα το κάτι διαφορετικό για να τεστάρω τα αναγνωστικά μου όρια και ''θέλω''. Άραγε, τί μπορεί να υποδήλωνε ο τίτλος του; Θα μπορούσε αυτός ο εμφύλιος πόλεμος να ήταν ένας πόλεμος συμφερόντων με τις όποιες συγκρούσεις όχι σε συλλογικό, αλλά σε πιο διαπροσωπικό επίπεδο μεταξύ συγκεκριμένων ανθρώπων; Θα μπορούσε να είναι μία εσωτερική πάλη του εαυτού και των όποιων διλημμάτων έρχονται σε αντίθεση με την όποια ατομική και γενικότερη ηθική; 

''Ο Λευτέρης, ένας νεαρός αστυνομικός που δουλεύει στις κεντρικές φυλακές της πόλης του, έχει αρκετές φιλοδοξίες για τον εαυτό του. Ακολουθεί ευλαβικά το καθημερινό του πρόγραμμα, αποφεύγει κάθε επαφή με τους συναδέλφους του και ονειρεύεται μια θέση αξιωματικού που θα του προσφέρει το δικό του, ξεχωριστό από όλους τους άλλους, γραφείο. Όλα, όμως, στη ζωή του αρχίζουν να ανατρέπονται όταν, μια μέρα του Μάρτη, ο διοικητής των κεντρικών φυλακών τον καλεί στο γραφείο του για να του ανακοινώσει τα νέα του καθήκοντα…" (Από το οπισθόφυλλο)

Λένε ότι αν δώσεις εξουσία σε έναν άνθρωπο, τότε θα δεις τον πραγματικό του χαρακτήρα κι όλα όσα έχει καλά κρυμμένα μέσα στην ψυχή και στη σκέψη του. Όλα εκείνα που μπορεί να εναντιώνονται στην κοινή λογική, τους όποιους θεσπισμένους κανόνες, την ηθική της κοινωνίας και οτιδήποτε άλλο συνεπάγεται μία αρμονική σχέση με το σύνολο, που δεν διαταράσσει τις ισορροπίες. Δεν προκαλεί. Δεν αυθαδιάζει. Δεν διαφωνεί. Απλώς δέχεται ό,τι του/της προσφέρονται. Έτσι και εδώ, ο συγγραφέας επιλέγει να μιλήσει για ζητήματα κομβικά που άπτονται λεπτούς χειρισμούς, καθώς συνδέονται με έναν ιδιαίτερο τρόπο με την ανθρώπινη φύση και τις όποιες ιδιαιτερότητες αυτής. Αντικειμενικά δεν μιλάμε για ένα εύκολο κι ανάλαφρο βιβλίο. Με όλον τον σεβασμό, μπορεί να μην αγάπησα την πένα του συγγραφέα, αλλά με κέρδισε η βαθύτερη ουσία των λεγομένων του. Θέτει επί τάπητος ζητήματα που μας προβληματίζουν κι απαιτούν μία προσεκτικά δομημένη σκέψη που θα βασίζεται στην κριτική μας ικανότητα και δεν θα επηρεάζεται από το θυμικό και τα όποια ακραία, ή, μη συναισθήματα αυτό δύναται να μας γεννά. 

Διάβασα τμηματικά και με μεγάλη προσοχή το βιβλίο. Ήθελα να μπορώ να απορροφήσω τα όσα μου πρόσφερε ως τροφή για σκέψη. Ένα βιβλίο που θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως ρεαλιστικά επώδυνο ως προς τις διαπιστώσεις στις οποίες προβαίνουμε, καθώς ερχόμαστε σε επαφή με τα όσα αναφέρει. Ένα βιβλίο σαν ψυχογράφημα των προσώπων που θα βρεθούν μπροστά σε ανάλογα διλήμματα όπου οι προσωπικές προσδοκίες -σχετικά με την καριέρα και την επίτευξη των όποιων στόχων συντροφεύουν εκείνη- θα έρθουν να ''κουμπώσουν'', ή, και όχι, με τα όσα αρνητικά θα χρειαστεί να κάνουμε και στα άλλα τόσα θετικά που θα πρέπει να ''θυσιάσουμε''. Τη διάσταση που μπορεί να λάβει ο θάνατος στα χέρια ενός ατόμου που μπορεί να έχει την όποια εξουσία και το πώς αυτή η ''δύναμη'' δύναται να μεταφραστεί και να επηρεάσει τον τρόπο σκέψης και δράσης.

Άν και στη χώρα μας δεν επικρατεί ένα ανάλογο σωφρονιστικό σύστημα με αυτό που αναφέρεται μέσα στην πλοκή, δεν παύει να υφίσταται σε διάφορες χώρες του κόσμου. Όχι, δεν είναι αποκύημα της φαντασίας του δημιουργού - τουλάχιστον όσον αφορά τις ποινές. Από εκεί και πέρα, αξίζει να εξετάσουμε το πώς η διαφθορά έχει πολλά πλοκάμια και βρίσκεται παντού γύρω μας, ακόμη και εκεί που δεν το αναμένουμε. Άν, λοιπόν, σας αρέσουν ανάλογα έργα με δραματικό στοιχείο προσαρμοσμένο στα πλαίσια της αστυνομικής λογοτεχνίας, δεν έχετε παρά να το αναζητήσετε.

Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος.

Υ.Γ. Μείνετε συντονισμένοι/ες για το 4ο και τελευταίο μέρος του αφιερώματος.