Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΦΕΝΤΗ ΤΩΝ ΟΡΦΑΝΩΝ

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  Από την ώρα που ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου ''Ο γιος του αφέντη των ορφανών'' του συγγραφέα Adam Johnson,όλο γράφω καί σβήνω,προσπαθώντας να συγκεντρώσω την σκέψη μου κι όλα όσα γεννήθηκαν μέσα στην ψυχή μου από αυτήν μου την επαφή με το συγκεκριμένο έργο. Όχι. Δεν είναι σκοπός μου να σας μιλήσω γι'αυτό,μέσα από ένα μεγάλο σε έκταση κείμενο,-χάρη εντυπωσιασμού-,αλλά να σας μεταφέρω αυτούσιες τις σκέψεις μου. Αρχικά,να σας πω πως δεν μιλάμε για ένα ανάλαφρο βιβλίο που απλά στοχεύει να μας προσφέρει στιγμές ψυχαγωγίας,αλλά για ένα έργο που απαιτεί,με σχεδόν επιτακτικό ύφος,από εμάς το αναγνωστικό κοινό,πλήρη συγκέντρωση καί καθαρό νου. Πρόκειται για ένα δυστοπικό θρίλερ που ακροβατεί ανάμεσα σε μία πιθανή πραγματικότητα καί την νοσηρή φαντασία των κατεχόντων την εξουσία ολοκληρωτικών καθεστώτων,που χωρίς δεύτερη σκέψη,αφαιρούν τα δικαιώματα καί την ελευθερία των πολιτών των χωρών τους.

   Δυστυχώς,δεν έχω διαβάσει τόσα δυστοπικά μυθιστορήματα,όσα θα επιθυμούσα,μα ξέρετε σε τί συμπέρασμα έχω καταλήξει από όλα όσα μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω; Πώς δύνανται να μας προκαλέσουν μεγαλύτερο φόβο,ακόμη κι από βιβλία που ανήκουν στην λογοτεχνία του τρόμου. Κι αυτό γιατί οι δυστοπίες,δεν μας παρουσιάζουν ένα εν δυνάμει πιθανό εφιαλτικό σενάριο για το που μπορεί  να οδηγηθούμε ως κοινωνίες σε παγκόσμιο επίπεδο,αλλά μας δείχνουν μία άλλη πλευρά της πραγματικότητας που όλο καί περισσότερο καθημερινά παρεισφρέει στις ζωές μας διαβρώνοντάς τις σταδιακά με απώτερο σκοπό την ολική αλλαγή τους καί καθυπόταξή μας σε συστήματα καί τρόπους ζωής που δεν έχουν καμία σχέση με τα θέλω καί τις επιλογές μας.

   "Το συναρπαστικό μυθιστόρημα που απέσπασε το βραβείο Πούλιτζερ μας ταξιδεύει στην καρδιά της πιο μυστηριώδους δικτατορίας του κόσμου. Ο Πακ Τζουν Ντο είναι ο βασανισμένος γιος μιας χαμένης μητέρας και ενός ισχυρού πατέρα,που διευθύνει ένα στρατόπεδο εργασίας για ορφανά παιδιά. Όταν η αφοσίωση και η οξυδέρκειά του αναγνωρίζονται από τους υψηλά ιστάμενους του κράτους,η προοδευτική άνοδος στην ιεραρχία μοιάζει ασταμάτητη. Ο Τζουν Ντο γίνεται επαγγελματίας απαγωγέας· αντιμετωπίζει παγωμένα νερά,σκοτεινές σήραγγες και ανατριχιαστικούς θαλάμους ανακρίσεων. Τολμάει να αντιταχθεί στον ίδιο τον Κιμ Γιονγκ Ιλ,σε μια προσπάθεια να σώσει τη γυναίκα που αγαπάει,τη θρυλική ηθοποιό Ήλιο Σελήνη." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   ''Ο γιος του αφέντη των ορφανών'',λοιπόν,ο τίτλος του βιβλίου καί πέρα από το γεγονός πως αναφέρεται σε ένα από τα κύρια πρωταγωνιστικά πρόσωπα της υπόθεσης,εγώ επιλέγω να σταθώ κάπως στο οξύμωρο νόημα πίσω από αυτόν. Γιατί,άραγε,να υπάρχει κάποιος αφέντης των ορφανών παιδιών; Ποιος τον όρισε ''κηδεμόνα'' τους στην θέση των γονέων τους; Μήπως υπάρχει ένας υπόγειος παραλληλισμός των ορφανών παιδιών με τους πολίτες που νιώθοντας εκτεθειμένοι καί φοβισμένοι,γίνονται έρμαια του όποιου επιτήδειου δημαγωγού,ο οποίος με το πρόσχημα της παροχής ασφάλειας,σαν άλλη πατρική φιγούρα,θα προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον; Εκμεταλλευόμενοι αυτοί οι επιτήδειοι την αφέλεια,την δυστυχία καί τον πόνο των αδυνάτων προβαίνουν σε κατάλυση της δημοκρατίας,διαστρεβλώνοντας την ιστορία καί όλα τα γεγονότα προς ίδιον συμφέρον. Με το να στερείς από έναν λαό την γνώση,τις αξίες καί να τον αποκόπτεις από τον πολιτισμό,πετυγχάνεις ως δικτάκτορας τον σκοπό σου.

   Η ιστορία του βιβλίου δεν μιλά μόνο για την χαμένη αθωότητα,αλλά μας δίνει την εικόνα μιας χώρας όπου η πείνα,η διαφθορά σε όλους τους τομείς καί η βαναυσότητα σε καθημερινή βάση κυριαρχούν. Ποια η θέση,όμως,της συντροφικότητας,των περιορισμένων,κλεφτών στιγμών ευτυχίας καί της αγάπης μέσα σε όλο αυτό; Ο στοχευμένος λόγος του συγγραφέα χαρακτηρίζεται από μια γλαφυρότητα στις περιγραφές των εικόνων,τις διαρκείς εναλλαγές σκηνών,την απαραίτητη δράση καί τα έντονα συναισθήματα. Προφανώς καί ο τρόπος που παρουσιάζει την κατάσταση ο συγγραφέας,από πίσω,κρύβει ένα ένα δηκτικό σχολιασμό του. Κύριος,όμως,σκοπός του είναι να μυήσει το αναγνωστικό κοινό στη ζωή των ηρώων καί των ηρωϊδων του. Να αφήσει σε εκείνο το δικαίωμα να κρίνει καί να προβεί στα όποια συμπεράσματα. Εγώ είδα για πολλοστή φορά την ασχήμια μίας ανάλογης κατάστασης καί απεύχομαι να συμβεί καί στην πραγματικότητα,αν καί οι εποχές δείχνουν άλλα.

                                                       Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ADAM JOHNSON 

ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: The Orphan Master's Son

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΙΩΑΝΝΑ ΗΛΙΑΔΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ