Γευματίζοντας με τους λύκους

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Καί η σειρά βιβλίων ''Σκοτεινές πόλεις'',που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Λυκόφως,βάζει προς το παρόν μία άνω τελεία (η συνέχεια εν καιρώ) με το μυθιστόρημα της συγγραφέως Ναταλίας Νικοδήμου,με τίτλο ''Γευματίζοντας με τους λύκους''. ''Ευφυές'' ήταν η πρώτη λέξη που ξεστόμισα με το που ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου. Έχοντας διαβάσει,κατά το παρελθόν,το πρώτο της βιβλίο με τίτλο ''Οι παρελθοντικοί'' καί νιώσει άκρως ικανοποιημένη από την ιδιάζουσα,μα συνάμα γοητευτική γραφή της,η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα κάτι λιγότερο αντάξιο των προσδοκιών μου. Ένα βιβλίο που με παρέσυρε μέσα στις σελίδες του χάρη σε αυτήν την άηχη μελωδία που υποβόσκει στο παρασκήνιο καί συνοδεύεται από τις αρμονικές κινήσεις της χορεύτριας,που κοσμεί την εικόνα του εξωφύλλου,καί μας προ(σ)καλεί να χορέψουμε μαζί της... Αλλά ας τα πιάσω,καλύτερα,από την αρχή.

  ''Γευματίζοντας με τους λύκους" ο τίτλος που επιλέγει η συγγραφέας καί βρήκα ορθή την κίνηση της να χρησιμοποιήσει πληθυντικό αριθμό αναφερόμενη στους λύκους κι όχι να χαρακτηρίσει ως λύκο μόνο ένα από τα πρόσωπα της ιστορίας. Με αυτόν τον τρόπο μας ''παραπλανά'',παίζοντας με το μυαλό μας καί κρατώντας μας σε εγρήγορση. Δεν θα μας το κάνει εύκολο κι αυτό μου άρεσε πολύ. Έτσι,η αγωνία καί το μυστήριο έχουν ανοδική ένταση μέχρι το τέλος του βιβλίου. Σε αντίθετη περίπτωση θα χανόταν όλο το σασπένς καί το νόημα του βιβλίου. Από την στιγμή που μιλάμε για ένα ψυχολογικό θρίλερ,πρέπει να πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις,καί το παρόν το κάνει. 

   Άν κι αρχικά μπορεί να φαντάζει τρομακτικό ένα δείπνο με λύκους,που το πιο πιθανό είναι να γινόμασταν εμείς το κυρίως γεύμα,η αλήθεια είναι πως τα συμπαθέστατα -κατ'εμέ- ζώα δεν μπορούν πάντα να συγκριθούν σε αγριότητα με τους ανθρώπους. Η διαφορά μας με αυτά είναι πως εκείνα λειτουργούν αποκλειστικά με το θυμικό,ενώ σε εμάς έχει δοθεί το χάρισμα της λογικής. Μία λογική που συχνά-πυκνά πάει περίπατο,όταν τα πάθη κυριαρχούν. Μπορείτε,δηλαδή,να δείτε τον παραλληλισμό των λύκων με τους ανθρώπους εκείνους,των οποίων τα βίαια ένστικτα καί η ανάγκη για εξουσία καί χρήμα δεν έχουν κανέναν ηθικό φραγμό. Πατούν επί πτωμάτων,χωρίς να υπολογίζουν στο ελάχιστο βαθμό την ανθρώπινη ζωή. Για εκείνους είναι απλά αντικείμενα προς κατανάλωση καί έπειτα,μπορούν να αντικατασταθούν. Τί γίνεται,όμως,όταν το φαινομενικά αθώο θύμα είναι πιο επικίνδυνο από τον ίδιο τον θύτη; Πότε αλλάζουν οι ρόλοι καί με ποιο κόστος;

    "Ο Βάσος Μακράκης δεν είναι ο πιο συνεπής εργαζόμενος,είναι όμως ο καταλληλότερος για να εκπροσωπεί τον διευθυντή του σε μία λέσχη όπου συναντιούνται κορυφαία επιχειρηματικά στελέχη,για να συλλέγει πληροφορίες για το τι συμβαίνει στην αγορά. Στη λέσχη,που ανήκει στον Μίνωα Βοργίδη,o Βάσος,αν και παντρεμένος,θα ερωτευτεί παράφορα μία σαγηνευτική νέα,την Έλενα,η οποία επιμένει να κρατάει μυστική την ταυτότητά της και αφήνει να αποκαλυφθούν μόνο οι ικανότητές της στο σκάκι και τον χορό. Η λέσχη θα βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του ιδιωτικού ερευνητή Αρίστου Πετράκου που ανέλαβε να ερευνήσει τις συνθήκες εξαφάνισης του γιου ενός βιομήχανου,ο οποίος επίσης φλέρταρε με την Έλενα. Η εξαφάνιση ανοίγει τον δρόμο στον Μίνωα,να δείξει ότι παραμένει ένας λύκος που καιροφυλακτεί και ξέρει να εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες..." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Άραγε,για ποιον λόγο ένας άνθρωπος να επιλέξει,εκούσια,να έρθει σε επαφή με τους ''λύκους'' καί να θέσει τον εαυτό του ως ένα εν δυνάμει θύμα αυτών; Γιατί ένας άνθρωπος που μπορεί να έχει φαινομενικά τα πάντα να διαλέξει αυτόν τον δύσκολο δρόμο; Έρωτας,λαγνεία,μυστήριο,εξουσία,εκδίκηση καί μερικά στοιχεία αστυνομικής λογοτεχνίας είναι οι βασικοί πυλώνες πάνω στους οποίους θα στηριχθεί η υπόθεση του βιβλίου καί μας υπόσχονται δυνατές συγκινήσεις.

   Οι 115 σελίδες του βιβλίου καί η καθηλωτική πένα της συγγραφέως που συγκεντρώνει την αμεσότητα του λόγου,τις περιγραφικές εικόνες,τους σύντομους ρεαλιστικούς διαλόγους μεταξύ των προσώπων καί την απαραίτητη δράση καθιστούν,στο σύνολό τους,το κείμενο ευνόητο καί καλογραμμένο. Προσωπικά δεν βρήκα κάποιο ''ψεγάδι'' που θα επιθυμούσα να επέμβω καί να διορθώσω. Μου άρεσε πάρα πολύ καί σας προτρέπω να το αναζητήσετε με τα υπόλοιπα βιβλία της σειράς.

Καλή ανάγνωση!

Υ.Γ. Εισαγωγικό σημείωμα: Στέλλα Καραμπακάκη

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΝΑΤΑΛΙΑ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΛΥΚΟΦΩΣ