Διαβάζοντας το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου ''Ετοιμόρροποι, αναζητώντας τα μυστικά της σύντηξης"


Τίτλος: Ετοιμόρροποι, αναζητώντας τα μυστικά της σύντηξης
Συγγραφέας: Χρήστος Θ. Παπαδημητρίου
Εκδόσεις: Ελκυστής

ANTI ΠΡΟΛΟΓΟΥ

ΤΕΜΠΗ 28.2.2023


Ήταν πια νύχτα όταν έφτασες.

Ο σταθμός κρύος και παγωμένος.

Ένα κρύο ρεύμα σε έκανε να ριγήσεις.

Δε γύρισες να κοιτάξεις πίσω σου

Φοβήθηκες να δεις τα μάτια της μάνας σου.

Ήξερες πως θα είναι δακρυσμένα.

Όπως κάθε φορά.

Όπως σε κάθε σου ταξίδι στη Θεσσαλονίκη.

Τέσσερα χρόνια πια…


Λίγοι μήνες ακόμη σκέφτηκες.

Το πανεπιστήμιο μετά θα ήταν παρελθόν.

Και όλη η ζωή μπροστά σου.

Εκεί.

Στο σπίτι σου.

Δίπλα σε όσους αγαπούσες από πάντα.

Έκατσες στο βαγόνι του κυλικείου…

Δεν ήθελες να κοιμηθείς στην κουκέτα.

Είχες κατάθλιψη,

όπως κάθε φορά που έφευγες…

Τέσσερα χρόνια πια.


Το τέλος όμως ήταν κοντά…

Αχνοφαινόταν.

Ακούμπησες το κεφάλι στο παγωμένο τζάμι..

Ο συριχτός ήχος της γραμμής σε νανούριζε.

Όπως το τραγούδι της μάνας.

Είκοσι δυο χρόνια πριν, όταν γεννήθηκες…


Όταν αισθάνθηκες τη φλόγα να σε καίει

Θέλησες να σηκωθείς.

Παντού σκοτάδι όμως.

Ένα μέταλλο σφηνωμένο στην κοιλιά σου.

Και εσύ εκεί.

Βιδωμένη στην αγαπημένη σου θέση.

Στο πρώτο τραπέζι του βαγονιού

Πάνω στο παράθυρο.

Για να κοιτάζεις έξω.

Τη ζωή να περνά.


Είδες το σκοτάδι να σε πλησιάζει

Και πρόλαβες

Για μια στιγμή μονάχα να πονέσεις

Μια στιγμή μονάχα να σκεφτείς.

Ήταν τόσο άδικο.

Έσβηναν όλα στη ζωή τόσο νωρίς για σένα.

Και δεν είχες προλάβει ακόμη

Ούτε τα όνειρά σου να τελειώσεις.


Βυθίστηκες στο μαύρο.

Η τελευταία σου αίσθηση από τη ζωή

Ήταν το δάκρυ που έφτασε στα χείλη σου…


Να συμβιβάζεσαι με όλους και με όλα, προκειμένου

να μη μείνεις μόνος

Αν έπρεπε να εξηγήσω τη δυστυχία με λέξεις,

αυτές ακριβώς θα διάλεγα

Charles Bukowski (1920-1994)


ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ

ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ,

Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore

29.12.2025


«O μόνος τρόπος να προχωρήσεις τη ζωή σου είναι

να μην αφήσεις τις αναμνήσεις σου να σε ελέγχουν»

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές (1927-2014)

1

Τα χέρια του έτρεμαν και έσταζαν ιδρώτα, τόσο πολύ που φοβήθηκε πως θα βραχυκυκλώσει το πληκτρολόγιο. Άρπαξε μια πετσέτα από τον πάγκο του εργαστηρίου και τα σκούπισε. Είχε τόση αγωνία που επέλεξε να βάλει μουσική πριν ανοίξει το αρχείο και δει τα αποτελέσματα του πειράματος. Η μελωδική μουσική του Vladimir Cosma από την αγαπημένη του ταινία La septieme cible με πρωταγωνιστή τον Lino Ventura πλημμύρισε το εργαστήριο. Αυτή τη φορά η ανατίναξη του διαμαντιού με το παγωμένο υδρογόνο είχε γίνει με την πρωτοποριακή ιδέα που μόνο εκείνος είχε σκεφτεί, και γνώριζε ένας άνθρωπος σε όλον τον πλανήτη εκτός από αυτόν. Ο διευθυντής του εργαστηρίου Μαρκ Τζέικομπς.


Ήθελε να μετρήσει την ενέργεια που θα αναπαραγόταν. Αν συνέβαινε αυτό που ονειρευόταν τότε μια μικρή ποσότητα παγωμένου υδρογόνου θα μπορούσε να δημιουργήσει –για λιγότερο από εκατό τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου– μια αντίδραση που θα παρήγαγε τριάντα μεγατζάουλ ενέργειας, δηλαδή δεκαπέντε φορές την ενέργεια από τα λέιζερ…


Άνοιξε την οθόνη με τα ευρήματα και ένιωσε ξαφνικά το έδαφος να κινείται ενώ πίστευε πως θα λιποθυμήσει. Τα αποτελέσματα ξεπερνούσαν κάθε προσδοκία. Ξαφνικά είδε μπροστά του σαν ταινία να εκτυλίσσεται το μέλλον του: Βραβείο Νομπέλ Φυσικής από τη σουηδική ακαδημία επιστημών, συνοδευόμενο από το χρηματικό έπαθλο που ήταν περίπου, αν θυμόταν καλά, ένα εκατομμύριο δολάρια… Βράβευσή του από την πρόεδρο της ελληνικής δημοκρατίας ως ο σημαντικότερος Έλληνας επιστήμονας, τιμητικό μέλος της ακαδημίας Αθηνών, συνεντεύξεις σε παγκοσμίου εμβέλειας περιοδικά και ιστοσελίδες, φήμη, δόξα, χρήματα…


2

Ναι όλα θα πήγαιναν όπως ήλπιζε όταν ξεκίνησε την έρευνά του αφιερώνοντας στο εργαστήριο τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής του. Ίσως μάλιστα να κατόρθωνε με την επιτυχία του να συγκινήσει και πάλι την απομακρυσμένη γυναίκα του. Τα τελευταία χρόνια είχαν καταντήσει απλώς συγκάτοικοι. Δεν κοιμόντουσαν μαζί. Δεν έκαναν έρωτα… παρά μονάχα σποραδικά, όταν εκείνη ήθελε να του σβήσει τις υποψίες πως κάτι έτρεχε μαζί της…


Δεν είχε παράπονο. Το λογισμικό που είχε εγκαταστήσει στο κινητό της κατέγραφε κάθε της συνομιλία και γνώριζε για όλους τους περιστασιακούς της εραστές τα τελευταία χρόνια… Έκανε τον ανίδεο… Δεν υπήρχε άλλη λύση για να συνεχίσει να μένει μαζί της και να ονειρεύεται πως παρά τη χαοτική διαφορά τους σε ηλικία, περιουσία και εμφάνιση, θα κατόρθωνε κάποτε να την κάνει να τον ερωτευθεί. Εκείνος ήταν πενήντα χρονών και αυτή είκοσι χρόνια νεότερη, πανέμορφη, ερωτική και με το χάρισμα να την κοιτούν όλοι οι άντρες μόλις έμπαινε σε ένα δωμάτιο. Βαθειά μέσα του γνώριζε πως το μόνο ωραίο πράγμα πάνω του ήταν το αδύνατο κορμί του, που συντηρούσε τρέχοντας δέκα χιλιόμετρα ανελλιπώς, τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες τον χρόνο, κάθε βράδυ μετά τη δουλειά, ακόμη και αν χρειαζόταν να διαθέσει μόνο τέσσερις ώρες για ξεκούραση, λόγω των εξαντλητικών ερευνών του στο εργαστήριο…


Γνώριζε καλά πως ο μόνος λόγος που είχε αποφασίσει να τον παντρευτεί έξι χρόνια πριν ήταν το πανέμορφο σπίτι του στα περίχωρα του Λος Άντζελες, η καλά αμειβόμενη δουλειά του στο εργαστήριο, η καθηγητική του ιδιότητα στην έδρα θεωρητικής φυσικής στο πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο και φυσικά η πλύση εγκεφάλου που της είχε κάνει πως ήταν κοντά στην ανακάλυψη του μεγαλύτερου μυστικού της ανθρωπότητας. Της δυνατότητας παραγωγής ενέργειας μέσω της σύντηξης… Κι αν πετύχαινε αυτό το επίτευγμα θα κατόρθωνε μονομιάς να λύσει για πάντα, εκτός από το πρόβλημα του πλανήτη, και το κυριότερο, κάθε οικονομική τους σκοτούρα με την προβολή, τη διασημότητα και τα χρηματικά βραβεία που θα κέρδιζε…


Δεν ταίριαζαν σε τίποτε. Έλληνας αυτός, βέρα Αμερικανίδα από το Τέξας η Άλις. Πάμφτωχη και αναγκασμένη να δουλεύει σαν μπαργούμαν σε κακόφημα στέκια, ένα από αυτά, όπου τη γνώρισε επτά χρόνια πριν και κατόρθωσε γρήγορα να την πείσει να τον παντρευτεί, ενώ εκείνος φαινόταν πραγματικά πλούσιος μπροστά της.


Ορφανή από τα τρία της εκείνη, ενώ οι γονείς του ζούσαν ακόμη στην Αθήνα…


Ήταν ολοκληρωτικά χαμένος στις σκέψεις του όταν το κινητό του τηλέφωνο κτύπησε.

«Έλα Θησέα, πες μου».

«Μαρκ πρέπει να έρθεις να το δεις με τα μάτια σου…

Πετύχαμε το αδιανόητο…»


Συνεχίζεται...

Περίληψη οπισθοφύλλου:


Λος Άντζελες 2024. Στον πανίσχυρο επιταχυντή στοιχειωδών σωματιδίων ένα πρωτοποριακό πείραμα οδηγεί στην πολυπόθητη πρακτική λύση της εμπορικά εκμεταλλεύσιμης παραγωγής ενέργειας από τη σύντηξη του υδρογόνου.

Η λύση στο παγκόσμιο ενεργειακό πρόβλημα αναπόφευκτα έρχεται σε αντίθεση με σκοτεινά κέντρα γύρω από τον Πρόεδρο των Η.Π.Α που επιθυμούν τη συνέχιση της εξάρτησης του πλανήτη από τους υδρογονάνθρακες.

Οι πρωταγωνιστές της ανακάλυψης δολοφονούνται. Όμως από τυχαία σύμπτωση ο ιθύνων νους μένει ζωντανός παρά την ανατίναξη του σπιτιού του και τη δολοφονία των συνεργατών του από ένα δαιδαλώδες δίκτυο μυστικών υπηρεσιών.

Μια αδυσώπητη καταδίωξη ξεκινά από τη Νέα Υόρκη έως την Ισλανδία και το Λονδίνο. Ο ήρωας επιλέγει αρχικά να κρυφτεί για να επιβιώσει. Η δίψα για εκδίκηση όμως είναι πολύ μεγάλη, όπως και η επιθυμία να επωφεληθεί η ανθρωπότητα από τη συνταρακτική νέα ανακάλυψη. Μια απρόσμενη συνάντηση θα αναβιώσει παλιά πάθη και θα οδηγήσει τους πρωταγωνιστές σε μια απρόσμενη αναμέτρηση εκτός από τους πανίσχυρους αντιπάλους τους και με τον ίδιο τους τον εαυτό και τα όριά τους, στην μάταιη αναζήτηση των μυστικών της επιστήμης και του νοήματος της ζωής.


*Τα πνευματικά δικαιώματα τόσο της εικόνας του εξωφύλλου όσο και του άνωθεν αποσπάσματος ΔΕΝ ανήκουν στο blog, αλλά αποκλειστικά στο συγγραφέα και στον εκδοτικό οίκο.


**Το απόσπασμα δημοσιεύεται κατόπιν συνεννόησης και συναίνεσης του συγγραφέα.

Διαβάζοντας το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου ''Ετοιμόρροποι, αναζητώντας τα μυστικά της σύντηξης" Διαβάζοντας το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου ''Ετοιμόρροποι, αναζητώντας τα μυστικά της σύντηξης" Reviewed by Dominica on Μαΐου 07, 2025 Rating: 5

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Εικόνες θέματος από sndr. Από το Blogger.