Σάλος - Αφιέρωμα σε αστυνομικά μυθιστορήματα εγχώριων δημιουργών (Μέρος 6ο)

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Αφιέρωμα σε αστυνομικά μυθιστορήματα εγχώριων δημιουργών 

(Μέρος 6ο)

~ Σάλος ~

Από την αρχή του αφιερώματος σας είχα πει ότι η σειρά με την οποία σας παρουσιάζω τα βιβλία είναι εντελώς τυχαία. Ωραία μέχρι εδώ; Μα να που κατά έναν ανεξήγητο λόγο, μοιάζει λες και τα βιβλία έρχονται το ένα μετά το άλλο και ενώνονται (εντός κι εκτός εισαγωγικών) με αόρατες γέφυρες που εστιάζουν στις συμπτώσεις, καθώς και σε μία τάση αυτοδικίας που μπορεί να λάβει άλλες διαστάσεις, καθώς και κάποιων ακόμη εύστοχων προβληματισμών... Έκτη μέρα του αφιερώματος και διάβασα το βιβλίο της συγγραφέως Νίνας Μπούρη, με τίτλο ''Σάλος'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάνοια. Άραγε, από τί μπορεί να δημιουργείται, ή, πιο σωστά δύναται να δημιουργήσει αυτό ο ''Σάλος''; Από ποιο πρόσωπο; Ποια πρόσωπα οι αποδέκτες αυτού; Και κυρίως, πώς μπορεί να συνδέεται με αυτήν την άηχη εκκωφαντική κραυγή της εικόνας του εξωφύλλου;

Η λαϊκή ρήση λέει ότι ο φόβος φυλά τα έρμα κι εγώ θα έρθω να προσθέσω ότι ο φόβος μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο είτε αδύναμο είτε τόσο δυνατό που θα φτάσει στο σημείο να προβεί σε πράξεις που ποτέ έως σήμερα δεν είχε φανταστεί. Από ακρότητες έως και πράξεις ηρωϊσμού με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται... Κι αν κάτσουμε να το καλοσκεφτούμε, ο φόβος μπορεί να πάρει πολλές μορφές και να δηλώνει σθεναρά παρών από τη γέννηση, κιόλας, ενός ανθρώπου. Σαν μία άλλη ''παρακαταθήκη'' από γενιά σε γενιά. Άρα ο φόβος όχι μόνο μπορεί να γίνει κινητήριος δύναμη και αφορμή να ξεπεράσει ένας άνθρωπος τον εαυτό του, αλλά και αφορμή για διάπραξη ενός εγκλήματος, ανάγκη για εκδίκηση και αυτοδικία, όπως και κίνητρο για πολλά ακόμη που ίσως δε φανταζόμαστε...

''Πώς θα ένιωθες, αν ξαφνικά άκουγες στο σπίτι σου δυνατούς θορύβους, χωρίς να μπορείς να

εντοπίσεις την πηγή τους; Πώς θα αντιδρούσες, αν αυτά τα ηχητικά παράσιτα συνέχιζαν να επαναλαμβάνονται και σε δημόσια μέρη, με μάρτυρες πολλούς ανθρώπους; Πάνω από δύο, παύει να είναι σύμπτωση. Πόσο γρήγορα θα χτυπούσε η καρδιά σου, αν στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού σου έβρισκες ένα κρυπτογραφημένο γράμμα, σε μια παράξενη και άγνωστη γραφή; Μήπως σιγά σιγά θα έβλεπες ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ τους; Η Σία βιώνει παρόμοια περιστατικά, που φανερώνουν την ύπαρξη κάποιου εχθρού στη ζωή της και νιώθει να απειλείται. Ο αστυνόμος Πελέκης αναλαμβάνει με τη βοήθεια του Ισαάκ, δημοσιογράφου που καλύπτει το ρεπορτάζ της υπόθεσης, να αποκρυπτογραφήσει το γράμμα και να αποκαλύψει την ταυτότητα του δράστη. Τελικά, ποιο κίνητρο κρύβεται πίσω από όλα αυτά; Πόσο μπορείς να φοβηθείς; Μέχρι πού μπορείς να φτάσεις, για να ξεφύγεις από τις φοβίες σου;" (Από το οπισθόφυλλο)

Τόσο η ίδια η ζωή όσο και τα μυθιστορήματα -και δη τα αστυνομικά μιας κι αυτό το αφιέρωμα αφορά αυτά- με κάνουν να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι όντως οι συμπτώσεις δεν είναι απλές συμπτώσεις, μα κάτι παραπάνω κι οφείλω και εγώ με τη σειρά μου να τις αντιμετωπίζω αναλόγως. Ούτε να τις προσπερνώ σαν κάτι παντελώς ανούσιο, αλλά ούτε και όλη μου η ζωή να στηρίζεται εξ ολοκλήρου σε εκείνες. Όλα στο μέτρο του δυνατού και πάντα προσεγγισμένα από τη λογική. Διότι, πολλά είναι μπροστά μας και εμείς επιλέγουμε -για χίλιους δύο λόγους- είτε να τα αγνοούμε είτε να τους δίνουμε λανθασμένες ( ; ) ερμηνείες...

Η συγγραφέας μας προσφέρει μία καλή ως προς την βάση της ιστορία που θα μπορούσε μερίδα του αναγνωστικού κοινού να βρουν σημεία ταύτισης με τα πρόσωπα του βιβλίου. Από την αρχή έως και το τέλος, είναι φανερό ότι η δημιουργός έχει σκοπό να ακολουθήσει το πλάνο που έχει δημιουργήσει με τη σκέψη της και με όμοιο τρόπο το αποτυπώνει πάνω στο χαρτί. Ναι, η υπερβολή είναι απαραίτητη στα πλαίσια της μυθοπλασίας, όπως και να γίνει πιο πιστευτή και μυστηριώδης όλη η υπόθεση. Προσωπικά θα ήθελα περισσότερες ανατροπές κι ένταση σε όλο το κείμενο, παρ'όλ'αυτά το ολοκλήρωσα, άκοπα, μέσα σε λίγες ώρες και του δίνω επιπλέον βαθμούς ένεκα του επιλόγου του, που για μένα είναι το πιο αγαπημένο μου κομμάτι του βιβλίου.

Λογική και ''παραφροσύνη'' σε μία διαγεγραμμένη πορεία όχι ενός, αλλά περισσότερο προαναγγελθέντων εγκλημάτων με παράπλευρες και μη απώλειες θα μπορούσε με λίγες λέξεις να χαρακτηριστεί όλη η πλοκή του μυθιστορήματος. Ένα μυθιστόρημα γραμμένο με ήπιο και ομαλό τρόπο που μυεί το αναγνωστικό κοινό στο είδος της αστυνομικής λογοτεχνίας και θεωρώ ιδανικό για όσους/ες δεν αρέσκονται να διαβάζουν έντονες σκηνές εγκλημάτων ''ντυμένες'' με ανατριχιαστικές κι άκρως ματωμένες περιγραφές και αιμοδιψείς θύτες.

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάνοια.

Υ.Γ. Μείνετε συντονισμένοι/ες για το 7ο μέρος του αφιερώματος.