ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΜΙΛΙΑ ΝΤΕΛ ΒΑΓΙΕ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Πρώτη μου ''γνωριμία'' με την πένα μίας συγγραφέως που δεν απαιτούνται συστάσεις, καθώς το όνομά της είναι συνώνυμο με πετυχημένα λογοτεχνικά έργα που διαχρονικά κατακτούν την αγάπη και τον θαυμασμό των αναγνωστών/στριων σε παγκόσμιο επίπεδο. Επ'αφορμή, λοιπόν, την κυκλοφορία του μυθιστορήματος ''ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΜΙΛΙΑ ΝΤΕΛ ΒΑΓΙΕ" (Mi nombre es Emilia del Valle) (από τις εκδόσεις Ψυχογιός - σε μετάφραση της κυρίας Δέσποινας Δρακάκη), ήρθε η στιγμή της ''μύησής'' μου στον λογοτεχνικό κόσμο της συγγραφέως Isabel Allende (Ιζαμπέλ Αλιέντε). Ένα βιβλίο που μου ''κίνησε'' το ενδιαφέρον από τη στιβαρότητα που περικλείει τον κατά τ'άλλα οικείο του τίτλο. Άραγε, σε τί μέρη θα ''ταξίδευα'' αυτήν τη φορά;

Για μένα η εξιστόρηση της ιστορίας ξεκινά από το άκουσμα και μόνο του τίτλου του. Η φράση ''ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΜΙΛΙΑ ΝΤΕΛ ΒΑΓΙΕ" δε συστήνει, απλώς, την κεντρική πρωταγωνίστρια στο αναγνωστικό κοινό, αλλά μοιάζει σαν μία δήλωση παρουσίας της ιδίας σε έναν κόσμο όχι τόσο φιλικά προσκείμενο και δεκτικό προς τις γυναίκες. Σαν η ηρωίδα να παίρνει δύναμη μέσα από αυτήν την απλή πρόταση και να αποκτά υπόσταση ως άνθρωπος με ίσα δικαιώματα, αξίες, όνειρα, επιθυμίες και ελευθερία για μία αξιοπρεπή ζωή. Κι όλα αυτά ενισχύονται με το πότε είναι τοποθετημένη η χρονική συγκυρία κατά την οποία θα λάβουν χώρα τα γεγονότα της πλοκής. Δε μιλάμε για τώρα (όχι πώς έχουν αλλάξει πολλά από το παρελθόν), μα για μια εποχή που οι γυναίκες όχι δεν είχαν φωνή, αλλά λογίζονταν σαν κάτι το κατώτερο έναντι των ανδρών...

Πείτε το... περιέργεια; ιδιοτροπία; αλλόκοτο τρόπο σκέψης; Μα από μικρή θεωρούσα ότι τα ονόματα που έχουμε μπορεί να μας προσδίδουν, ή, και όχι, συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στον χαρακτήρα μας. Άλλα μοιάζουν πιο ταιριαστά και αναδεικνύουν το νόημα που υπάρχει πίσω από το όνομα και άλλα είναι τραχιά, ξένα και παράταιρα πάνω σε εκείνους/ες που τα φέρουν. Εν προκειμένω, το ''ΕΜΙΛΙΑ ΝΤΕΛ ΒΑΓΙΕ'' είναι κάτι ισχυρό και στακάτο που κανείς και καμία δεν μπορεί να το αμφισβητήσει και να το πάρει από την ηρωίδα μας. 

''Με βάφτισαν Εμίλια ντελ Βάγιε Κλάρο, έτσι εμφανίζομαι στα κατάστιχα της ενορίας της Λα Μισιόν. Η μητέρα μου επέμενε στο «Ντελ Βάγιε» και ο δον Πάντσο επέβαλε και το επίθετο «Κλάρο», επειδή εγώ δεν ήμουν ένα τυχαίο μπάσταρδο αλλά η κόρη που πάντα ήθελε να έχει.

Σαν Φρανσίσκο, 1866. Μια Ιρλανδή δόκιμη μοναχή, έπειτα από έναν τραγικό και θυελλώδη έρωτα με έναν Χιλιανό αριστοκράτη, γεννάει μια κόρη που την ονομάζει Εμίλια ντελ Βάγιε. Η Εμίλια μεγαλώνει κάτω από τη σκέπη ενός τρυφερού πατριού και γίνεται μια ανεξάρτητη και αυτάρκης γυναίκα.

Προκειμένου να ακολουθήσει το πάθος της για τη συγγραφή, αψηφά τους κοινωνικούς κανόνες. Στην ηλικία των δεκαέξι, αρχίσει να εκδίδει λαϊκά, φτηνά αναγνώσματα με ανδρικό ψευδώνυμο, και κάποια στιγμή στρέφεται στη δημοσιογραφία πείθοντας έναν συντάκτη στην εφημερίδα San Francisco Examiner να την προσλάβει. Εκεί συνεργάζεται με άλλον έναν ταλαντούχο ρεπόρτερ, τον Έρικ Γουίλαν.

Προσπαθώντας να αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει, αρπάζει την ευκαιρία να καλύψει τον εμφύλιο πόλεμο στη Χιλή, μαζί με τον Έρικ. Κι εκεί ανακαλύπτει σιγά σιγά την αλήθεια για τον πατέρα της και για τις ρίζες της. Καθώς ο πόλεμος μαίνεται, η Εμίλια θέτει σε κίνδυνο την ίδια της τη ζωή, αμφισβητώντας την ταυτότητα αλλά και το πεπρωμένο της." (Από το οπισθόφυλλο)

Διάβασα το βιβλίο με έναν ρυθμό πρωτόγνωρα εθιστικό που με έκανε να παρασυρθώ και να νιώσω κι εγώ ως ένα αόρατο κι αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας. Δηλώνω γοητευμένη από τον τρόπο που η συγγραφέας παίζει με τις λέξεις πλάθοντας κόσμους οικείους, όπως και πρόσωπα τόσο ρεαλιστικά που μπορώ να τα αγγίξω με τη φαντασία μου. Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνει να ενώνει τη γραφή της με μία εποχή μακρινή διατηρώντας και τα δύο αυτούσια και τόσο ξεκάθαρα που υμνεί όλη την πορεία της ηρωίδας μέσα στην υπόθεση, δίχως να υποκύπτει σε ανούσιους συναισθηματικούς εκβιασμούς, ή, λοιπές τάσεις επιτηδευμένων βερμπαλισμών. 

Τί είναι, τελικά, το μυθιστόρημα ''ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΜΙΛΙΑ ΝΤΕΛ ΒΑΓΙΕ"; Ένας ύμνος στην ψυχή εκείνων των γυναικών που τόλμησαν να διεκδικήσουν τα όνειρά τους και να πάνε κόντρα στα κατεστημένα σε μία εποχή όπου η βαρβαρότητα, οι ανισότητες, καθώς τα πάθη και τα μίση οδηγούσαν τα βήματα και τις πράξεις των ανθρώπων μέσα από τις ξεχωριστές τους ιστορίες. 

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.