Συνέντευξη με την συγγραφέα Αλίνα Καλέση

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΛΙΝΑ ΚΑΛΕΣΗ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Σημερινή μου καλεσμένη στη στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας Αλίνα Καλέση. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και τις απαντήσεις της. Από τις εκδόσεις Ελκυστής (Παράξενος Ελκυστής) κυκλοφορεί το βιβλίο της, με τίτλο ''Το χρυσό σοκάκι''. Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν, μπορούν να το προμηθευτούν από κάποιο βιβλιοπωλείο, είτε από το επίσημο site του εκδοτικού.

Πάμε να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Θα ξεκινήσω με μία ερώτηση που κάνω σε όλους τους συγγραφείς. Πώς μπήκε η συγγραφή στην ζωή σας; 

Α.Κ. Η αφήγηση ιστοριών με μάγευε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Από παιδί είχα

πλούσια φαντασία και συνήθιζα να πλάθω κόσμους και περιπέτειες — άλλοτε με

πρωταγωνιστές αγαπημένους ήρωες κινουμένων σχεδίων και παραμυθιών, άλλοτε με

ανθρώπους που γνώριζα στην καθημερινότητά μου. Στα εφηβικά μου χρόνια, η ανάγκη να

εκφράσω τα έντονα συναισθήματα που βίωνα με οδήγησε στη συγγραφή· ένας τρόπος να

δώσω φωνή σε όσα δεν μπορούσα να πω αλλιώς. Αργότερα, μέσα από τις σπουδές μου

στον κινηματογράφο, ανακάλυψα τη γοητεία της συγγραφής σεναρίου, για να στραφώ στη

συνέχεια και στη λογοτεχνία, καθώς πολλές φορές είναι πιο άμεσο και απλό να

αποτυπώσεις μια ιστορία στο χαρτί, παρά να την υλοποιήσεις στη μεγάλη οθόνη.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Από τις εκδόσεις Ελκυστής (Παράξενος Ελκυστής) κυκλοφορεί το βιβλίο σας, με τίτλο ''Το χρυσό σοκάκι''. Να είναι καλοτάξιδο! Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι'αυτό;

Α.Κ. Ευχαριστώ πολύ! Η υπόθεση είναι η εξής: Στη Βοημία του 19ου αιώνα, μια νεαρή κοπέλα

αφήνει πίσω της το τσέχικο χωριό της για να συναντήσει έναν φίλο κάτω από το

Αστρονομικό Ρολόι της Πράγας. Όμως, μόλις φτάνει εκεί, τον ξεχνά μυστηριωδώς. Δέκα

χρόνια αργότερα, κάθε φορά που το ρολόι χτυπά, προσελκύοντας πλήθος κόσμου, η Υλένια

και ο ξάδερφός της βρίσκονται ανάμεσα στους θεατές, επιβιώνοντας μέσω μικροκλοπών.

Όταν η Υλένια συλλαμβάνεται, για να σωθεί, λέει ψέματα στον βασιλιά πως είναι

αλχημίστρια και μπορεί να του βρει το ελιξίριο της αθανασίας. Ο βασιλιάς την πιστεύει, και

έτσι ξεκινά μια συναρπαστική περιπέτεια που θα την φέρει αντιμέτωπη με την Καθολική

Εκκλησία, τους μύθους της Πράγας και την αναζήτηση του χαμένου της φίλου.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Ποια η πηγή έμπνευσης της ιστορίας του βιβλίου σας; Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε την συγγραφή του;

Α.Κ. Από πάντα ένιωθα μια ιδιαίτερη έλξη για την Πράγα· μια πόλη με γοτθική ψυχή και

μαγευτική ατμόσφαιρα. Όταν τελικά την επισκέφθηκα το 2022, με συνεπήρε όχι μόνο η

ομορφιά των δρόμων και των κτηρίων της, αλλά και οι τοπικοί θρύλοι και μύθοι: η εμμονή

των βασιλιάδων με την αλχημεία, οι υπόγειες στοές, οι πλούσιες ιστορίες φαντασμάτων.

Μέσα στις πέντε ημέρες που έμεινα εκεί, η ιδέα για το βιβλίο άρχισε να παίρνει μορφή στο

μυαλό μου. Θυμάμαι να περπατώ πάνω-κάτω στη Γέφυρα του Καρόλου, ακούγοντας βαλς

και μελωδίες βιολιού, και να πλάθω τους χαρακτήρες και την πλοκή μέσα στη σκέψη μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Τί μπορεί να συμβολίζει ο τίτλος ''Το χρυσό σοκάκι'';

Α.Κ. Ο τίτλος «Το Χρυσό Σοκάκι» παραπέμπει σε έναν υπαρκτό, ιστορικό δρόμο μέσα στο

Κάστρο της Πράγας. Πρόκειται για έναν στενό, γραφικό διάδρομο, πλαισιωμένο από μικρά,

πολύχρωμα σπίτια, που, σύμφωνα με την παράδοση, φιλοξενούσαν αλχημιστές την εποχή

του Ροδόλφου Β΄. Ο χώρος αυτός είναι φορτισμένος με θρύλους, ιστορίες φαντασμάτων

και μυστικά της αλχημείας, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα μυστηρίου και μαγείας που

ταιριάζει απόλυτα με το πνεύμα του έργου.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Γιατί επιλέξατε να γράψετε ένα βιβλίο που να ανήκει στο είδος του φανταστικού; Θα μπορούσατε να γράψετε βιβλία, τα οποία να ανήκουν σε άλλα λογοτεχνικά είδη;

Α.Κ. Επέλεξα το είδος του φανταστικού γιατί ταιριάζει απόλυτα με την ατμόσφαιρα και την

έμπνευση που αντλώ από τόπους όπως η Πράγα, με τη γοτθική της όψη, τους θρύλους, τις

ιστορίες φαντασμάτων και την παράδοση της αλχημείας. Το φανταστικό μου δίνει την

ελευθερία να συνδυάζω πραγματικά ιστορικά στοιχεία, όπως το Χρυσό Σοκάκι, με μύθους

και επινοημένα γεγονότα, δημιουργώντας έναν κόσμο όπου το υπερφυσικό συνυπάρχει με

το πραγματικό.

Βεβαίως, θα μπορούσα να γράψω και σε άλλα λογοτεχνικά είδη, όπως η ιστορική ή η

αστυνομική λογοτεχνία, καθώς με ενδιαφέρει η αφήγηση που ερευνά μυστήρια, σχέσεις

και κοινωνικά πλαίσια. Ωστόσο, το φανταστικό μου επιτρέπει να εκφράσω με τον πιο

ελεύθερο και δημιουργικό τρόπο τις εικόνες και τις ιστορίες που γεννιούνται στο μυαλό

μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Ποιο το όραμά σας ως συγγραφέας;

Α.Κ. Το όραμά μου ως συγγραφέας είναι να δημιουργώ ιστορίες που λειτουργούν σαν γέφυρες

ανάμεσα στους ανθρώπους. Θέλω οι αναγνώστες να μπορούν να ταυτιστούν με τους

χαρακτήρες, να σκεφτούν, να γελάσουν, να συγκινηθούν και, μέσα από τις σελίδες, να

νιώσουν πως δεν είναι μόνοι. Πιστεύω πως η λογοτεχνία έχει τη δύναμη να μας φέρνει πιο

κοντά, ακόμη κι αν δεν γνωριζόμαστε, γιατί μέσα σε κάθε αφήγηση υπάρχει κάτι κοινό που

μας ενώνει.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Γιατί πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;

Α.Κ. Πρέπει να διαβάζουμε βιβλία γιατί μας ανοίγουν δρόμους προς άλλους κόσμους, αλλά και

προς τον ίδιο μας τον εαυτό. Μας δίνουν την ευκαιρία να ταυτιστούμε με ανθρώπους που

ίσως δεν συναντήσουμε ποτέ, να γελάσουμε, να συγκινηθούμε, να προβληματιστούμε και

να νιώσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Τα βιβλία λειτουργούν σαν καθρέφτες και σαν γέφυρες

ταυτόχρονα· μας δείχνουν ποιοι είμαστε, αλλά και μας ενώνουν με όσους μοιράζονται τις

ίδιες αγωνίες, τα ίδια όνειρα ή ακόμη και τις ίδιες πληγές. Μέσα από την ανάγνωση,

μαθαίνουμε να κατανοούμε και να αγαπάμε λίγο περισσότερο τον κόσμο και τους

ανθρώπους γύρω μας.

EΡΩΤΗΣΗ 8: Σαν αναγνώστρια, τί είδους βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε;

Α.Κ. Σαν αναγνώστρια, προτιμώ βιβλία που με ταξιδεύουν σε κόσμους γεμάτους μυστήριο,

φαντασία και ατμόσφαιρα — ιστορίες που συνδυάζουν το πραγματικό με το υπερφυσικό,

το ιστορικό με το φανταστικό. Μου αρέσουν οι αφηγήσεις που έχουν έντονη αίσθηση

τόπου και χρόνου, που με κάνουν να νιώθω ότι περπατώ στα ίδια δρομάκια με τους ήρωες.

Παράλληλα, αγαπώ τα βιβλία που με κάνουν να σκεφτώ, να γελάσω ή να συγκινηθώ, και

που αφήνουν μέσα μου μια αίσθηση οικειότητας, σαν να συνάντησα έναν παλιό φίλο.

ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Τέλος, τί θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την συγγραφή;

Α.Κ. Θα συμβούλευα τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με τη συγγραφή να μην

περιμένουν την «ιδανική» στιγμή ή την «τέλεια» ιδέα. Το σημαντικό είναι να γράφουν

συστηματικά, ακόμα κι αν τα πρώτα τους κείμενα δεν τους ικανοποιούν πλήρως. Η

συγγραφή μοιάζει με μια σχέση φιλίας με τον ίδιο μας τον εαυτό — απαιτεί χρόνο,

υπομονή και ειλικρίνεια. Να διαβάζουν όσο πιο πολύ μπορούν, να ακούν τις ιστορίες των

ανθρώπων γύρω τους και να αφήνουν τη φαντασία τους να ζωντανέψει. Και πάνω απ’ όλα,

να γράφουν όχι για να κερδίσουν την έγκριση των άλλων, αλλά για να εκφράσουν την

ιστορία που νιώθουν βαθιά μέσα τους ότι πρέπει να ειπωθεί.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat