Φόνος στην αρχαία ακρόπολη


Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Τίτλος: Φόνος στην αρχαία ακρόπολη (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος). Και η πρώτη μου σκέψη ήταν ''Όπα εδώ είμαστε!''. Ναι, βλέπετε με ιντριγκάρει ό,τι μπορεί να σχετίζεται με την αρχαιότητα (από κάποιο μνημείο έως μύθο/αληθινή ιστορία) και ειδικά όταν αυτό εμπεριέχει το στοιχείο του εγκλήματος - πάντα μέσα στα πλαίσια της αστυνομικής λογοτεχνίας. Κι αν προσθέσουμε σε αυτό ότι το παρόν μυθιστόρημα το υπογράφει μία πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας η κυρία Σίσσυ Δαλαμπίρα-Κίπριγλη ε, δεν ήθελε και πολύ να νιώσω μία έξαψη της φαντασίας μου. Ούσα μία φανατική βιβλιόφιλη, η εμφάνιση νέων δημιουργών στη σκέψη μου φαντάζει σαν το βούτυρο στο ψωμί της αναγνωστικής μου εμπειρίας κι ανάγκης για διαρκούς αναζήτησης του κάτι νέου. Όμως, όφειλα να κρατώ μικρό καλάθι και να περιορίσω, κάπως, τον όποιον μου ενθουσιασμό για να δω το τί εντέλει θα λάμβανα από το βιβλίο.

''Η Γλυκερία Τζουμάνη είναι μια νεαρή φοιτήτρια που αποφασίζει να περάσει τις πρώτες της καλοκαιρινές διακοπές με το αγόρι της στη Θάσο. Η Γλυκερία φαίνεται ότι διατηρούσε κάποιες επαφές με ένα άτομο από το νησί, παρόλο που στο αγόρι της είχε πει ψέματα ότι δεν το είχε επισκεφτεί ποτέ. Σε μια παρόρμηση της στιγμής, το ζευγάρι αποφασίζει να χωρίσει. Την επόμενη μέρα, η Γλυκερία βρίσκεται δολοφονημένη στην αρχαία ακρόπολη.

Η μικρή κοινωνία της Θάσου συγκλονίζεται από το έγκλημα και η Αστυνομική Διεύθυνση Καβάλας αποστέλλει εκτάκτως τον αξιωματικό Μιχάλη Ραμανίδη να επιληφθεί της υπόθεσης. Όσο ο Μιχάλης προσπαθεί να ξετυλίξει τον μίτο αυτής της δολοφονίας, τόσο αυτός περιπλέκεται.

Τι σχέση έχουν με το έγκλημα τα απομεινάρια τριών μικρών ζώων που βρίσκονται θαμμένα κοντά στην αρχαία ακρόπολη;
Ποιους γνώριζε η Γλυκερία στο νησί;
Πόσοι θα ομολογήσουν;

Και πάνω απ’ όλα, θα καταφέρει ο Μιχάλης να αποδώσει δικαιοσύνη;" (Από το οπισθόφυλλο)

Αρχικά να σας πω ότι διάβασα το βιβλίο με μεγάλη προσοχή και προσήλωση από την αρχή έως και το τέλος άκοπα. Σε αυτό δεν βοηθά μόνο ο μικρός και περιεκτικός σχετικά όγκος του (230 σελίδες), αλλά και η πένα της συγγραφέως που είναι βατή, οικεία και προσεγμένη - πάντα με δεδομένο ότι έχουμε να κάνουμε με πρωτόλειο δείγμα γραφής. Ναι, βρήκα σημεία που με ικανοποίησαν και κάποια που δεν μου ήταν τόσο αρεστά. Μα και πάλι, αυτό ίσως να υπόκειται στην υποκειμενική μου κρίση ως αναγνώστρια. Ξεκινώντας, λοιπόν, την εξιστόρηση της πλοκής δεν μας περιμένει κάτι το τόσο απρόσμενο και αποκαλυπτικό. Θα μου πείτε, εύλογα, και πού το κακό σε αυτό. Έχετε δίκιο. Όφειλα να δώσω στην ιστορία τον χώρο και τον χρόνο να ξεδιπλωθεί και στο τέλος να έβγαζα τα όποια συμπεράσματά μου. 

Η συγγραφέας αν και έχει ένα συγκεκριμένο πλάνο στη σκέψη της για το πώς επιθυμεί να εξελιχθεί η υπόθεση, μας το προσφέρει κομμάτι το κομμάτι, δίχως να υποκύπτει σε υπερβολικές περιγραφές και συναισθήματα. Ακόμη κι όποιες ανατροπές έρχονται σε συγκεκριμένο στάδιο της αφήγησης που φαντάζουν ως οι πιο κατάλληλες για το γενικότερο σκηνικό της υπόθεσης. Από την αρχή έως και τη μέση της αφήγησης, θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το βιβλίο ως ήπιο και όχι τόσο αγωνιώδες και μυστηριώδες. Η συγγραφέας στήνει ένα οικείο σκηνικό εγκλήματος που κάλλιστα θα μπορούσε να βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και το ενισχύει με την ανάδειξη παράλληλων ιστοριών. Ναι, για μένα αυτό ήταν πολύ καλή ιδέα, αλλά δεν ευδοκίμησε στο βαθμό που θα επιθυμούσα. Θα ήθελα να απαντήθουν κάποια ερωτηματικά γύρω από εκείνες που νιώθω ότι έμειναν μετέωρα. 

Ολοκλήρωσα την ανάγνωσή του βιβλίου μέσα σε λίγες ώρες, καθώς είναι με τέτοιον τρόπο δομημένο που διαβάζεται συνεχόμενα, δίχως να κουράζει, ή, να μας ''φορτίζει'' ψυχικά με αρνητισμό. Κι αυτό θεωρώ ότι είναι ένα από τα θετικά του στοιχεία μαζί με τον συνεχόμενο ρυθμό δράσης, το γενικότερο ύφος της ιστορίας, ακόμη και την τοποθεσία που επιλέχθηκε για να λάβουν χώρα τα γεγονότα. Από εκεί και πέρα, σας είπα τις όποιες ενστάσεις μου παραπάνω και εύχομαι μελλοντικά -αν ξαναδιαβάσω κάποιο έργο της συγγραφέως- να δω με χαρά μία βελτίωσή της, αφού θεωρώ ότι έχει μία καλή και με δυνατότητες εξέλιξη γραφή. 

Είτε, λοιπόν, δεν είστε λάτρεις των σκοτεινών και πιο έντονων αστυνομικών μυθιστορημάτων είτε επιθυμείτε να ''συστηθείτε'' με πένες νέων δημιουργών αυτό το βιβλίο είναι για εσάς. Αξίζει να δίνετε ευκαιρίες και να στηρίζετε καινούργιους/ες συγγραφείς.
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος.
Φόνος στην αρχαία ακρόπολη Φόνος στην αρχαία ακρόπολη Reviewed by Dominica on Οκτωβρίου 15, 2025 Rating: 5

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Εικόνες θέματος από sndr. Από το Blogger.