Ο Λατίνος

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

     Ως αναγνώστρια επιλέγω να διαβάζω ποικίλα λογοτεχνικά είδη καί θα το έχετε διαπιστώσει κι εσείς από τις προτάσεις των βιβλίων που σας παρουσιάζω μέσα από το blog μου. Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν μου δίνεται η δυνατότητα να γνωρίζω την γραφή όλων καί περισσότερων συγγραφέων καί να λαμβάνω από εκείνους/ες χρήσιμες συμβουλές,ή,να ψυχαγωγούμαι. Άλλωστε,αυτός δεν είναι ο κύριος σκοπός της ανάγνωσης των βιβλίων; Αναγνώσεων συνέχεια με μία νέα κυκλοφορία καί μία νέα ''γνωριμία''. Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη το νέο βιβλίο του συγγραφέα κυρίου Γιάννη Δέδη με τίτλο ''Ο Λατίνος'' καί σήμερα έχω την χαρά να σας μιλήσω γι'αυτό.

   Μην έχοντας διαβάσει στο παρελθόν κάποιο προηγούμενο έργο του συγγραφέα,ξεκίνησα την ανάγνωση του παρόντος με μεγάλη λαχτάρα καί περιέργεια για το τι θα ανακάλυπτα μέσα στις σελίδες του. Γνώριζα εξ αρχής ότι δεν θα μπορούσα να προβώ σε μία άτυπη σύγκριση. Καί για να είμαι απόλυτα ειλικρινής απέναντί σας,δεν με ενόχλησε αυτό καθόλου. Ήθελα να αφεθώ καί να το απολαύσω -όπως κι έγινε- μέχρι το τέλος,χωρίς να γεννιούνται στο μυαλό μου άλλες σκέψεις,ή,απορίες σχετικά με το τι διαφορές υπάρχουν.

    ''Ο Λατίνος'' όπως προανέφερα ο τίτλος του βιβλίου καί αισθάνθηκα ότι πίσω από αυτόν τον λιτό τίτλο κρυβόταν κάτι παραπάνω από το προφανές(;). Αρχίζοντας την ανάγνωση του βιβλίου είχα την αίσθηση πως ο συγγραφέας χτίζει βήμα-βήμα την υπόθεσή του καί βάζει τα θεμέλια όπου εκεί πάνω θα βασιστεί για να αναπτύξει την σκέψη του. Έπειτα,το βλέμμα μου έπεσε πάνω στην εικόνα που κοσμεί το εξώφυλλό του. Ένας άνδρας βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Ποιά κατεύθυνση θα ακολουθήσει; Καί τί θα συναντήσει στον δρόμο του; 

   Παρατηρώντας προσεκτικά την εικόνα προσπάθησα να δώ το νόημα που υπάρχει πίσω από αυτήν. Πόσοι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της ζωής τους δεν έχουν βρεθεί σε ένα σταυροδρόμι καί υπάρχει η επιτακτική ανάγκη για να επιλέξουν ποια πορεία θα ακολουθήσουν με τις όποιες συνέπειες αυτή θα τους ''εμφανίσει'' στο τέλος της; Πόσες φορές δεν έχουν βρεθεί σε τέλμα,είτε οικονομικό,είτε συναισθηματικό καί πρέπει να λάβουν σοβαρές καί δραστικές αποφάσεις; Ήταν μερικά από τα ερωτήματα που πέρασαν από το μυαλό μου κοιτώντας την εικόνα. Κατέληξα,λοιπόν,πως μπορεί να πρόκειται για μία αλληγορία που σχετίζεται άμεσα με την υπόθεση του βιβλίου καί τη θέση στην οποία θα βρεθεί ο ήρωάς μας.

    Η οικονομική κρίση καί τα επακόλουθα αυτής έχουν επηρεάσει είτε σε μεγαλύτερο,είτε σε μικρότερο βαθμό πολλούς ανθρώπους σε παγκόσμιο επίπεδο. Δε νομίζω πως μπόρεσε να βγεί κάποιος αλώβητος από αυτήν καί να μην έχει υποστεί ένα μέρος απ΄τις συνέπειές της. Ειδικά στη χώρα μας πολλοί άνθρωποι βρέθηκαν σε δυσμενή θέση,χάνοντας την εργασία τους καί με τα χρέη προς τις τράπεζες,το δημόσιο κι αλλού να απειλούν να τους ''πνίξουν'' χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα μία σανίδα σωτηρίας. Πόσες οικογένειες δεν βρέθηκαν στο χείλος της οικονομικής καταστροφής καί οικογενειακές επιχειρήσεις πολλών ετών δεν χρεοκόπησαν καί έκλεισαν έπειτα από τα τόσα χρόνια διαρκούς παρουσίας στο χώρο; Περιουσίες χάθηκαν καί μαζί τους τα όνειρα καί η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο... 

   Η απελπισία καί η επιθυμία για επιβίωση οδηγεί τους ανθρώπους να σκαρφίζονται διάφορους τρόπους νόμιμους,ή μη,για να μπορέσουν να βγάλουν τα προς το ζην καί να καλύψουν τις ανάγκες των οικογενειών τους καί τις δικές τους. Μπορώ να τους κατανοήσω αλλά όχι να τους δικαιολογήσω. Θεωρώ πως υπάρχουν όρια στο τι επιτρέπεται καί τι όχι. Είναι ένα ηθικό ζήτημα που χρήζει πολλής ανάλυσης καί κουβέντας. Ναι,η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς,αλλά δεν παύει να υπάρχει πάντα ένα ρίσκο από πίσω...

   ''Ο Λατίνος έπρεπε άμεσα να λάβει ανατρεπτικές αποφάσεις. Η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων και εσχάτως ο ερχομός της πανδημίας, είχαν φέρει την επαγγελματική του κατάσταση σε οριακό σημείο. Τα επιχειρήματα του Μάξιμου τον έπεισαν, ο Φώτης τον διαβεβαίωσε πως θα τον βοηθήσει και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα… Οι έξυπνοι και τολμηροί κατά κανόνα τα καταφέρνουν, αρκεί να είναι έτοιμοι να διακρίνουν την ευκαιρία!'' (Περίληψη οπισθοφύλλου)

    Ο συγγραφέας έχοντας όλα τα παραπάνω κατά νού,βάζει τους ήρωές του να περάσουν διάφορες κωμικοτραγικές καταστάσεις που παρά την μυθοπλασία που τις ''ντύνει'',εκπέμπουν μία αληθοφάνεια η οποία βοηθά τους πρωταγωνιστές να φαίνονται πιο απτοί καί οικείοι στο αναγνωστικό κοινό. Είμαι βέβαιη πως θα είναι αρκετοί αυτοί που θα βρούν κομμάτια τους εαυτού τους μέσα τους. Από τον τρόπο σκέψης καί την απώλεια της εργασίας έως τις οικογενειακές καί φιλικές σχέσεις. Θίγει,επίσης,πολλά από τα κακώς κείμενα της εποχής μας καί κάνει μία νήξη για τους κατέχοντες την εξουσία σε μία συγκεκριμένη κατηγορία καί τον τρόπο που την εκμεταλλεύονται προς ίδιον όφελος.

   Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης αισθάνθηκα ποικίλα συναισθήματα. Από φόβο για το τι κρύβει το αύριο έως καί χαρά. Υπήρξαν φορές που δεν σας το κρύβω γέλασα με κάποια αστεία περιστατικά κι αυτό με βοήθησε να αποφορτιστώ από κάποια άλλα σημεία του κειμένου. Εντέλει,όμως,κράτησα όλη την ουσία του καί με έκανε να σκεφτώ πολλά πράγματα για τη ζωή μου.

   Στα επιπλέον θετικά του βιβλίου μπορούν να προστεθούν ο μεστός,συνεχόμενος λόγος του συγγραφέα,το γεμάτο λεξιλόγιο,οι σύντομες προτάσεις,οι ρεαλιστικοί,γρήγοροι διάλογοι ανάμεσα στους ήρωες που φανερώνουν πολλά στοιχεία γι'αυτούς καί μπορούν να θεωρηθούν ως μία πιο ελεύθερη σκιαγράφηση των χαρακτήρων τους καί οι παραστατικές,''ζωντανές'' εικόνες που προσδίδουν έναν τόνο φρεσκάδας στο κείμενο καθιστώντας το ευανάγνωστο καί καθόλου κουραστικό.

   Εν κατακλείδι,το βιβλίο μου άφησε την αίσθηση πως μιλάει για την ανθρώπινη φύση,με τα όποια πάθη,λάθη,μυστικά καί μύχιες σκέψεις. Για τον τρόπο που αντιδρούν οι άνθρωποι μπροστά στα εμπόδια που βρίσκουν στον δρόμο τους,για το τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν για να τα ξεπεράσουν καί να πάρουν πάλι πίσω τα ηνία της ζωής τους στα χέρια τους. Σίγουρα θα μείνει αρκετό καιρό νωπό στη μνήμη μου καί θα σας πρότεινα να το αναζητήσετε κι εσείς.

                                                            Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΕΔΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ