Για κάποιο λόγο

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Υπάρχουν βιβλία που εκφράζω την επιθυμία να τα διαβάσω μόλις μαθαίνω πως πρόκειται να εκδοθούν κι άλλα που μου εξάπτουν την φαντασία από τις εντυπώσεις άλλων αναγνωστών/στριων. Το νέο ψυχολογικό θρίλερ της Vanessa Lillie,με τίτλο ''Για κάποιο λόγο'',που εκδόθηκε πρόσφατα στη χώρα μας από τις εκδόσεις Κάκτος,ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Με ιντρίγκαρε η σκέψη το πως η συγγραφέας θα έπαιρνε μία τόσο συνηθισμένη φράση καί θα την προσάρμοζε πάνω στην υπόθεση του βιβλίου της καί συνάμα πως έγινε η επιλογή της ως τίτλου. Τί κρύβεται από πίσω; Πολλά,ή,τίποτα; Είναι ένα δέλεαρ της συγγραφέως προς το αναγνωστικό κοινό για να τραβήξει την προσοχή καί το ενδιαφέρον του,ή,είναι ένα συγκαλυμμένο στοιχείο για την διαλεύκανση της ιστορίας;

Συνηθίζουμε στην καθημερινότητά μας να χρησιμοποιούμε πολλές φορές την φράση ''για κάποιο λόγο'',ώστε να δικαιολογήσουμε το γιατί συνέβη,ή καί όχι,κάτι. Το κάνουμε,άραγε,συνειδητά,ή,με υποσυνείδητο τρόπο; Επιθυμούμε να διαγράψουμε τυχόν δικά μας λάθη καί αστοχίες καί να αποτινάξουμε από πάνω μας το βάρος των ευθυνών; Ή με αυτόν τον τρόπο προσφέρουμε μία ικανοποιητική δικαιολογία στον εαυτό μας καί τους γύρω μας,γιατί δεν υλοποιήθηκε αυτό που επιθυμούσαμε; Ή μήπως τίποτα από όλα αυτά; Ίσως πρέπει να μάθουμε να αποδεχόμαστε τη ζωή όπως είναι,καί με τις καλές καί με τις άσχημες στιγμές,για να εκτιμάμε τα όσα έχουμε καί θεωρούμε δεδομένα.

''Για κάποιο λόγο'' όπως προείπα ο τίτλος του βιβλίου καί εγώ θα ήθελα να σας ρωτήσω για ποιον λόγο επιλέγετε να διαβάσετε ένα ψυχολογικό θρίλερ. Κι επειδή είναι δύσκολο να μου απαντήσετε όλοι κι όλες,ας σας πω εγώ μερικούς από τους λόγους για τους οποίους τα προτιμώ. Αρχικά,θεωρώ πως είναι από εκείνες τις κατηγορίες βιβλίων που ''παίζουν'' με έξυπνο τρόπο με το μυαλό μου. Έπειτα,με κρατούν σε μόνιμη εγρήγορση καί οξύνουν την κριτική μου ικανότητα καί σκέψη. Τέλος,γιατί πολλά από αυτά κάλλιστα θα μπορούσαν να βασίζονται με έναν τρόπο στην αληθινή ζωή αποκαλύπτοντας πτυχές της ανθρώπινης φύσης καί των σχέσεων ανάμεσα σε διαφορετικά άτομα σε πολλά επίπεδα.

Η συγγραφέας με το που αρχίζει να εξιστορεί την υπόθεση (πάντα σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση) μας ρίχνει στα βαθειά νερά. Ένα δυνατό σοκ,σαν να δεχθήκαμε ένα βίαιο ράπισμα στο πρόσωπο,είναι οι πρώτες σελίδες του βιβλίου. Η ένταση καί η αγωνία δείχνουν πως ''χτυπούν'' κόκκινο καί αρχίζει να ξετυλίγεται με γοργούς ρυθμούς η πλοκή. Κάθε γύρισμα σελίδας καί κάθε νέα σκηνή μας φέρνει όλο καί πιο κοντά στην επικείμενη λύση καί αποκάλυψη της αλήθειας. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί οικείο λεξιλόγιο,περιγραφικές σκηνές,γρήγορους,ρεαλιστικούς διαλόγους όπου χρειάζεται καί ταυτόχρονα εστιάζει στο ψυχολογικό κομμάτι της ιστορίας. Με την υπόθεση του βιβλίου να περιστρέφεται γύρω από την κύρια πρωταγωνίστρια,η σκιαγράφηση του χαρακτήρα της γίνεται με μαεστρία καί μας επιτρέπει να την ''προσεγγίσουμε'' καί να την κατανοήσουμε όσο γίνεται.

''Όταν το πορτοφόλι της Τζουλς Γουόρδινγκτον-Σμιθ ανακαλύπτεται δίπλα σε ένα πτώμα, η ίδια καθίσταται η βασική ύποπτη για τον φόνο. Αφού αγωνίστηκε για χρόνια να χτίσει την τέλεια οικογένεια και καριέρα, κινδυνεύει πλέον να χάσει τα πάντα. Σίγουρη για την αθωότητά της, η Τζουλς αγωνίζεται απεγνωσμένα να καθαρίσει το όνομά της. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο πρόβλημα. Ήταν πολύ μεθυσμένη, όταν έλαβε χώρα ο φόνος, και δεν μπορεί να θυμηθεί τι συνέβη. Ανικανοποίητη με τον χειρισμό της υπόθεσης από την αστυνομία, η Τζουλς ξεκινά τη δική της έρευνα για τον φόνο. Καθώς ανακαλύπτει νέα στοιχεία, εγκαινιάζει ένα ερευνητικό βλογκ, το οποίο γίνεται viral, εκθέτοντάς τη στα δημόσια βλέμματα. Η όλη δοκιμασία αναγκάζει την Τζουλς να βρεθεί αντιμέτωπη με τους δαίμονές της, συμπεριλαμβανομένης της ταραχώδους παιδικής της ηλικίας και του αλκοολισμού της. Όσο πιο βαθιά σκάβει η Τζουλς, τόσο περισσότερη σαπίλα ανακαλύπτει για τον φόνο αλλά και τον ίδιο της τον εαυτό. Απροσδόκητες αλήθειες συσσωρεύονται, έως ότου η ίδια θάβεται τόσο βαθιά, που ακόμη και η ανεύρεση του δολοφόνου μπορεί να μην είναι αρκετή για να την απελευθερώσει." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

Η πρωταγωνίστρια ζει έναν από τους χειρότερους εφιάλτες που μπορεί να ζήσει κατά τη διάρκεια της ζωής του ένας άνθρωπος. Η ανάγκη για να αποδείξει την αθωότητά της την οδηγεί όχι μόνο να βρει την αλήθεια για όσα την κατηγορούν,αλλά καί να ξεθαφτούν όλα όσα παρέμεναν καλά κρυμμένα κατά το παρελθόν. Η απόδοση της δικαιοσύνης καί η διαλεύκανση των υποθέσεων δεν επαφίεται στους απλούς πολίτες,μα στις αρμόδιες αρχές. Τί γίνεται,όμως,όταν πιστεύει κάποιος άνθρωπος ακράδαντα στην αθωότητά του,ακόμη κι αν δεν έχει πλήρη συνείδηση των πραξεών του κατά την διάρκεια της διάπραξης ενός εγκλήματος; Η μερική,ή,ολική απώλεια μνήμης μπορεί να σταθεί ως τροχοπέδη,ή,ως μία νέα αφετηρία στη ζωή μας. Όταν,όμως,πρέπει να αποδείξουμε το πως δεν είμαστε ένοχοι/ες για όσα μας κατηγορούν,είναι ένα όπλο που η κάννη του στρέφεται εναντίον μας...

Το ψυχολογικό θρίλερ της Vanessa Lillie δεν είναι μόνο αυτό. Για μένα μέσα από την υπόθεσή του κάνει ένα σαφές κοινωνικό σχόλιο όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις -ακόμη καί μέσα σε μία οικογένεια-,τον τρόπο που τα μυστικά μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά καί να καθορίσουν το υπόλοιπο της ζωής ενός ανθρώπου,καί εντέλει,πως αν ιαθούν τα ψυχικά τραύματα του παρελθόντος,η λύτρωση των εμπλεκόμενων μοιάζει εφικτή. Ναι,με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό καί είναι μία αρκετά καλή πρόταση αν σας ενδιαφέρουν ανάλογα μυθιστορήματα.

Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: VANESSA LILLIE

ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: FOR THE BEST

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΚΤΟΣ