Δέκα φιλιά δικά σου

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

    Μπορεί να είναι σωστή,μπορεί καί λάθος η σκέψη μου πως η αισθηματική λογοτεχνία με τα χρόνια μοιάζει να κάνει μία ανακύκλωση των ήδη πολυειπωμένων. Θεωρώ πως αρκετοί -όχι όλοι- οι δημιουργοί,που καταπιάνονται με το συγκεκριμένο είδος,δείχνουν μία τάση να χρησιμοποιούν συγγραφικά,ή,δελεαστικά τρικ για να καταφέρουν να πείσουν το αναγνωστικό κοινό να διαβάσει το εκάστοτε έργο τους κι ουσιαστικά να απέχουν κατά πολύ από το νόημα αυτών των βιβλίων,που δεν είναι άλλο από την ανάδειξη των συναισθημάτων της αγάπης καί του έρωτα. Το συναίσθημα,δυστυχώς,έχει αντικατασταθεί -για να μην πω,παραγκωνιστεί- από τις ακραίες περιγραφές των ερωτικών σκηνών. Για να μην υπάρξουν εσφαλμένες εντυπώσεις,εδώ να διευκρινίσω πως εμένα δεν με ενοχλούν,όταν επιτελούν έναν σκοπό μέσα στην ιστορία,αλλά διαφωνώ με την υπερβολική χρήση αυτών απλά καί μόνο για να ''καλυφθούν'' άλλες αστοχίες στην γραφή,ή,κενά στην ιστορία. Κάποιος/α που επιλέγει να διαβάσει βιβλία που ανήκουν στο είδος της αισθηματικής λογοτεχνίας,πιστεύω πως ενδιαφέρεται για τον τρόπο που λειτουργούν οι ερωτικές σχέσεις που βασίζονται σε αληθινά συναισθήματα κι όχι να κοιτάξει απλά μέσα από την κλειδαρότρυπα την ερωτική ζωή των πρωταγωνιστών.

    Η ανερχόμενη συγγραφέας Ελευθερία Παπαγιαννοπούλου κάνει το παρθενικό της ντεμπούτο στον χώρο της λογοτεχνίας στη χώρα μας -αν δεν έχω καταλάβει λάθος- με το πρώτο της βιβλίο με τίτλο ''Δέκα φιλιά δικά σου" που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Ένα αισθηματικό βιβλίο που επιτελεί τον σκοπό του,που δεν είναι άλλος από την ανάδειξη της αγάπης καί του έρωτα που μπορούν να κρατήσουν για μια ζωή. Εγώ θα το χαρακτήριζα ως ένα ανάλαφρο,φρέσκο καί ξεκούραστο βιβλίο με ουσία. Ένα βιβλίο που απευθύνεται όχι μόνο στους λάτρεις του είδους,αλλά κάλλιστα μπορεί να διαβαστεί κι από εφήβους/ες 15 ετών καί άνω.

   ''Η Άϊρις δεν περίμενε ποτέ πως ένα χαζό παιχνίδι θα έπαιζε τόσο καθοριστικό ρόλο στη ζωή της. Δεν περίμενε πως ένα ασήμαντο φιλί θα γινόταν τόσο σημαντικό. Δεν περίμενε πως ο έρωτας θα κρατούσε. Όμως, η ζωή τη διέψευσε και της απέδειξε πως κάποια πράγματα διαρκούν για πάντα, όσα εμπόδια κι αν προκύψουν στον δρόμο μας…" (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Η ιστορία του βιβλίου μπορεί να μην είναι τόσο πρωτότυπη,αφού όλοι κι όλες έχουν ζήσει έναν εφηβικό έρωτα καί τον έχουμε συναντήσει διαβάζοντας αρκετά βιβλία. Το ζήτημα που τίθεται,όμως,είναι το αν είναι εφικτό ένας τέτοιος έρωτας να μετατραπεί σε αγάπη που μπορεί να συντροφεύει τα μέλη που τον απαρτίζουν για μία ζωή. Όνειρο θερινής νυκτός,ή,ουτοπία,θαρρώ πως είστε αρκετοί/ες αυτοί που θα επιθυμούσατε να έχει συμβεί καί σε εσάς. Αυτή η αγνότητα καί η ομορφιά του πρώτου ερωτικού σκιρτήματος ίσως να σας προκαλεί μία γλυκόπικρη νοσταλγία,όσα χρόνια κι αν περάσουν κι ανά διαστήματα να το αναπολείτε. Εμένα δεν με ενόχλησε που συνάντησα κάτι τέτοιο μέσα στην ιστορία του βιβλίου. Βρήκα λιτή καί κατανοητή την γραφή της συγγραφέως καί μου μετέδωσε αυτά που εκείνη επιθυμούσε. Οι μόνες μου ενστάσεις,οι οποίες πιστεύω πως θα ''καλυφθούν'' σε επόμενο έργο της,είναι οι απαραίτητες,συνδετικές ''γέφυρες'' σε κάποια σημεία του κειμένου,η πιο ομαλή εναλλαγή σκηνών καί οι επιπλέον πληροφορίες σχετικά με τους ήρωες καί κάποια γεγονότα. Κατά τ'άλλα μιλάμε για ένα ευκολοδιάβαστο καί κατανοητό βιβλίο που μου κράτησε καλή παρέα. 

                                                     Αναζητήστε το! Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ