Στον 5ο όροφο της Νομικής

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Ναι,είναι γεγονός! Μετά το πολυαγαπημένο μας ''Μυθιστόρημα με κλειδί'' καί την πρώτη μας γνωριμία με την πένα του συγγραφέα Χρήστου Μαρκογιαννάκη,οι εκδόσεις Μίνωας προχωρούν στην κυκλοφορία του επόμενου αστυνομικού του μυθιστορήματος με τίτλο ''Στον 5ο όροφο της Νομικής",η γαλλική έκδοση του οποίου είχε λάβει το βραβείο της Académie du Var. Άραγε,τί μας επιφύλασσε ο συγγραφέας μέσα από την υπόθεση του παρόντος έργου; Σε ποια αναγνωστικά μονοπάτια θα μας οδηγούσε αυτήν την φορά; Τί νέο θα μας πρόσφερε; Εγώ δεν σας το κρύβω,πως ανυπομονούσα να λάβω τις απαντήσεις στα άνωθεν ερωτήματα καί σε συνδυασμό με την προγενέστερη πολύ καλή εμπειρία καί τα όσα είχα αποκομίσει από την επαφή μου με το πρώτο βιβλίο,ήδη με διακατείχε μία θετική διάθεση. Θα συνεχιζόταν,όμως,καί στην συνέχεια; Αυτό θα το διαπίστωνα διαβάζοντας το νέο του βιβλίο. Όπερ κι εγένετο.

   Ο συγγραφέας εμπνέεται ως τίτλο του βιβλίου,μα καί χώρο που θα διαπραχθεί ένα σημαντικό μέρος των γεγονότων τον 5ο όροφο του κτιρίου που στεγάζεται η νομική σχολή. Με δεδομένο πως το βιβλίο έχει κυκλοφορήσει πρώτα στην Γαλλία,ασφαλώς κι αντιλαμβανόμαστε πως δεν συνεπάγεται πως πρέπει το κτίριο εκεί να μοιάζει με αυτό εδώ στην Ελλάδα. Προσωπικά δεν με ενόχλησε αυτό. Όχι,γιατί δεν έχω βρεθεί ποτέ στην θέση να επισκέπτομαι την εν λόγω σχολή στην Αθήνα καί να μην έχω γνώση της δομής του κτιρίου,μα γιατί ο συγγραφέας καταφέρνει καί με τον λόγο του,καθώς καί το πέπλο μυστηρίου που απλώνεται εξ αρχής πάνω από την υπόθεση,να μας επιτρέπει να πλάσουμε τον χώρο με την φαντασία μας καί να ενταχθούμε κι εμείς με την σειρά μας ομαλά μέσα σε όλο το σκηνικό.

   "Πέμπτος όροφος της Νομικής Αθηνών, Τομέας Εγκληματολο­γίας. Ο υποψήφιος διδάκτορας Άγγελος Κονδύλης ανακαλύπτει το πτώμα της Οχιάς, κατά κόσμον καθηγήτριας Λαμπρινής Σιώμου, πριν δολοφονηθεί κι αυτός με τη σειρά του." διαβάζουμε στις πρώτες προτάσεις της περίληψης καί ήδη μας έχουν δοθεί σημαντικά δεδομένα για την υποθεση. Το όποιο στοιχείο έκπληξης καί αιφνιδιασμού μοιάζει σαν να εξαλείφεται εξ αρχής.΄Η μήπως δεν είναι έτσι; Ίσως καί να κρατάει,εσκεμμένα,κλειστά ακόμη τα χαρτιά του ο συγγραφέας καί εκείνος θα επιλέξει το πότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή για να τα φανερώσει όλα ένα-ένα; 

  "Ο αστυνόμος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών Αττικής Χριστόφορος Μάρκου, απόφοιτος του τομέα και παλιός γνώριμος των θυμάτων, αναλαμβάνει την έρευνα της διπλής ανθρωποκτονίας. Κινούμενος στο σκοτάδι του πέμπτου ορόφου, σ’ έναν λαβύρινθο μυστικών, διαπλοκής, προσωπικών εμπαθειών κι ακαδημαϊκών φιλοδο­ξιών, καλείται να ανακαλύψει με τη βοήθεια ενός «πασπαρτού» ποιος μετέτρεψε το κτίριο του πανεπιστημίου σε σκηνικό δολοφονιών, και ν’ απαντήσει: Υπάρχει, τελικά, το τέλειο έγκλημα;" (Απόσπασμα περίληψης οπισθοφύλλου)

   Όπως όλοι κι όλες αντιλαμβανόμαστε,ο συγγραφέας επιλέγει κι ευφυώς,-τουλάχιστον κατ'εμέ-,να φέρει στο επίκεντρο της υπόθεσης όχι τις δύο δολοφονίες,μα τον κεντρικό πρωταγωνιστή τον αστυνόμο Χριστόφορο Μάρκου. Μία κίνηση που θα μπορούσε να θεωρηθεί κι ως ματ (αν το λέω σωστά βάσει των απειροελάχιστων γνώσεών μου γύρω από το σκάκι) από την μεριά του συγγραφέα. Εμένα ο συγκεκριμένος ήρωας μου έγινε πολύ αγαπητός καί δεν σας το κρύβω πως θα μπορούσε να είναι σε μία πιο ελεύθερη εκδοχή ένας άλλος Ηρακλής Πουαρό,ή,Σέρλοκ Χολμς. Όχι,δεν το θεωρώ καθόλου αρνητικό αυτό ως στοιχείο,αφού ο συγγραφέας τον ντύνει με ένα μεσογειακό ταπεραμέντο καί τρόπο σκέψης που τον κάνει να ξεχωρίζει,αλλά καί να φέρει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που τον καθιστούν οικείο καί προσιτό. 

   Η εγκληματολογία είναι μία πολύ σπουδαία επιστήμη που μας έχει βοηθήσει να κατανοήσουμε τους βαθύτερους λόγους που μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος εγκληματίας καί να διαπράξει σωρεία ειδεχθών καί καταδικαστέων πράξεων. Κι αν το καλοσκεφτούμε,θα μπορούσε βάσει των ποικίλων μελετών των ειδικών να λειτουργήσει κι ως πρόληψη μελλοντικών αδικημάτων. Έχοντας,λοιπόν,αυτό κατά νου ο συγγραφέας θα προσπαθήσει καί εντέλει θα τα καταφέρει να μας παρουσιάσει μία ενδιαφέρουσα καί με τις απαραίτητες ανατροπές πλοκή που θα καταστήσει το βιβλίο ενδιαφέρον. Ένα βιβλίο που παντρεύει άψογα το μεσογειακό νουάρ με τα whodunit των παλαιότερων εποχών προσφέροντας του έναν αέρα ανανέωσης καί φρεσκάδας.

   Στα λοιπά θετικά του βιβλίου καί με αυτά θα ολοκληρώσω την αναφορά μου σε αυτό (μιας καί μόλις έχει κυκλοφορήσει) είναι η έξυπνη σκιαγράφηση καί αληθοφάνεια των χαρακτήρων των προσώπων,οι ρεαλιστικοί διάλογοι αναμεταξύ τους,η κινηματογραφική καί συνεχόμενη δράση,το φρέσκο λεξιλόγιο,η σωστή χρήση των εκφραστικών μέσων,το μυστήριο,το σασπένς,καθώς καί το πόσο σύγχρονο ήταν όλο το πνεύμα του κειμένου καί της ιστορίας. Ένα βιβλίο που διαβάζεται με μία ανάσα καί πιστεύω πως θα ικανοποιήσει τους λάτρεις του είδους καί μη. Αναζητήστε το!

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΜΙΝΩΑΣ