Ένα Μόνο Γράμμα

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

 Τίτλος: Ένα Μόνο Γράμμα

Πόση δύναμη,άραγε,έχει ένα μόνο γράμμα;

Πόσο αθώο κι άδολο,ή,καταστροφικό μπορεί να είναι;

Μπορεί ένα μόνο γράμμα να είναι ικανό να φέρει τα πάνω-κάτω καί να αλλάξει άρδην την ζωή μας;

Μπορεί ένα μόνο γράμμα να φανερώσει όλα όσα πρέπει να παραμείνουν στο σκοτάδι,ή,να προστάξει/απαιτήσει από εμάς μία άτυπη καί από κοινού αποδεκτή ομερτά;

  Στην πένα η ανερχόμενη καί πολλά υποσχόμενη συγγραφέας Έλενα Παπαδοπούλου.

Η συγγραφέας μέσα από το πρώτο της μυθιστόρημα,που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη,δεν επιλέγει να ακολουθήσει μία ασφαλή (εντός κι εκτός εισαγωγικών) διαδρομή όσον αφορά το είδος της ιστορίας που θα ξεδιπλώσει μέσα στις σελίδες του βιβλίου της. Για πολλούς/ες κάνει την ανατροπή καί μας προσφέρει μία ιστορία με έντονο το κοινωνικό στοιχείο που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Ρίσκο για μία νέα δημιουργό; Ίσως... Αλλά,γιατί όχι; Ποιος/α ορίζει με το ποιο λογοτεχνικό είδος επιτρέπεται να καταπιαστεί ένας/μία δημιουργός,νεότερος/η,ή,ήδη καταξιωμένος/η; Μήπως πρέπει όλοι κι όλες να αποβάλλουμε ανάλογες λανθασμένες πεποιθήσεις καί να εστιάσουμε στην ουσία;

   Είναι αλήθεια πως τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να αισθάνομαι πως ακόμη καί στα κοινωνικά μυθιστορήματα,άθελά τους,οι δημιουργοί φαντάζουν σαν να έχουν πέσει σε ένα συγγραφικό τέλμα ανακύκλωσης των ίδιων καί των ίδιων μοτίβων χάνοντας κάθε πρωτοτυπία. Για να μην παρεξηγηθώ,δεν θεωρώ ως κάτι αρνητικό να γράφονται μυθιστορήματα του εν λόγω είδους (αφήστε που έχω διαβάσει εξαιρετικά κοινωνικά μυθιστορήματα όλα αυτά τα χρόνια),μα η ένστασή μου έγκειται στον τρόπο που οι δημιουργοί αναδεικνύουν κάποια θέματα που μας ταλανίζουν ως κοινωνία. Μία,όμως,πολύ μεγάλη ευχάριστη έκπληξη με περίμενε διαβάζοντας το παρόν έργο. Ναι,η συγγραφέας θα μας μιλήσει για πολύ σοβαρά ζητήματα που συχνά-πυκνά τα συναντάμε εκεί έξω,αλλά μας τα παρουσιάζει μέσα από μία διαφορετική προσέγγιση,που μέχρι τώρα,τολμώ να πω πως δεν είχε περάσει από το νου μου...

   "Ένα μόνο γράμμα ήταν αρκετό για να φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή της Κατερίνας. Ένα κομμάτι χαρτί, γραμμένο με προσμονή από τον εφτάχρονο γιο της. Λέξεις από μελάνι που άνοιξαν τις ρωγμές και άφησαν το παρελθόν να ξεχυθεί και να την κατασπαράξει. Πρόσωπα που πέρασαν αλλά δεν λησμονήθηκαν ποτέ αρχίζουν να έρχονται στο προσκήνιο. Από τη μία ο Νίκος, το στήριγμά της σε μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής της, και από την άλλη ο Γρηγόρης, η προσωποποίηση του εφιάλτη της, ο άνδρας που στοίχειωσε μέχρι και το τελευταίο κύτταρό της. Ένα άγγιγμα αγάπης και ένα άλλο γεμάτο πόνο και μίσος… Αυτήν τη φορά, όμως, πρέπει να παλέψει. Για τον Άγγελο, που ρωτά αν ο πατέρας του γνωρίζει για εκείνον. Για τον εαυτό της, που αγωνίζεται να πάρει μια ανάσα μέσα από τη σκοτεινή θάλασσα των αναμνήσεων. Και για έναν νέο έρωτα που γεννιέται και πρέπει να πατήσει σε πιο σταθερές βάσεις." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Η συγγραφέας χάρη στην πρωτοπρόσωπη αφήγηση της κεντρικής ηρωϊδας εξ αρχής μας επιτρέπει να μπούμε στην θέση της καί να δούμε καί να βιώσουμε τα πάντα μέσω αυτής. Άν καί αρχικά όλα φαντάζουν ήρεμα καί βατά,μετά την αναδρομή στο παρελθόν,ένα σκοτάδι έρχεται να καλύψει τα πάντα γύρω μας καί να μας κάνει να σκεφτούμε πως ποτέ δεν θα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι/ες για το τι έχει περάσει καί μπορεί ακόμη να περνά ένας άνθρωπος,ακόμη κι αν είναι κάποιος/α οικείος/α,ή,ο διπλανός/η μας. Η κεντρική ηρωϊδα μας η Κατερίνα θα μπορούσε να είναι η κάθε γυναίκα εκεί έξω,ακόμη κι εμείς οι ίδιες. Μία γυναίκα που πρώτα απ'όλα είναι μάνα καί θα παλέψει με νύχια καί με δόντια για να προστατέψει το παιδί της. Μία γυναίκα που μπροστά στον κίνδυνο θα ανακαλύψει το μεγαλείο της εσωτερικής της δύναμης. Μία γυναίκα που έχει περάσει διά πυρός καί ροπάλου καί η ζωή μοιάζει να την ανταμείβει προσφέροντάς της μία δεύτερη ευκαιρία στον έρωτα. Τί θα μπορούσε να συμβεί καί να χαλάσει όλο αυτό;

Πώς μπορεί ο έρωτας να καταλήξει να γίνει εμμονή; 

Καί με ποιες συνέπειες;  

Πώς τα νεανικά μας λάθη μπορεί να μεταμορφωθούν σε ερινύες καί ''τέρατα'' που μπορεί ανά πάσα ώρα καί στιγμή να μας καταδιώξουν για να μας κατασπαράξουν;

   Έμφυλη βία,ανθρώπινες καί οικογενειακές σχέσεις,μονογονεϊκή οικογένεια,μητρική αγάπη προς το παιδί,πραγματική φιλία,άνθρωποι που στέκονται δίπλα μας σαν βράχοι είτε στα καλά είτε στα άσχημα,τάση για αντικειμενοποίηση των ανθρώπων,ψυχική υγεία,αλλά καί οι λανθασμένες αποφάσεις των γονιών θέλοντας το καλό των παιδιών τους είναι οι βασικοί πυλώνες πάνω στους οποίους θα στηριχθεί η συγγραφέας καί θα αναπτύξει τις σκέψεις της. Ένα πραγματικά καλογραμμένο βιβλίο,που αν καί πρωτόλειο δείγμα γραφής,δεν παύει να με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό. Ειδικά η εναλλαγή από πιο ήπιο σε πιο σκληρό ύφος,όσον αφορά τις περιγραφές,ώστε να είναι πειστικά τα όσα αναφέρονται σε συνδυασμό με το πόσο ρεαλιστικά καί προσιτά ήταν τα πρόσωπα του κειμένου με έκανε να ζω το ίδιο δράμα με εκείνα προσμένοντας την πολυπόθητη λύτρωση. 

   Προσωπικά θεωρώ πως η συγγραφέας Έλενα Παπαδοπούλου με το ντεμπούτο της θέτει μία σοβαρή καί αξιόλογη υποψηφιότητα για ένα δυναμικό κι ελπιδοφόρο μέλλον στον χώρο της εγχώριας λογοτεχνίας. Εγώ αναμένω με το καλό το επόμενο,όταν θα είναι έτοιμη. Αναζητήστε το!

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΕΛΕΝΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ