Βιβλιοπρόταση καλοκαιριού ν.16: Ο ΑΝΕΜΟΣ ΚΟΠΑΣΕ


Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Τίτλος: Ο ΑΝΕΜΟΣ ΚΟΠΑΣΕ
Στην πένα ο πολυγραφότατος συγγραφέας Γιάννης Γρηγοράκης.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
Κι αφού έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις,ας περάσουμε στο προκείμενο...

Ποια η πρώτη σκέψη που περνά από το μυαλό σας ακούγοντας τον τίτλο;
Πόσο διφορούμενος μπορεί να φαντάζει;
Για να είμαι ειλικρινής,ο παρών με έκανε να αναρωτηθώ για το αν θα πρέπει να τον δω μέσα από την κυριολεκτική,ή,την μεταφορική έννοια του όρου...
Από την μία μεριά,όταν κοπάζει ο άνεμος,επικρατεί η ηρεμία παντού γύρω μας. Από την άλλη δε,θα μπορούσε να ερμηνεύεται ως την γαλήνη που νιώθει μέσα στην ψυχή του ένας άνθρωπος,όταν απαλλάσσεται από ένα βαρύ ψυχικό φορτίο που κουβαλά χρόνια καί επιτέλους δίνονται οι όποιες απαντήσεις μαζί με την όποια τιμωρία καί λύτρωση... Ποιο από τα δύο,τελικά,ισχύει μέσα στην παρούσα ιστορία; 

"Την τελευταία νύχτα του εικοστού αιώνα, ενώ ο κόσμος γιορτάζει το Μιλένιουμ με φαντασμαγορικές εκδηλώσεις και πυροτεχνήματα, βρίσκεται νεκρός στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη, με μια σφαίρα στο κεφάλι, ο εξηντατετράχρονος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός Οδυσσέας Μπλαντ. Στο σημείωμα που υπάρχει πάνω στο γραφείο του είναι γραμμένη η φράση Ο άνεμος κόπασε. Η σύντροφός του, Εκάβη Ηλιοπούλου, αναγνωρίζει μεν το πνεύμα του Μπλαντ, όχι όμως και τον γραφικό χαρακτήρα του. Πρόκειται για αυτοκτονία ή έγκλημα;..." (Απόσπασμα από περίληψη οπισθοφύλλου)

Διαβάζοντας το πρώτο κομμάτι της περίληψης,καθώς καί τις πρώτες σελίδες του βιβλίου,οι περισσότεροι/ες θα θεωρήσουμε πως πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα,το οποίο ξεκινά από το τέλος καί προχωρώντας θα δούμε όλα τα γεγονότα που προηγήθηκαν καί μας οδήγησαν στο συγκεκριμένο φινάλε. Όμως,το βιβλίο δεν είναι μόνο αυτό. Τουλάχιστον για εμένα είναι πολλά παραπάνω. Όσο εμβαθύνουμε στην υπόθεση,θα μπορέσουμε να δούμε τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνει καί αντιμετωπίζει διάφορες καταστάσεις ένας άνθρωπος (σε ποικίλα επίπεδα). Κι αυτό δύναται,όχι μόνο να ορίσει όλη την πορεία του,αλλά καί το τέλος της ζωής του...

"...Ο Μπλαντ δεν ήταν απλώς ένας σκηνοθέτης, εραστής της Νουβέλ Βαγκ, που πέρασε σαν διάττοντας από το γαλλικό σινεμά τη δεκαετία του 1960, όταν ζούσε στο Παρίσι. Ήταν κυρίως αυτόπτης μάρτυρας γεγονότων τα οποία σφράγισαν την Ιστορία. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών ζούσε στο Λονδίνο. Με μια κάμερα Bolex στα χέρια περιπλανιόταν ανάμεσα στα ερείπια που άφησε πίσω του ο πόλεμος, καταγράφοντας τον αναδυόμενο καινούργιο κόσμο, που στα μάτια του φάνταζε ακόμη πιο επισφαλής από τον παλιό. Όμως, όπως πολλά άλλα παιδιά που βίωσαν τον πόλεμο, ο Μπλαντ έκρυβε μέσα του ένα αδιαπέραστο σκοτάδι." (Απόσπασμα από περίληψη οπισθοφύλλου)

Με μία εξαιρετική καί εις βάθος σκιαγράφηση της ψυχής καί της σκέψης του κεντρικού ήρωά του,ο συγγραφέας θα κάνει σαφή τα εύστοχα καί αιχμηρά σχόλια του για πολλά από τα κακώς κείμενα που ταλάνιζαν για πολύ διάστημα τον αθώο κόσμο που έπεσε,άθελά του,θύμα των συμφερόντων καί της μισαλλοδοξίας των ολίγων που κατείχαν την εξουσία. Ο συγγραφέας θα γίνει ένα με τον ήρωά του καί χάρη στην τριτοπρόσωπη εξιστόρηση των γεγονότων θα μπορέσει να διατηρήσει ακέραιη την δική του θέση,να διαχωρίσει καί να κάνει σαφή αυτήν του ήρωα,ενώ παράλληλα θα μπορέσουμε κι εμείς ως αναγνωστικό κοινό να ζήσουμε τα πάντα μέσα από την οπτική του ήρωα. Ναι,θα μπορέσουμε να κρατήσουμε τις όποιες αποστάσεις,αν καί η συναισθηματική μας φόρτιση θα περάσει από διάφορες διακυμάνσεις. 

Για μένα το βιβλίο έχει ένα έντονο κοινωνικό χαρακτήρα,που θίγει καί ιστορικά γεγονότα που καθόρισαν άρδην τον ρου της ιστορίας καί κατ'επέκταση οδήγησαν τον ηρωά μας μέχρι το τέλος. Από τον άδικο κι απάνθρωπο διωγμό των Εβραίων της κατοχικής Θεσσαλονίκης,την παρουσία των δωσίλογων έως καί τα λοιπά γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Ευρώπη καί στην Ελλάδα μετά την λήξη του πολέμου. Βλέπετε,τα ολέθρια αποτελέσματα του πολέμου καί των λοιπών δεν ήταν ορατά μόνο στα μάτια,αλλά καί στις ψυχές των ανθρώπων που τα βίωσαν με τον έναν,ή,τον άλλον τρόπο...

Ο συγγραφέας έχει έναν λόγο που σε συνεπαίρνει καί σε καμία περίπτωση δεν σου φαίνεται πεζός κι αδιάφορος. Κατά τόπους μπλαζέ,ίσως καί ειρωνικός,μα πάνω απ'όλα αυθεντικός,μας οδηγεί μέσα στο κλίμα της ιστορίας με έναν τόσο ομαλό τρόπο,που δεν υπάρχει κάτι που θα μας προκαλούσε ''δυσφορία''. Αγαπημένο μου δε στοιχείο του βιβλίου είναι αυτή η κινηματογραφική δράση καί οπτική που ενισχύεται από μία συνολική αυστηρή στάση απέναντι σε ό,τι δείχνει δήθεν καί ''ανώτερο''... Ειδικά,ο τρόπος που η όλη ιστορία διανύει μία κυκλική πορεία,οδηγούμενη από το παρόν στο παρελθόν καί πάλι στο σήμερα (των ηρώων/ηρωϊδων),δεν αφήνει τίποτα αναπάντητο καί εντέλει φτάνουμε σε αυτόν τον ιδανικό επίλογο καί όσα εκείνος συνεπάγεται. Διότι,ο άνεμος κόπασε...
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΕΔΡΟΣ










Βιβλιοπρόταση καλοκαιριού ν.16: Ο ΑΝΕΜΟΣ ΚΟΠΑΣΕ Βιβλιοπρόταση καλοκαιριού ν.16: Ο ΑΝΕΜΟΣ ΚΟΠΑΣΕ Reviewed by Dominica on Ιουλίου 12, 2022 Rating: 5

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Εικόνες θέματος από sndr. Από το Blogger.