Συνέντευξη με την συγγραφέα Sara Profeta

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ SARA PROFETA

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Σημερινή μου καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας Sara Profeta. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις της. Από την Άνεμος εκδοτική κυκλοφορεί σε αναθεωρημένη έκδοση το βιβλίο, με τίτλο ''18 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ". Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν, μπορούν να το προμηθευτούν από κάποιο βιβλιοπωλείο.

                                                    Πάμε να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Τί είναι για εσάς η συγγραφή; Τί προσφέρει στην ψυχή σας;

S.P. Ευεξία. Είναι το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό. Αλλά δεν είναι το μόνο. Η γραφή είναι δημιουργία. Και αυτή, μαζί με την μουσική, είναι από τις πιο σπουδαίες. Σε βάζει σε ένα άλλο σύμπαν, δίνει λόγο στη φαντασία και την μεγεθύνει, δίνει δρόμο στο μυαλό να πλάσει εικόνες, ιστορίες, χαρακτήρες. Δίνει πάτημα σε συναισθήματα. Σε μαθαίνει να ισορροπείς. Σε κάνει να γνωρίζεις τον εαυτό σου, γιατί είναι εσωτερικός διαλογισμός. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Κυκλοφόρησε πρόσφατα από την Άνεμος εκδοτική, σε αναθεωρημένη έκδοση, το βιβλίο σας με τίτλο ‘’18 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ’’. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’αυτό;

S.P. Είναι το πρώτο που κυκλοφορεί, το πρώτο που έχω γράψει· όχι το μόνο. Ιδανικά θα έλεγα πως είναι ένα βιβλίο που υμνεί την φιλία και την αγάπη. Μιλάει για μια κοπέλα δυναμική, μοντέρνα, άφοβη. Μια κοπέλα της διπλανής πόρτας, μεγαλωμένη με αγάπη. Μέσα από τις απώλειες της ζωής της, μοχθεί για να πετύχει το όνειρό της που είναι διαφορετικό από πολλών γυναικών και τα καταφέρνει. Γνωρίζει ένα συναρπαστικό αγόρι που ρίχνει την καρδιά του στα πόδια της, την κερδίζει, την κατακτά ολοκληρωτικά. Ζώντας ένα πρελούδιο αγάπης, δεν προσέχει τα σημάδια που την οδηγούν σταθερά σε ένα όλεθρο, χωρίς επιστροφή. Οι φίλοι της, οι δικοί της άνθρωποι αυτοί που την διαμόρφωσαν θα σταθούν δίπλα της, θα γίνουν αγόγγυστα οι πατερίτσες και υπομονετικά θα κλείνουν τις πληγές της που σαν μανιτάρια πετάγονταν για χρόνια. Αυτές τις πληγές που την άλλαξαν, την γέμισαν με σαρκασμό και κυνικότητα και έκλεισαν την καρδιά της στα αισθήματα. Μέχρι που εμφανίζεται ο Τζέιμς. Θα περάσει άραγε από το I Love to Hate you στο The power of love? 

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Πώς έγινε η επιλογή του τίτλου ‘’18 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ’’; Τί μπορεί να συνεπάγονται αυτές οι ‘’18 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ’’;

S.P. Όλη η αφήγηση -που είναι σε πρώτο πρόσωπο- κινείται μπροστά και πίσω στον χρόνο, γιατί η Νικήτα -η ηρωίδα- μετράει πάντα τον χρόνο πριν και μετά από τα σπουδαία γεγονότα της ζωής της και κάνει επανεκκινήσεις… Αυτό έτυχε να κάτσει όμορφα στην ιστορία, γιατί το πρώτο κεφάλαιο, εντελώς συμπωματικά είχε τίτλο «18 ημέρες πριν». Μόνο φτάνοντας στο τέλος, είδα πως μετρώντας και κατανέμοντας τον χρόνο, σαν να ήμουν Καζαμίας, έφτασα στον 18 μέρες μετά. Εt voilà. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Ποια η πηγή έμπνευσης της ιστορίας του βιβλίου σας; Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε την συγγραφή του;

S.P. Πρώτα από όλα το όνομα. Όπως και στα άλλα, πολύ διαφορετικά βιβλία που έχω γράψει, όλα ξεκίνησαν από το όνομα που χώθηκε απρόσμενα στο μυαλό μου. 

Και μετά, όλα όσα είχα να πω. Έμπνευση τα βιώματα και οι εμπειρίες, όμορφα και άσχημα, σοφίες και ανοησίες. Ξεκίνησα και δεν μπορούσα να σταματήσω. Η ιστορία αυτού του βιβλίου, ολοκληρώθηκε σε σαράντα δυο ημέρες! Ξέρω, σε χρόνο συγγραφής είναι σαν να λέμε σε πέντε λεπτά. Αλλά μάλλον είχα «να πω πολλά». Και σχεδόν πάντα έτσι γίνεται, με το πρώτο βιβλίο. Το έχω δει, σε πολλούς.

Βέβαια, περιττό να πω, πόσος χρόνος χρειάστηκε για να διορθωθούν τα γραφόμενα και πόσες  άπειρες φορές έγιναν διορθώσεις. Χωρίς να αλλάξει η ιστορία φυσικά. Απλά να γίνει καλύτερη. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Πόσο έντονη ήταν η συναισθηματική σας φόρτιση κατά την διάρκεια της συγγραφής του παρόντος βιβλίου;

S.P. Πολύ! Πραγματικά πολύ. Βίωνα τις απώλειες σαν να ήταν δικές μου· και ήταν. Γέλασα με δάκρυα, και έκλαψα πολύ. Ζούσα την αγάπη, σαν να ήταν δική μου. Όλα αυτά ακούγοντας τις μουσικές που είναι διάσπαρτες σε όλο το βιβλίο -τεράστια έμπνευση η μουσική- και πίνοντας ένα με δυο ποτήρια αλκοόλ· μπορεί να ήταν και παραπάνω μερικές φορές, όρκο δεν δίνω. Στην αρχή μετέφερα κάποια βιώματα. Μετά ταυτίστηκα σχεδόν. Έγινα Νικήτα και βίωνα όσα ζούσε αυτή. Είναι φοβερό!  

Και ακόμα πιο φοβερό είναι, πως ζω με τους χαρακτήρες όλων των βιβλίων μου, όσα χρόνια και αν περάσουν. Είναι φίλοι και επειδή τους γνώρισα στην φαντασία μου, δεν έχουν φύγει ποτέ. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Τί θα επιθυμούσατε να αποκομίσουν οι αναγνώστες/στριες από την ανάγνωση του βιβλίου σας; Τί να κρατήσουν από τις ιστορίες των προσώπων;

S.P. Να κρατήσουν την δύναμη που έχει μέσα του ο κάθε άνθρωπος. Την έχει, είναι αλήθεια, άσχετα αν  δεν το ξέρουν ή νομίζουν πως δεν έχουν αντοχές. 

Να καταλάβουν πως είναι μεν μυθοπλασία, όμως είναι ζωή. Αυτά που θα διαβάσουν, συμβαίνουν και πολλά συμβαίνουν έτσι ακριβώς.

Να γελούν. Πιο συχνά, πιο πολύ. 

Να κρατήσουν κοντά τους, τους φίλους που μετρούν. Και να φτιάχνουν μαζί τους μικρόκοσμους.   

Ό Σαρτρ είχε γράψει κάποτε, πως η ζωή, η ευτυχία, αρχίζει στην άλλη πλευρά της απελπισίας. Είναι αλήθεια, ακόμα και αν χρειάζεται να αρχίσει πολλές φορές.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Είχατε κάποιο πλάνο πάνω στο οποίο βασιστήκατε για να γράψετε την ιστορία του βιβλίου ή το αφήσατε να σας οδηγήσει μόνο του και εντέλει να ορίσει εκείνο το φινάλε;

S.P. Κανένα απολύτως. Πέρα από το πρώτο κεφάλαιο, την αρχή, δεν είχα ιδέα που πήγαινα, τι θα έγραφα. Πήγαινε μόνο του, η μια πρόταση, η μια σκηνή γεννούσε την άλλη. Κυριολεκτικά. Διάβαζε η κόρη μου τις νέες σελίδες και με ρωτούσε όλο αγωνία τι θα γίνει μετά και δεν ήξερα να της πω. 

EΡΩΤΗΣΗ 8: Σαν αναγνώστρια, τί είδους βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε;

S.P. Είναι τόσα πολλά που θα ήθελα να πω… Διαβάζω τα πάντα. Γιατί όλες οι ιδέες όλες οι ιστορίες, έχουν το μερίδιό τους και τον σωστό χρόνο για να τις διαβάσεις. Πρώτα από όλα αγαπώ τους ξένους συγγραφείς περισσότερο και είμαι λίγο old soul. Κοντά στα 17, ανακάλυψα τον Ναγκμίπ Μαχφούζ και συνειδητοποίησα την μαγεία των «άλλων», που δεν είναι Άγγλοι, Γάλλοι ή Ιταλοί, που δεν είναι τόσο γνωστοί, ούτε «μόδα», που έχουν τόσο διαφορετική κουλτούρα. Αγαπώ τα βιβλία ιστορίας και ανθρωπολογίας, από μελέτες μέχρι μυθοπλασίες. Αγαπώ Βάρναλη και Τσιφόρο. Και τον Καρλ Μπάρκς. Και επειδή τελειωμό δεν θα έχω, να πω τι δεν διαβάζω: Ποίηση. -

ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Τέλος, τί θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την συγγραφή;

S.P. Ναι να το κάνουν. Αν όχι για να δημοσιεύσουν -λεφτά από την συγγραφή μόνο αν είσαι Στίβεν Κινγκ, βγάζεις- να το κάνουν για την δημιουργία. Για αυτήν την ευεξία, τη μέθεξη που σου δίνει η γραφή και σε σπρώχνει η φαντασία. Να το κάνουν για το ταξίδι και όχι για τον προορισμό. 

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας καί τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat