#Αφιέρωμα - Ξένη μεταφρασμένη αστυνομική λογοτεχνία (Μέρος 2ο): Η ΑΠΟΦΑΣΗ.Η καθημερινότητα μιας ανακρίτριας της γαλλικής Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

#Αφιέρωμα - Ξένη μεταφρασμένη αστυνομική λογοτεχνία (Μέρος 2ο) 

''Η ΑΠΟΦΑΣΗ.

Η καθημερινότητα μιας ανακρίτριας της γαλλικής Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας"

Ανέκαθεν θεωρούσα πολύ δύσκολη τη δουλειά όσων επέλεγαν να φέρουν την ιδιότητα των ανακριτών, εισαγγελέων και δικαστών. Το βάρος της ευθύνης, που πέφτει στις πλάτες τους, για να καταλήξουν σε μία απόφαση που είτε θα κρίνουν έναν άνθρωπο ότι είναι επικίνδυνος και έχει διαπράξει κάποιο έγκλημα και πρέπει να βρεθεί ενώπιον ενός δικαστηρίου είτε θα βγάλουν το τελικό αποτέλεσμα και θα κρίνουν μία δίκη μαζί με την όποια αθώωση, ή, ενοχή και κατ'επέκταση την ανάλογη ποινή που θα λάβει εκείνος ο άνθρωπος. Πόσα αποδεικτικά κι ατράνταχτα στοιχεία χρειάζονται για να προβούν σε ένα ακριβές και αναμφισβήτητο αποτέλεσμα για να τιμωρηθεί ο πραγματικά ένοχος κι όχι κάποιος αθώος που εσφαλμένως τα στοιχεία τον υποδεικνύουν ως τον θύτη; Ναι, η δικαιοσύνη οφείλει και πρέπει να είναι αντικειμενική, τυφλή ως προς τα συμφέροντα και τις σχέσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων προσώπων, αδέκαστη και να μπορεί να ακούει και να επεξεργάζεται τα πάντα. Να μη στηρίζεται σε υποθέσεις, αλλά σε δεδομένα ακλόνητα κι αληθή.

Σκοπός μου μέσα από αυτό το αφιέρωμα είναι να σας μιλήσω και για βιβλία που είτε δεν έχουν ακουστεί τόσο πολύ στο αναγνωστικό κοινό είτε δίνουν μία άλλη πινελιά στο είδος της αστυνομικής λογοτεχνίας. Για το δεύτερο, λοιπόν, μέρος του αφιερώματος επέλεξα ένα αρκετά ιδιαίτερο μυθιστόρημα. Ο λόγος για το βιβλίο ''Η ΑΠΟΦΑΣΗ. Η καθημερινότητα μιας ανακρίτριας της γαλλικής Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας" (La Décision) που υπογράφει η συγγραφέας Καρίν Τουίλ (Karine Tuil) και το οποίο κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις Κέδρος, σε μετάφραση της κυρίας Κατερίνας Γούλα. Ένα μυθιστόρημα που μου ''άνοιξε'' έναν καινούργιο αναγνωστικό δρόμο αναφορικά με τα έργα της εν λόγω κατηγορίας. 

Η συγγραφέας δε μας προσφέρει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα σαν εκείνα που συνηθίζουμε να διαβάζουμε και ακολουθούν τη νόρμα των έντονων και σκληρών περιγραφών εγκλημάτων, αιματοχυσιών και λοιπών συνακόλουθων μοτίβων. Αντιθέτως, εδώ μας δίνει την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε σε παράλληλη αφήγηση τη ζωή και την καθημερινότητα μιας ανακρίτριας της γαλλικής Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας μετά τα αιματηρά χτυπήματα στο Παρίσι το 2015. Ναι, για μένα αυτό αρκούσε για να νιώσω μία έξαψη της φαντασίας μου και την αγωνία και την περιέργεια να λαμβάνει μία διαφορετική από τη συνηθισμένη μορφή. Άραγε, τί κρυβόταν μέσα στις σελίδες του βιβλίου;

''Ο Αμπντελτζαλίλ Κασέμ κρατείται στην πτέρυγα υψίστης ασφαλείας του Δικαστικού Μεγάρου του Παρισιού. Η επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας Αλμά Ρεβέλ εξετάζει αν ο νεαρός Γάλλος υπήκοος εντάχθηκε στις τάξεις του Ισλαμικού Κράτους ύστερα από ένα σύντομο ταξίδι του στη Συρία και αν σχεδιάζει τρομοκρατική ενέργεια. Όταν την υπεράσπιση του Κασέμ αναλαμβάνει ο δικηγόρος με τον οποίο η Ρεβέλ διατηρεί ερωτική σχέση, η κατάσταση γίνεται ιδιαίτερα δύσκολη. Θα είναι η κρίση της αμερόληπτη; Από την απόφαση της ανακρίτριας εξαρτάται η ασφάλεια της χώρας της." (Από το οπισθόφυλλο)

Το βιβλίο έχει μία δική του υπόσταση και μορφή. Η παράλληλη εξιστόρηση των γεγονότων από τη μία μεριά όπως είναι η αναφορά στην καθημερινή ζωή της κεντρικής πρωταγωνίστριας μαζί με την οικογένειά της, τα όσα προβλήματα μπορεί να κυριαρχούν μέσα σε αυτήν, τα μυστικά, τα πάθη, τα λάθη, οι εμπειρίες κι οι επιθυμίες, οι συγκρούσεις σε διαπροσωπικό και σε ατομικό επίπεδο κι από την άλλη η θέση της ως ανακρίτρια και το τί επιβάλλει αυτός της ο ρόλος, οι ερωτοαπαντήσεις των ανακρίσεων κι όσα συμπεράσματα και προβληματισμοί προκύπτουν μέσα από αυτές μαζί με την ανάδειξη των στάσεων/αποφάσεων/πράξεων των λοιπών προσώπων δίνουν μία συνεχόμενη ζωή σε όλο το κείμενο. 

Η συγγραφέας προσπαθεί να αναδείξει όλες τις πλευρές των εμπλεκόμενων προσώπων. Δεν ωραιοποιεί καταστάσεις, μα και δεν τις δραματοποιεί. Μοιάζει λες και τα δίνει όλα στις ακριβείς τους διαστάσεις. Δεν κατηγορεί, μα και δε δικαιολογεί. Θέτει επί τάπητος ζητήματα που έχουν απασχολήσει τη χώρα της και τους πολίτες αυτής κι άλλων χωρών που μπορεί να έχουν βρεθεί στη δίνη παρόμοιων καταστάσεων. Σε καμία περίπτωση δεν αισθάνθηκα ότι κατηγορεί καμία θρησκεία, αλλά τον θρησκευτικό φανατισμό και την έλλειψη παιδείας μαζί με τον όποιον λανθασμένο τρόπο αντίληψης και εκπαίδευσης αυτών των ανθρώπων. Δεν ξέρω αν εκπέμπει κάποιας μορφή ρατσισμό. Εγώ δεν αντιλήφθηκα κάτι τέτοιο. 

Διάβασα με μεγάλη προσοχή το βιβλίο μέσα σε λίγες ώρες. Οι σελίδες κυλούσαν αβίαστα μέσα από τα χέρια μου. Δεν ένιωσα να μου ασκεί η συγγραφέας καμία άμεση, ή, έμμεση ''πίεση'' και να με ''κατευθύνει'' στο τί να σκεφτώ και το πώς να κρίνω τα πρόσωπα της ιστορίας και τη συνολική τους παρουσία. Ναι, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι έχουμε να κάνουμε με ένα βιβλίο όπου φέρει κάποιες δικές του μοναδικές ''ροπές'' και απαιτεί από εμάς να το προσεγγίσουμε με αυτόν τον τρόπο. Ένα μυθιστόρημα που με άφησε με μία αλλιώτικη αίσθηση στη σκέψη...

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.

Υ.Γ. Μείνετε συντονισμένοι/ες για το 3ο μέρος του αφιερώματος.