Το βιβλίο που θα ήθελα να διαβάσω στα δεκαοχτώ

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

   Άν σας δινόταν η ευκαιρία να γυρίσετε πίσω στον χρόνο,έχετε σκεφτεί τί θα ήταν αυτό που θα λέγατε/συμβουλεύατε τον δεκαοχτάχρονο εαυτό σας; Προσέξτε! Δεν εννοώ για παράδειγμα τις απαντήσεις σε κάποιο διαγώνισμα,ή,την κατάληξη ενός φλερτ,αλλά σας μιλάω για κάτι πιο ουσιαστικό. Κι αν η απάντησή σας είναι ''ναι'',θυμάστε το πως νιώθατε τότε,που έπρεπε να αποφασίσετε το τι θα επιθυμούσατε για την μετέπειτα πορεία της ζωής σας; Πώς αισθανόσασταν που πλέον παύατε να είστε έφηβοι/ες,αλλά ενήλικες μαζί με τις όποιες υποχρεώσεις/ευθύνες συνοδεύεται αυτός ο τίτλος; Σίγουρα πρόκειται για μία δύσκολη μεταβατική περίοδο για όλους τους ανθρώπους,που από την μία στιγμή στην άλλη,μοιάζει σαν να χάνεται αυτή η αίσθηση ξεγνοιασιάς κι ελευθερίας καί ένα νέο βάρος να προστίθεται στην πλάτη τους. Η σημερινή μου πρόταση για εσάς είναι το βιβλίο του ανερχόμενου συγγραφέα Επιφάνιου Παστού,με τίτλο ''Το βιβλίο που θα ήθελα να διαβάσω στα δεκαοχτώ" που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές.

   Το βιβλίο ''Το βιβλίο που θα ήθελα να διαβάσω στα δεκαοχτώ" αν καί πρόκειται για ένα πρωτόλειο δείγμα γραφής,είναι αρκετά καλογραμμένο από τον συγγραφέα καί με προσοχή καί φροντίδα προς το αναγνωστικό κοινό εστιάζει στην εσωτερική αναζήτηση καί αυτοβελτίωση. Για να είμαι ειλικρινής,δεν είναι ένα θέμα το οποίο θα περίμενα με σιγουριά να καταπιαστεί ένας νέος δημιουργός,αλλά να που δεν παύουν ποτέ να με εκπλήσσουν ευχάριστα. Ναι,στάθηκα λίγο παραπάνω στον τίτλο κι αν αρχικά οδηγήθηκε ο νους μου σε λάθος συμπεράσματα,διαβάζοντας τελικά το βιβλίο ανετράπη αυτή μου η άποψη καί με έκανε να δω πράγματα που μέχρι σήμερα ίσως να μην είχα σκεφτεί καί πιθανότατα να έμπαινα κι εγώ με τη σειρά μου στην διαδικασία να τα ''μεταλαμπαδεύσω'' στον δεκαοχτάχρονο εαυτό μου.

  "Η ηλικία των 18 αποτελεί το μεταίχμιο της εφηβικής με την ενήλικη ζωή. Είναι η ηλικία σταθμός για τον καθένα μας. Για κάποιο περίεργο λόγο μας έχει στιγματίσει εκείνη η τούρτα με τα 18 κεράκια. «Πώς νιώθεις που έγινες ενήλικας;» σε ρωτάνε. Και εσύ δεν ξέρεις τι να απαντήσεις, αναρωτιέσαι αν όντως είσαι. Αυτό το βιβλίο έχει σκοπό να φανερώσει μια άλλη οπτική γωνία της ζωής. Μέσα από διάφορες ιστορίες θα κατανοήσεις ότι είναι σημαντικό να εκτιμάς αυτά που έχεις και να μην ανησυχείς για αυτά που δεν έχεις." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Ο λόγος του συγγραφέα είναι καθαρός,στρωτός κι ευνόητος. Ενισχύεται από μικρά καί περιεκτικά κεφάλαια,καθημερινά παραδείγματα,πλούσιο λεξιλόγιο,σωστή χρήση των εκφραστικών μέσων καί απαλλάσσεται πλήρως από αυστηρό ύφος,ή,άλλες τάσεις επιβολής καί άσκησης οποιασδήποτε μορφής κριτικής. Αντιθέτως,είναι εδώ για να βοηθήσει. Μέσα από τα ακόλουθα απλά ερωτήματα καί τις απαντήσεις που θα δώσουν οι αναγνώστες/στριες,θα προσπαθήσει να δώσει τις όποιες συμβουλές του.

"- Πώς να επιλέξω το σωστό επάγγελμα;

- Ποια άτομα να κρατήσω στη ζωή μου;

- Θα βρω την ευτυχία στα Social Media;

- Να κρατάμε τελικά κακία από συνήθεια;

- Άραγε τι θυσίες μπορεί να κάνει κάποιος για τον άνθρωπο που αγαπάει; 

- Αξίζει η προσπάθεια μετά από μαζεμένες αποτυχίες;

- Υπάρχει τρόπος να απαλλαγώ από τα τοξικά άτομα;

- Πρέπει να διδάσκεται η αγάπη στα σχολεία;

- Είναι μεταδοτική η πανδημία του Εγωισμού;"

   Η ψυχική μας υγεία,ευτυχία καί ισορροπία ξεκινά αρχικά από μέσα μας καί έπειτα από τους γύρω μας. Ας αγαπήσουμε τον εαυτό μας με τα όποια λάθη κάνει. Η αποτυχία δεν σημαίνει πως τελείωσε η ζωή μας. Τα λάθη καί οι αποτυχίες είναι χρήσιμα λάφυρα στην φαρέτρα μας που μας βοηθούν να πάμε παρακάτω,να προσπαθήσουμε παραπάνω,να ανακαλύψουμε την δύναμη που έχουμε μέσα μας,να είμαστε πιο αισιόδοξοι καί να πετύχουμε εντέλει τους στόχους μας. Δεν μπορώ να σας υποσχεθώ πως όλα θα είναι ρόδινα,καθώς η ζωή είναι μια συνεχής,καθημερινή πάλη,αλλά ο πόλεμος κερδίζεται μάχη με την μάχη. Κι όσοι/ες είστε στην ηλικία των 18 ετών,να θυμάστε πως τώρα αρχίζουν όλα κι έχετε μπροστά σας πολύ μακρύ δρόμο να διανύσετε. Εδώ είναι η αφετηρία κι όχι ο τερματισμός. 

   Καί κάπου εδώ θα ολοκληρώσω την αναφορά μου στο βιβλίο με την τελευταία φράση του συγγραφέα «Μην φοβάσαι λοιπόν την αποτυχία. Είναι μέρος της επιτυχίας. Η προσπάθεια αποδίδει, η αδράνεια σε προδίδει». Γιατί να μην το αναζητήσετε κι εσείς;

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΠΑΣΤΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

ΣΕΙΡΑ: Ab Ovo