Τομάρια

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

   Με μεγάλη μου χαρά ξανασυναντώ τον συγγραφέα Χρήστο Φλουρή,μέσα από το νέο του μυθιστόρημα με τίτλο ''Τομάρια",που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής καί είναι η σημερινή μου πρόταση για εσάς. Ένα πολυεπίπεδο κοινωνικό μυθιστόρημα με τις απαραίτητες δόσεις αστυνομικού,πολιτικού καί ιστορικού στοιχείου. Άλλωστε,όλοι κι όλες αντιλαμβανόμαστε πως όλα τα παραπάνω είναι αλληλένδεται τόσο με τις κοινωνίες στο σύνολό τους,όσο καί με τους πολίτες που ζουν καί δραστηριοποιούνται μέσα σε αυτές καί κατ'επέκταση την πορεία της ζωής τους,αλλά καί τις όποιες αποφάσεις τους. Ένα βιβλίο που,-κατ'εμέ-,θίγει σοβαρά προβλήματα που ταλάνιζαν τις κοινωνίες καί εξακολουθούν να το κάνουν καί παράλληλα θέτει τους ορθούς προβληματισμούς,δίνοντας στο αναγνωστικό κοινό τροφή για σκέψη.

   "Τόσα χρόνια προσπαθούσε να το ξεχάσει, να διαγράψει από το μυαλό του και το μέρος και την ημέρα. Άδικος κόπος. Αρκούσε μια ματιά σε εκείνο το καταραμένο κτίριο για να καταλάβει ότι πάντοτε το κουβαλούσε στους ώμους του, ότι του πλάκωνε το στήθος. Το είχε μέσα του, αυτό και τη δυσώδη του κουστωδία, όπου και να έσερνε τα βήματά του, τη μέρα και τη νύχτα, στον ύπνο και στον ξύπνιο. Την ίδια ακριβώς έκπληξη και αγωνία, που είχε δοκιμάσει μόλις είχε σταθεί απέναντι στη μισάνοιχτη πόρτα του το 1946, δοκίμαζε και τώρα. Η καρδιά του χτυπούσε ανεξήγητα γρήγορα και οι άκρες από τα δάχτυλά του είχαν μουδιάσει. Όλοι έχουμε ένα ‘σημείο μηδέν’· ένα γεγονός, ευχάριστο ή δυσάρεστο, στο οποίο το μυαλό επιστρέφει διαρκώς, θέλοντας και μη. Ο χρόνος εγγράφει μέσα μας τους κύκλους του, όπως ακριβώς και μέσα στους κορμούς των δέντρων. Καρφώνει κάπου την ακίδα του και γύρω από αυτό το σημείο σημειώνει, ή μάλλον χαράζει ανενόχλητος τις περιστροφές του. Ο Σταύρος δεν είχε βγάλει από το μυαλό του εκείνην τη μέρα στο εργοστάσιο, καθ’ όλη τη διάρκεια των σαράντα και πλέον ετών της ηθελημένης του απουσίας. Μιας απουσίας εν μέρει υπαγορευμένης από την ψευδαίσθηση ότι η απόσταση του τόπου και του χρόνου θα λείαινε τις αιχμές των γεγονότων, θα τα έκανε λιγότερο τραγικά. Μα τώρα καταλάβαινε την πλάνη του. Το βάρος της συνείδησης δεν ελαφραίνει με τα χρόνια, δε μειώνεται, αντίθετα γίνεται ολοένα και πιο βαρύ, πιο ασήκωτο, πιο δύσκολο να το υποβαστάξει κανείς. Το ’χει αυτό ο χρόνος· να εξυψώνει τα ωραία στη σφαίρα του ιδανικού και να κάνει τα τραγικά, τραγικότερα." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Με φανερή την εξέλιξη στην γραφή του,ο συγγραφέας αποτυπώνει πάνω στο χαρτί μία ενδιαφέρουσα κι άκρως αληθοφανή ιστορία. Λόγος μεστός καί άρτια δομημένος. Άφθονο λεξιλόγιο,γλαφυρές εικόνες,έντονα συναισθήματα,καθώς καί σωστή χρήση των εκφραστικών μέσων είναι μερικά από τα θετικά στοιχεία του κειμένου που θα ''κοινωνήσουν'' στο αναγνωστικό κοινό τόσο τις σκέψεις του συγγραφέα,όσο καί το βαθύτερο νόημα του κειμένου. Όχι,δεν είναι ένα ανάλαφρο κοινωνικό μυθιστόρημα εποχής. Μέσα στις σελίδες του θα ξεδιπλωθούν διάφορα θέματα όπως είναι τα δυσβάσταχτα αποτελέσματα μίας εμφύλιας διαμάχης,η επιθυμία για πραγματική καί εις βάθος επικοινωνία καί σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στους γονείς καί τα παιδιά τους,η αποδοχή,η σθεναρή αντίσταση απέναντι σε οτιδήποτε μας περιορίζει καί καταδυναστεύει είτε σε οικογενειακό,εργασιακό,είτε κοινωνικό περιβάλλον. Με κυριότερο όλων πως,αν κι ο άνθρωπος θεωρείται ως ένα έλλογο ον,πολλές φορές αφήνεται έρμαιο στο θυμικό καί επιτρέπει στα ένστικτά του να τον οδηγήσουν.

   Με πιο αρεστό,-τουλάχιστον για εμένα-,στοιχείο του βιβλίου τα πρόσωπα που θα παρελάσουν μπροστά μας,το βιβλίο μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις. Κι αυτό γιατί δεν μιλάμε για πρόσωπα που είναι πασπαλεισμένα με χρυσόσκονη σαν άλλοι/ες ήρωες/ηρωϊδες των παραμυθιών,αλλά άνθρωποι πονεμένοι που κουβαλούν βαριά φορτία στις πλάτες τους. Πρόσωπα που είτε μπορούμε να ταυτιστούμε μαζί τους,είτε μας γεννούν αντιφατικά συναισθήματα,σε καμία περίπτωση,όμως,δεν μας περνούν αδιάφοροι/ες. Προσωπικά,όταν ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου,χρειάστηκα κάποιες ώρες για να κατασταλάξουν όλα μέσα μου καί να ηρεμήσω,μα απήλαυσα όσα μου πρόσφερε.

Καλή ανάγνωση!

 

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΛΟΥΡΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΛΚΥΣΤΗΣ