Αριμάν - Αφιέρωμα σε αστυνομικά μυθιστορήματα εγχώριων δημιουργών (Μέρος 7ο)

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Αφιέρωμα σε αστυνομικά μυθιστορήματα εγχώριων δημιουργών

 (Μέρος 7ο)

~ Αριμάν ~

Για την έβδομη μέρα του αφιερώματος (εδώ να πω ότι θα πάρει μία παράταση λόγω δική σας επιθυμίας - σας ευχαριστώ πολύ γι'αυτό!) επέλεξα ένα βιβλίο που το επέλεξα βάσει του ιδιαίτερου τίτλου του που δεν είχα ξανακούσει. Ο λόγος για το νέο αστυνομικό μυθιστόρημα του συγγραφέα Παναγιώτη Κωνσταντόπουλο, με τίτλο ''Αριμάν'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Πάμε να μάθουμε περισσότερα για εκείνο...

Όλοι κι όλες κατανοούμε ότι τα αστυνομικά μυθιστορήματα μοιάζουν σαν γρίφους προς επίλυση, ή, όπως συνηθίζω να τα αποκαλώ σαν ένα παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι. Όπου στη θέση της γάτας το/τα πρόσωπο/α του/των θύτη/ών και στη θέση του ποντικιού τα λοιπά πρόσωπα της ιστορίας που μαζί με εμάς, το αναγνωστικό κοινό, θα προσπαθήσουμε να φτάσουμε στη λύση του μυστηρίου και εντέλει στην αποκάλυψη της αλήθειας. Άραγε, ποιο πρόσωπο μπορεί να κρυβόταν, εν προκειμένω, πίσω από το αλλιώτικο όνομα Αριμάν; Τί μπορεί να συμβόλιζε;

Ναι, το παραδέχομαι! Δεν είμαι μία φωτεινή παντογνώστρια και δεν ντρέπομαι καθόλου γι'αυτό. Αντιθέτως, η ανάγκη μου να μάθω περισσότερα με έκανε να προβώ σε μία μικρή έρευνα γύρω από τον Αριμάν. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις πηγές που ''επισκέφτηκα'', ο Αριμάν είναι το πνεύμα που μετουσιώνει την έννοια του κακού στη θρησκεία του Ζωροαστρισμού. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα αυτή η πληροφορία μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα και προσπάθησα να αντιληφθώ το πώς και το γιατί ο συγγραφέας επέλεξε να τον εντάξει μέσα στην πλοκή του βιβλίου.

''Εννιά φίλοι από τα παλιά συναντιούνται σε μια ταβέρνα στο Χαλάνδρι. Λίγο μετά, μια σειρά ανεξήγητων θανάτων έρχεται να ταράξει τις ζωές τους. Πρόκειται για αυτοκτονίες, ή μήπως την παρέα των εννιά έχει βάλει στόχο ένας δολοφόνος;

Το κουβάρι της ιστορίας αναλαμβάνει να ξεμπλέξει ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Πάνος Κουτσόπουλος. Θα αναζητήσει τη λύση του μυστηρίου στον περίγυρο των νεκρών, σε παλιά σκάνδαλα στα οποία εμπλέκονται, σε εταιρείες αυτογνωσίας που υπόσχονται ενεργειακά επίπεδα προστασίας της ψυχικής υγείας. Ο «Κουτσός», με καθαρτικό χιούμορ, πάντα νηφάλιος, οδηγεί το δικό του πλατωνικό άρμα, τιθασεύοντας το μαύρο άλογο, φέρνοντάς το σε ισορροπία με το άσπρο.

Με φόντο την πόλη που γίνεται χαρακτήρας από μόνη της, το Αριμάν δεν είναι απλά ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Είναι μια εξερεύνηση της φύσης του Κακού." (Από το οπισθόφυλλο)

Προφανώς και αντιλαμβανόμαστε ότι όταν έχουμε να κάνουμε με ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, μέσα στις σελίδες του οποίου θα λάβουμε γνώση για τουλάχιστον ένα, ή, και παραπάνω εγκλήματα. Και για να είμαστε ειλικρινείς, τα εγκλήματα είναι τα αποτελέσματα μίας, ή, και περισσότερων κακών πράξεων. Άρα, ο Αριμάν, εδώ, ως πνεύμα έρχεται και μας δείχνει αυτή τη σκοτεινή και άσχημη πλευρά της ανθρώπινης φύσης που δύναται να οδηγήσει τον οποιοδήποτε άνθρωπο στη διάπραξη ενός εγκλήματος. Ναι, όλοι κι όλες γεννιόμαστε και φέρουμε το φως και το σκοτάδι μέσα στην ψυχή μας. Το τί θα επικρατήσει σχετίζεται με μία διαρκή εσωτερική πάλη των δύο, όπως και τα ερεθίσματα και τα κίνητρα ώστε να γείρει το βάρος αυτής της αόρατης πλάστιγγας από τη μία, ή, την άλλη πλευρά... Προσέξτε! Και πάλι ο συγγραφέας δε χρησιμοποιεί αυτό το δίπολο ως ''πανάκεια'', ή, με γραφικό και βαρετά αναμενόμενο τρόπο...

Δεν ξέρω αν οφείλεται στο γεγονός ότι μεγαλώνω κι εξακολουθώ να ωριμάζω, ή, αν βρίσκομαι σε μία περίοδο της ζωής μου που πλέον δεν δέχομαι υποδείξεις περί ηθικής, λοιπών τάσεων αμπελοφιλοσοφιών, ή, άλλα καθοδηγούμενα (ή και μη) διδάγματα μέσα από τις ιστορίες των βιβλίων που διαβάζω. Θέλω να αναζητώ μόνη μου την αλήθεια και να προβαίνω, ελεύθερα, στα όποια συμπεράσματα, δίχως να μου προσφέρουν αναμασημένη τροφή, ή, πόσω μάλλον να με καθοδηγούν οι εκάστοτε συγγραφείς προς τα εκεί που εκείνοι/ες επιθυμούν... Και το παρόν βιβλίο ήρθε να ''κουμπώσει'' με όλα όσα σας προανέφερα. 

Με μία άρτια δομή κειμένου όπου ο συγγραφέας αποτυπώνει τις σκέψεις του γύρω από το ότι αυτό που, εντέλει, κάνει έναν άνθρωπο να εγκληματίσει (ή όχι) είναι η αντίσταση που επιδεικνύει ( ; ) προς τον εκάστοτε Αριμάν που κατοικεί μέσα στην ψυχή του. Ναι, βρήκα πολύ ευρηματική αυτήν την επιλογή του συγγραφέα να δίνει άλλη διάσταση στη συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων που ναι μεν τα ενισχύει με την απαραίτητη δόση μυστηρίου, αγωνίας και ανατροπών, κι από την άλλη δε, η φιλοσοφική προσέγγιση της έννοιας του κακού μέσα στην κοινωνία να έρχεται με έναν τρόπο ομαλό και κατανοητό δίχως περιττές ''τυμπανοκρουσίες'', δήθεν τάσεις ανωτερότητας, ή, αχρείαστων βερμπαλισμών και άλλων συγγραφικών τεχνασμάτων.

Ναι, μπορώ πια να πω με σιγουριά ότι παραπάνω από μία δεν είναι σύμπτωση και συνετό θα είναι να μην αποδέχομαι τα πάντα δίχως να τα ''φιλτράρω'' και να τα προσεγγίσω μέσα από μία πιο κριτική ματιά και ίσως πονηρεμένη ( ; ) σκέψη και ο ''Αριμάν'' ήρθε να μου το αποδείξει με πολύ έξυπνο τρόπο!

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Υ.Γ. Μείνετε συντονισμένοι/ες για το 8ο μέρος του αφιερώματος.