Αλέξανδρος και Σελήνη, Πράξη Α΄, Τα παιδιά του Ήλιου

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Οι άνθρωποι έχουμε την τάση,πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής μας,να προβαίνουμε σε υποθετικές σκέψεις για το πως θα μπορούσε να ήταν όχι μόνο η δική μας πορεία,αλλά καί ολόκληρου του κόσμου,αν είχε επιλεχθεί κάποια άλλη επιλογή από αυτές που μας είχαν δοθεί. Πόσα ''αν'' μας ταλανίζουν καί πόσα υποθετικά σενάρια περνάνε από το μυαλό μας; Αρκεί μόνο μία μικρή ανατροπή στα όσα συνέβησαν καί γνωρίζουμε,ώστε να αλλάξει άρδην ο ρους της ιστορίας. Βλέπετε,όταν βρισκόμαστε σε δίλημμα που μας έχει οδηγήσει σε μία ευχάριστη,ή καί δυσάρεστη εμπειρία,για κάποιον ανεξήγητο λόγο αμέσως σκεφτόμαστε το πως θα ήταν τα πράγματα αν είχαμε ακολουθήσει την άλλη οδό. Δεν πιστεύω πως είναι απαραίτητα θέμα μεμψιμοιρίας,ή,αποποίησης των όποιων ευθυνών,αλλά κομμάτι της ανθρώπινης φύσης αυτή η ανάγκη για γνώση των πάντων. Ειδικά,όταν έχουμε να κάνουμε με ιστορικά γεγονότα που καθόρισαν σχεδόν τα πάντα καί εμείς ζούμε το αποτέλεσμα αυτών. Εκεί είναι η σειρά της φαντασίας να ''καλύψει'' αυτήν την ανθρώπινη περιέργεια καί να μας δώσει απαντήσεις σε ανάλογα σενάρια. 

   Αγαπώ να διαβάζω βιβλία που να ανήκουν στην φανταστική λογοτεχνία καί ειδικά όταν συνδυάζονται με εκ διαμέτρου αντίθετα είδη από αυτά,όπως είναι τα ιστορικά μυθιστορήματα. Όπως προανέφερα,όχι μόνο μου επιτρέπουν να γυρίσω -έστω καί νοερά πίσω στον χρόνο- αλλά καί να γίνω κομμάτι της ιστορίας,ή,τουλάχιστον μία διαφορετικής εκδοχής αυτής από εκείνη που ήδη γνωρίζουμε. Ο συγγραφέας Λεωνίδας-Βασίλειος Μανιάτης μέσα από την υπόθεση του βιβλίου του '' Αλέξανδρος και Σελήνη, Πράξη Α΄, Τα παιδιά του Ήλιου" που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές μας προσφέρει τη δυνατότητα να μεταβούμε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου σε ένα εναλλακτικό 20 π.Χ. Εκεί,παράλληλα με τα πρόσωπα που έχει πλάσει η φαντασία του συγγραφέα,θα συναντήσουμε καί ιστορικά,υπαρκτά πρόσωπα. Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις καί παρερμηνείες,ο συγγραφέας πρίν από την αφήγηση του κυρίου μέρους του βιβλίου του,μας προετοιμάζει για το τι θα συναντήσουμε μέσα στο κείμενο καί μας δίνει τις απαραίτητες διευκρινίσεις. Σε καμία των περιπτώσεων δεν μιλάμε για παραποίηση της ιστορίας. Απλά δίνει μία άλλη εκδοχή στα πλαίσια της ποητικής/συγγραφικής αδείας. 

   ''Μετά τον θάνατο του Ιουλίου Καίσαρα και την ήττα της Ρώμης από ένα πανίσχυρο Πτολεμαϊκό Βασίλειο, ικανό να αξιοποιήσει τις δυνατότητες της αιολόσφαιρας του Ήρωνα και άλλων αρχαίων εφευρέσεων, η βασίλισσα του γνωστού κόσμου, Κλεοπάτρα η Ζ΄, μοιάζει παντοδύναμη. Μία μυστική συνωμοσία όμως υφαίνεται εναντίον της. Οι συνωμότες γνωρίζουν το πιο ευαίσθητο σημείο της και θα να τη χτυπήσουν αλύπητα, αποζητώντας πλούτη, εκδίκηση και εξουσία. Οι άνθρωποί τους βρίσκονται παντού, ενώ κρατούν αιχμάλωτο τον παλιό σύντροφο της Κλεοπάτρας, Μάρκο Αντώνιο και προσπαθούν να του αποσπάσουν τα μεγαλύτερα μυστικά της Αιγύπτου. Μέσα στην κλιμακούμενη δύνη των γεγονότων, τα δίδυμα παιδιά της Κλεοπάτρας, ο Αλέξανδρος και η Σελήνη, θα γίνουν καταλύτες σημαντικών εξελίξεων. Με την πριγκίπισσα Σελήνη να εξαφανίζεται μυστηριωδώς, η Κλεοπάτρα αναγκάζεται να παλέψει με στασιαστές και προδότες, ακροβατώντας μεταξύ της αίσθησης της ευθύνης και της αγάπης της για τα παιδιά της, ενώ ο πρίγκιπας Αλέξανδρος, παρακούοντάς την, αποφασίζει να αντιμετωπίσει ο ίδιος τους συνωμότες, με τη συνδρομή του φίλου του, Φιλίππου και του δασκάλου του, Στράβωνα. Παράλληλα, η πριγκίπισσα Σελήνη, κρυμμένη πίσω από ένα πέπλο αναληθών ιστοριών, γνωρίζει έναν μεγάλο έρωτα, που όμως φαίνεται εξ αρχής καταδικασμένος. Και σύντομα, θα κληθεί να επιλέξει ανάμεσα στον άνδρα της καρδιάς της και στην αγάπη της για την οικογένεια και την πατρίδα της. Και ενώ η προέλαση των Παρθών στην Μεσοποταμία συνεχίζεται, μία ακόμα άγνωστη, ενδεχομένως επικίνδυνη δύναμη, αρχίζει να παρεμβαίνει στο έργο του πρίγκιπα Αλέξανδρου, οδηγώντας τον στο να ανακαλύψει τον πραγματικό του πατέρα και προειδοποιώντας τον, για μία νέα απειλή που πλησιάζει, χωρίς όμως να διαφαίνεται ακόμα στον ορίζοντα." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

    Διαβάζοντας την περίληψη σε συνδυασμό με την παράθεση των δύο ποιημάτων στην αρχή του βιβλίου,εντάχθηκα με πιο ομαλό τρόπο μέσα στο κλίμα της υπόθεσης. Βρήκα ευρηματική την κίνηση του συγγραφέα να παραθέσει το γνωστό ποίημα του αλεξανδρινού ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη με τίτλο ''Αλεξανδρινοί βασιλείς'' καί στην αρχική,αυθεντική του μορφή καί στην μορφή που του έδωσε εκείνος ώστε να ταιριάζει με την πλοκή. Άν καί μιλάμε για ένα σχετικά μεγάλο βιβλίο που ξεπερνά τις 700 σελίδες,ο συγγραφέας με την καθαρή γραφή του,τα μεστά κεφάλαια,την συνεχόμενη δράση καί τις απαραίτητες ανατροπές,την εναλλαγή των σκηνικών δράσης,το άφθονο λεξιλόγιο,την ορθή χρήση των εκφραστικών μέσων καί τον αμείωτο ρυθμό έντασης καί αγωνίας καθιστά το κείμενο εύληπτο κι ευχάριστο για το αναγνωστικό κοινό.

   Ένα επιπλέον στοιχείο του βιβλίου που μου άρεσε πολύ ήταν ο τρόπος με τον οποίο δεισδύει καί σκιαγραφεί τον χαρακτήρα των ηρώων καί των ηρωϊδων του ο συγγραφέας. Τους/τις ''ντύνει'' με τα απαραίτητα χαρακτηριστικά που έπρεπε να φέρουν λόγω της θέσης,της καταγωγής,της ηλικίας καί του φύλου τους. Κάποιους/ες τους/τις περιβάλλει ένα πέπλο αίγλης καί κάποιους/ες ένα πέπλο μυστηρίου,ίσως καί κακίας. Κανένας καί καμία πάντως δεν είναι τυχαία τοποθετημένος/η μέσα στο κείμενο. Όλοι κι όλες θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της υπόθεσης,βάζοντας το προσωπικό τους λιθαράκι στο να ''χτιστεί'' ολόκληρη η εικόνα. Δεν βρήκα κάποιο ''ψεγάδι'' πάνω τους που θα ήθελα να παρέμβω να το αλλάξω. Ακόμη κι εκείνους/ες που δεν τους/τις συμπάθησα,ξέρω πως η παρουσία τους ήταν απαραίτητη. Άλλωστε,σε κάποια βιβλία αυτοί/ες είναι που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον μου με την δράση τους.

    Προς το τέλος του βιβλίου ο συγγραφέας τοποθετεί καί το απαραίτητο στοιχείο επιστημονικής φαντασίας χωρίς υπερβολές,ή,περιττές τάσεις εντυπωσιασμού. Το τι ρόλο θα διαδραματίσει κι αυτό ως στοιχείο μέσα στην πλοκή,δεν πρόκειται να σας πω γιατί πρέπει να το ανακαλύψετε διαβάζοντας το βιβλίο. Έπειτα,οδηγούμαστε στο μεγάλο φινάλε. Ένα φινάλε που αφήνει να πλανάται στον αέρα η αίσθηση πως θα υπάρξει καί συνέχεια,αφού ο συγγραφέας διακόπτει την αφήγηση των γεγονότων σε καίριο σημείο της υπόθεσης. Τουλάχιστον εμένα με έκανε να ανυπομονώ για το τι μέλλει γενέσθαι στην πορεία. Άραγε,τί μας περιμένει παρακάτω; Εμένα το βιβλίο μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις καί περιμένω να ανεβάσει κι άλλο τον πήχη ο συγγραφέας. 

                                                                Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΛΕΩΝΙΔΑΣ-ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ

ΣΕΙΡΑ: ΜΥΘΩΔΙΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ