Λύσσα

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   

   Όταν συναντώ,-έστω καί διαδικτυακά-,ανερχόμενους/ες συγγραφείς,μία από τις ερωτήσεις που τους/τις απευθύνω είναι το πόσο εύκολα,ή,δύσκολα το αναγνωστικό κοινό της χώρας μας είναι ''ανοικτό'' στο να δεχθεί καί να αναζητήσει έργα νέων δημιουργών. Η αλήθεια,όμως,είναι πως σχεδόν ποτέ δεν περνά από το μυαλό μας το πόση προσπάθεια καί επιμονή χρειάστηκε να καταβάλουν οι δημιουργοί,ώστε να τους/τις εμπιστευτεί ένα εκδοτικός οίκος καί να κυκλοφορήσει το έργο τους. Προσωπικά βρίσκω πολύ θετικό το γεγονός πως τόσο οι αναγνώστες/στριες,όσο καί οι εκδοτικοί οίκοι,όλο καί περισσότερο,δείχνουν να εμπιστεύονται τα νέα πρόσωπα. Ο ανερχόμενος καί φέρελπις,-κατ'εμέ-,συγγραφέας Ανδρέας Μαθιός έχει έναν επιπλέον λόγο τις φετινές γιορτές να αισθάνεται ευτυχής,καθώς από τις εκδόσεις Πνοή,δεν έχει πολλές μέρες που κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο ''Λύσσα''. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα φαντασίας με τα απαραίτητα στοιχεία τρόμου καί περιπέτειας.

   Ακούγοντας τον τίτλο του βιβλίου,αυτομάτως,στο νου μου δημιουργήθηκε η εικόνα ενός σκύλου που γαβγίζει καί έχει μολυνθεί από τον ιό της λύσσας. Άλλωστε,πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει για περιστατικά με επιθέσεις σκύλων προς ανθρώπους που τους δαγκώνουν καί εκείνοι,με τη σειρά τους για προφύλαξη από μία ενδεχόμενη μόλυνση,σπεύδουν να εμβολιαστούν προφανώς με κάποιο σκεύασμα που περιέχει ένα αντίδοτο. Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις,δεν σημαίνει πως όλα τα σκυλιά είναι κακά καί προκαλούν προβλήματα στους ανθρώπους. Απλά,δυστυχώς,κάποια τυγχάνει να αρρωσταίνουν καί να δείχνουν αυτήν την ακούσια επιθετική συμπεριφορά. Άραγε,τί θα μπορούσε να έχει συμβεί αν δεν υπήρχαν λύσεις σε τέτοιου είδους προβλήματα που θα συνδέονταν με τη δημόσια υγεία καί ποια τα αποτέλεσματά της στη ζωή καί στην καθημερινότητα των ανθρώπων; Κι ας μην το πάμε τόσο μακρυά. Αρκεί να δούμε το πόσο επηρέασε την ανθρωπότητα σε παγκόσμιο επίπεδο η έλευση του κορωνοϊού στη ζωή μας με μορφή πανδημίας που σαρώνει ανθρώπινες ψυχές στο πέρασμά της καί εμείς να στέκουμε απέναντί της καί να την πολεμάμε με τα ελάχιστα μέσα που διαθέτουμε.

   Ας επιστρέψω,όμως,στο παρόν βιβλίο καί στην ιστορία που εξελίσσεται μέσα στις σελίδες του. Υπάρχει πιθανότητα να σχετίζεται με τις άνωθεν υποθέσεις μου,ή,ο συγγραφέας μας οδηγεί κάπου αλλού; Περισσότερες πληροφορίες θα λάμβανα από την περίληψη του οπισθοφύλλου. Κάτι το οποίο έπραξα άμεσα. Μαθαίνουμε,λοιπόν,τα εξής: ''Το νερό μολύνθηκε. Το νερό δεν είναι πια ζωή – είναι απειλή. Όταν ο ιός της λύσσας ενωθεί με το πρωτοποριακό αντικαρκινικό σκεύασμα «Προμηθέας Α11», δημιουργεί ένα αφύσικο και απρόβλεπτο βιολογικό πάντρεμα που οδηγεί τον ξενιστή σε άμεσο, επίπονο μα… παροδικό θάνατο. Και ο άνθρωπος γίνεται κτήνος. Και το κτήνος επιτίθεται σ’ αυτόν, το ακριβό του θήραμα, για να του αποσπάσει τη ζωή αλλά και για να χαρίσει στον φονικό συνθετικό ιό νέα φωλιά. Κι από κει ακόμα περισσότερες, μέχρι ο άνθρωπος να χαθεί και να κυριαρχήσει το σκοτάδι. Ο Νίκος Μέλλος, ρημαγμένος ψυχολογικά από τον πρόσφατο χαμό της συζύγου του, πασχίζει να μεγαλώσει μαζί με τον πατέρα του την κόρη του, τη μικρή Ζωή, μέχρι που η καλπάζουσα επιδημία τον βρίσκει στη δουλειά του. Από κει ξεκινά η αγωνιώδης προσπάθειά του να φτάσει στους δικούς του, και μαζί με τη Σία, διασώστρια του ΕΚΑΒ, να ξεφύγουν από την «απολύμανση» που απειλεί να σβήσει τη χώρα από το πρόσωπο της Γης." κι από την πρώτη,κιόλας,φράση αρχίζει να μας κατακλύζει το αίσθημα του φόβου καί η αίσθηση πως όλα θα μπορούσαν να είναι πιθανά...

    Άν δεν διάβαζα στο βιογραφικό του συγγραφέα πως το παρόν έργο αποτελεί πρωτόλειο δείγμα γραφής,για να είμαι ειλικρινής,δεν θα μπορούσα να το διακρίνω με σιγουριά. Θέλετε η μεστή,κατανοητή καί ορθώς δομημένη γραφή του μαζί με το άφθονο λεξιλόγιο καί την προσεγμένη επιμέλεια,θέλετε ο τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας περιγράφει τις σκηνές μέσα από μία κινηματογραφική ματιά ντύνοντας τις με την πρέπουσα δόση μυστηρίου,φαντασίας καί την έντονη,διαρκή δράση,όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα ένα άκρως καλογραμμένο καί εύληπτο μυθιστόρημα που άξια μπορεί να λάβει τον όρο ''page turner''. Βέβαια,θέτοντας τον πήχη ψηλά από το πρώτο του μυθιστόρημα,ο συγγραφέας οφείλει να μας αποδείξει πως δεν μιλάμε για ένα ακόμη πυροτέχνημα,μα πως ήρθε για να μείνει.

   Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για να βρω βιβλία με παρόμοια θεματική,τα οποία να έχουν γραφτεί από εγχώριους συγγραφείς,είναι η αλήθεια πως δεν βρήκα παρά ελάχιστα. (Οπότε αν κάποιος/α γνωρίζει να μου προτείνει κι άλλα,θα το εκτιμούσα). Εμένα μου άρεσε πολύ η πρωτοτυπία του θέματος,σε σχέση με ανάλογα βιβλία που έχω διαβάσει μέχρι σήμερα. Ο τρόπος που προσέγγισε το θέμα ο συγγραφέας καί το πάντρεψε με ιδιαίτερο τρόπο με το σήμερα κι όσα βιώνουμε τα τελευταία δύο χρόνια με ικανοποίησε πολύ. Θεωρώ πως πίσω από την υπόθεση κρύβεται μία αλληγορία σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις,τον όποιον διαχωρισμό των ανθρώπων σε κατηγορίες καί το πως η ανάγκη για επιβίωση μας δίνει έξτρα δύναμη,αλλά πολλές φορές μας κάνει να χάνουμε την ανθρωπιά μας. Εγώ ολοκληρώνοντας κάπου εδώ την αναφορά μου στο βιβλίο,σας προτρέπω να το αναζητήσετε. Έχω την πεποίθηση πως θα σας αρέσει πολύ!

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΘΙΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΝΟΗ