Συνέντευξη με τον συγγραφέα Αλέξανδρο Ζάκκα

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΖΑΚΚΑΣ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Σημερινός μου καλεσμένος στην στήλη των συνεντεύξεων ο συγγραφέας Αλέξανδρος Ζάκκας. Τον ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις του. Από τις εκδόσεις Λυκόφως κυκλοφορεί το βιβλίο του με τίτλο ''Ουφ! Να τελειώνουμε με αυτούς''. Του εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν, μπορούν να το προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού, είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο.

Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Πώς μπήκε η συγγραφή στη ζωή σας;

Α.Ζ. Ως ανάγκη εκτόνωσης από την πίεση της καθημερινότητας και έκφρασης συναισθημάτων. Από μικρός έγραφα ποιήματα και γενικώς μου άρεσε να καταγράφω τις σκέψεις μου σε χαρτί, αλλά όταν μπήκα στη διαδικασία να γράψω κάτι πιο οργανωμένο και διαπίστωσα ότι γίνεται, τότε πραγματικά

απελευθερώθηκε μια πτυχή του εαυτού μου που ως τότε δε γνώριζα καν την ύπαρξή της.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Ποιο το γενικότερο νόημα που θα θέλατε να περάσετε μέσα από τα βιβλία σας προς τους αναγνώστες;

Α.Ζ. Αυτό που θέλω να περάσω είναι πως πίσω από την πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι μας καθημερινά υπάρχει μια πλειάδα εναλλακτικών θεωρήσεων, πίσω από τις οποίες κρύβεται ένας κόσμος αόρατος μεν, πανίσχυρος δε και που είναι αυτός τελικά που κινεί τα νήματα: Απωθημένα, στερεότυπα, ανικανοποίητες ανάγκες, συμπλέγματα, ουτοπίες, ενοχές και γενικώς ό,τι βρίσκεται αιχμαλωτισμένο στο μυαλό και υπαγορεύει ασυνείδητα τις αποφάσεις μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Ποιο το όραμά σας ως συγγραφέας;

Α.Ζ. Να γράψω τις ιστορίες που έχω ακόμη στο μυαλό μου κι αυτές να δώσουν σε όσους τις διαβάσουν το έναυσμα για κινητικότητα, που πάει να πει διαφυγή από τη ρουτίνα, νοιάξιμο για τον διπλανό, πραγμάτωση επιθυμιών, γενναία αυτοκριτική και το σημαντικότερο, απενοχοποίηση.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Κρίνοντας από τελευταίο σας βιβλίο «Ουφ! Να τελειώνουμε με αυτούς», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως, κινείστε μεταξύ πολιτικής καί επιστημονικής φαντασίας. Ήταν στις προθέσεις σας; Σκοπεύετε να επιμείνετε στο ίδιο μοτίβο;

Α.Ζ. Η αλήθεια είναι πως η βασική μου επιδίωξη ήταν να στηλιτεύσω τον παραλογισμό που επικρατεί εδώ και χρόνια (ίσως κι από πάντα) στην Ελλάδα, κι όχι μόνο. Προφανώς στον παραλογισμό αυτόν προεξάρχουσα θέση κατέχει η πολιτική και υπ’ αυτήν την έννοια εμφανίζεται δρώσα και στο «Ουφ!». Συνεπώς δε θα διστάσω να επιμείνω σε αυτό το μοτίβο, μολονότι αυτό που νομίζω πως με χαρακτηρίζει είναι η ελευθερία στη σκέψη κι επομένως στην επιλογή των θεμάτων με τα οποία κάθε φορά καταπιάνομαι συγγράφοντας.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Υπάρχει επόμενο βιβλίο σας σκαριά;

Α.Ζ. Βεβαίως. Είναι σε εντελώς διαφορετικό πλαίσιο, καθώς αφορά σε μία υπόθεση δολοφονίας η οποία ξετυλίγεται σιγά σιγά μέσα από έναν εφιάλτη που συμπτωματικά (ή όχι) βλέπουν από κοινού ένας λαϊκός κι ο ιερομόναχος που έχει αναλάβει να τον εξομολογήσει στο Άγιο Όρος.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Από τί εμπνέεστε συνήθως;

Α.Ζ. Από τον χρόνο που βιάζεται να περάσει κι αφήνει πίσω του πληθώρα ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, μισοτελειωμένων έργων, κούφιων διαπιστώσεων, μάταιων παραδοχών και κυρίως τη βεβαιότητα πως το παρόν είναι κιόλας παρελθόν…

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Γιατί πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;

Α.Ζ. Τα βιβλία είναι φάρμακο. Και θεραπεία και γιατρειά μαζί. Είτε δίνουν απλώς γνώσεις και πληροφορίες είτε σε ταξιδεύουν σε κόσμους φανταστικούς είτε σε προβληματίζουν είτε σε διασκεδάζουν, αποτελούν μια ανεκτίμητη συντροφιά, αρκεί να τους δώσεις απλόχερα λίγο από τον χρόνο και την προσοχή σου. Τα βιβλία μπορούν να σε βοηθήσουν να απαλλαγείς από τη μιζέρια της ρουτίνας, να ανεβάσουν την ψυχολογία σου, ακόμη και την αυτοεκτίμησή σου. Αρκεί να συνειδητοποιήσεις πως όσα «τραγικά» νομίζεις πως περνάς, απλώς είναι κοινές φράσεις στην προσωπική ιστορία πολλών άλλων ανθρώπων σαν κι εσένα.

EΡΩΤΗΣΗ 8: Ως αναγνώστης, τί είδους βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε;

Α.Ζ. Παλιότερα διάβαζα περισσότερο ποίηση και φιλοσοφία. Μετά τα τριάντα μου λογοτεχνία και κείμενα στοχασμού.

ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Αγαπημένο βιβλίο και συγγραφέας;

Α.Ζ. Το «Έγκλημα και τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι ήταν το βιβλίο που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τη μετέπειτα συγγραφική μου νοοτροπία. Γραμμένο με απλότητα, σαφήνεια αλλά και ακρίβεια στην απόδοση των συναισθημάτων, αποτελεί διαχρονικό παράδειγμα πως το ωραίο δεν πρέπει να ‘ναι κατ’ ανάγκη και πολυσύνθετο.

ΕΡΩΤΗΣΗ 10: Η δυστοπία των βιβλίων είναι χειρότερη από τη δυστοπία της πραγματικότητας;

Α.Ζ. Τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει τη δυστοπία της πραγματικότητας. Ζούμε καθημερινά τη συνθήκη να ακούμε ό,τι πιο ανήκουστο και να μην ιδρώνει πλέον το αυτί μας. Ο παρουσιαστής των ειδήσεων μιλάει για την άγρια κακοποίηση και δολοφονία βρέφους από τους ίδιους του τους γονείς κι αμέσως αλλάζει σελίδα για να μιλήσει για τους Αθηναίους που ξεχύθηκαν στις παραλίες μιας που ανέβηκε ο υδράργυρος… Η χειρότερη δυστοπία λοιπόν είναι που τη συνηθίσαμε.

ΕΡΩΤΗΣΗ 11: Τί θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με τη συγγραφή;

Α.Ζ. Να γράφουν πρώτα για τον εαυτό τους. Να εξωτερικεύουν ό,τι αισθάνονται και να προσπαθούν να βελτιώνουν την τεχνική τους. Προς αυτή την κατεύθυνση, καλό είναι να παρακολουθήσουν και κάποια σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Και φυσικά να διαβάζουν!

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat

Διαβάστε την κριτική μου για το βιβλίο εδώ: https://www.dominicamat.gr/2023/12/blog-post_23.html