Συνέντευξη με την συγγραφέα Αλέξις Μ. Ελευθερίου

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΛΕΞΙΣ Μ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Σημερινή μου καλεσμένη στη στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας Αλέξις Μ. Ελευθερίου. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και τις απαντήσεις της. Από τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφορεί το βιβλίο της, με τίτλο ''Labirinto''. Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν, μπορούν να το προμηθευτούν από κάποιο βιβλιοπωλείο, είτε από το επίσημο site του εκδοτικού.

Πάμε να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Πότε ήταν η στιγμή που καταλάβατε ότι θέλετε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή; 

Α.Ε. Έγραφα από τη στιγμή που έμαθα γραφή. Δεν είμαι όμως σίγουρη πότε αυτό πέρασε στο συνειδητό επίπεδο. Από κάποια στιγμή κι έπειτα, γραπτά που βρίσκονταν στο ‘’συρτάρι’’ βγήκαν στο φως. Αυτό έγινε σταδιακά. Ξεκίνησε κάποτε και συνεχίζει…

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν το πρώτο σας βιβλίο με τίτλο ''Labirinto''. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι'αυτό;

Α.Ε. Σας ευχαριστώ πολύ! Πρόκειται για μια νουβέλα crime που διαδραματίζεται εντός του σύγχρονου αστικού τοπίου. Παράλληλα αποτελεί την περιπλάνηση, όχι μόνο στο χώρο ως τοπίο, αλλά και στο χώρο και χρόνο ως ψυχική κατάσταση. Οι αντιθέσεις του τοπίου αντικατοπτρίζουν τις αντιφάσεις των χαρακτήρων του έργου και αντιστρόφως.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Ποια η πηγή έμπνευσης της ιστορίας του βιβλίου σας;

Α.Ε. Δεν υπάρχει μία. Αναγνώσματα, μουσικές, κινηματογράφος, έργα ζωγραφικής ή γλυπτικής, το πρόσωπο που διαβάζει εφημερίδα στο διπλανό τραπέζι, τα βήματα ενός άλλου στις σκάλες… Δεν αντιλαμβάνομαι ποτέ τι ακριβώς είναι αυτό που μου δίνει το έναυσμα να ξεκινήσω μια ιστορία.  

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε την συγγραφή του; 

Α.Ε. Για το συγκεκριμένο δεν θα έλεγα ότι χρειάστηκε πολύς. Κάποιοι μήνες. Δεν συμβαίνει πάντα έτσι. Κάποιες ιστορίες τις δουλεύεις χρόνια, κάποιες μόνο μερικούς μήνες. Κάποιες δεν ολοκληρώνονται ποτέ, κάποιες τις σταματάς και τις ξαναπιάνεις μετά από καιρό.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Τί μπορεί να συμβολίζει ο τίτλος ''Labirinto'';

Α.Ε. Θα έλεγα την περιπλάνηση, και πάλι, εσωτερική και εξωτερική, που άλλοτε βρίσκει την έξοδο και άλλοτε διέξοδος δεν υπάρχει. Αλλά αυτό είναι κάτι σχετικό. Ο κάθε αναγνώστης θα το δει με το δικό του τρόπο. Ο ‘’λαβύρινθος’’ των χαρακτήρων θα περάσει αναπόφευκτα από το ‘’φίλτρο’’, τις αισθήσεις, τις σκέψεις του κάθε αναγνώστη και οι ερμηνείες θα είναι διάφορες.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Τί θα επιθυμούσατε να αποκομίσουν οι αναγνώστες/στριες από την ανάγνωση του βιβλίου σας;

Α.Ε. Θα είμαι πολύ χαρούμενη αν το απολαύσουν, όπως ο καθένας νιώθει την έννοια της ‘’απόλαυσης’’. Με το να προβάλω τι θα επιθυμούσα η ίδια να αποκομίσουν θα ήταν σαν να υποδεικνύω τον τρόπο με τον οποίο θα το αναγνώσουν και θα το ερμηνεύσουν, θα ήταν ένα είδος περιορισμού. Και μιας και δεν επιθυμώ να με περιορίζουν ως προς τον τρόπο της συγγραφικής μου έκφρασης, έτσι δεν επιθυμώ να περιορίσω καμία/κανέναν ως προς τον τρόπο της έκφρασης και αίσθησης που θα έχει ως αναγνώστρια/αναγνώστης.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7:  Το ''Labirinto'' κέρδισε το Β' Βραβείο Νουβέλας στον διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Πώς νιώθετε γι'αυτήν τη διάκριση;

Α.Ε. Πάρα πολύ χαρούμενη. Ήταν δε η πρώτη οπότε μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά μου. Πάντα όταν μας αναγνωρίζουν κάτι νοιώθουμε όμορφα. Όμως το σημαντικότερο είναι να συνεχίζουμε αυτό που αγαπάμε, ανεξάρτητα από την όποια αναγνώριση ή διάκριση. Δεν χρειάζεται να εστιάζουμε σε αυτές γιατί έτσι γινόμαστε δέσμιοί τους. Επιπλέον, υπάρχουν αξιολογότατα έργα σπουδαίων δημιουργών που ποτέ δεν έλαβαν ή δεν θα λάβουν διάκριση. Το όποιο βραβείο είναι μια τυχαία αναγνώριση και παίζουν ρόλο περισσότερο οι συγκυρίες παρά η όποια αξία έχει το έργο για τον ίδιο τον δημιουργό αλλά και για τους αναγνώστες, θεατές, κλπ.

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Τέλος, τί θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με τη συγγραφή; 

Α.Ε. Αν το αγαπούν να το κάνουν. Να μην φοβηθούν, να μην το βάλουν κάτω, να μην απογοητευτούν από εμπόδια, να πιστέψουν πρώτα απ’ όλα οι ίδιοι σε αυτό που κάνουν και στο δρόμο τους θα βρεθούν κι άλλοι που θα το πιστέψουν και που θα τους υποστηρίξουν. Να κάνουν οι ίδιοι κριτική στο έργο τους και να μην λυπούνται και να μην προσβάλλονται αν σε κάποιους δεν αρέσει. Δεν μας αρέσουν όλα και δεν αρέσουμε σε όλους. Αυτή είναι και η ομορφιά, αλλιώς θα βρισκόμασταν σε έναν ανιαρό κόσμο δίχως χρώματα, ήχους, οσμές και γεύσεις. Να τολμούν να επικοινωνούν μέσω του έργου τους, να μην αυτολογοκρίνονται ακολουθώντας πιθανές νόρμες, σημεία και απόψεις των καιρών, να μην εγκλωβίζονται σε ‘’τρεχάμενη ηθική’’ -τολμώντας να δανειστώ μια έκφραση του Καβάφη.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat