Το ενθύμιο

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

Τίτλος: Το ενθύμιο

Συγγραφέας: Μαρίνα Αλεξάκη

Συνεχίζοντας να ''ενισχύω'' τα ράφια της βιβλιοθήκης μου με βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά, σειρά σήμερα έχει το πρώτο παιδικό παραμύθι της συγγραφέως Μαρίνας Αλεξάκη, με τίτλο ''Το ενθύμιο'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάνοια. Ένα παραμύθι ιδανικό για ηλικίες παιδιών 6-7 ετών και άνω, σε εικονογράφηση από την κυρία Δήμητρα Παπαδημητρίου. Πάμε να μάθουμε μαζί περισσότερα γι'αυτό.

«Υπάρχει όμως πάντα μια ευκαιρία στη ζωή. Ένα μικρό χέρι βοηθείας φυτρώνει δίπλα μας, σαν το αγριολούλουδο της φύσης, χωρίς να το έχει καλλιεργήσει κάποιος. Κι όσο παράξενο κι όμορφο κι αν είναι, δεν μπορούν πάντα όλοι να το δουν. Κι όσοι τα κατάφεραν… δεν το ξέχασαν ποτέ!»

Θεωρώ ότι κανένας άνθρωπος δε γεννιέται κακός, σκληρός και ιδιότροπος. Πολλές φορές η ίδια η ζωή και τα βιώματά του τον οδηγούν σε αυτό το μονοπάτι, στο οποίο δεν ανέχεται να έχει κάποιον συνοδοιπόρο στο πλάι του. Ναι, μπορώ να κατανοήσω ότι η πληγωμένη του ψυχή τον έχει μετατρέψει σε ''πέτρα'' και αυτό επιδιώκει να δείχνει στους άλλους ανθρώπους γύρω του έχοντας ως μπροστάρη ένα εγωκεντρικό και υπεροπτικό πρόσωπο. Νιώθει ασφάλεια μέσα σε αυτήν την αόρατη πανοπλία. Αλλά για πόσο;

Περιγραφή:

Ένα μικρό χωριό μελαγχολεί, όταν όλα τα παιδιά χάνουν απότομα την όρεξή τους για ζωή. Όσο ο δήμαρχος της μικρής κοινωνίας μεγαλουργεί, κάποιοι αναζητούν τρόπους, για να λύσουν το μυστήριο της χαμένης παιδικής ευτυχίας. Κανείς δεν μπορεί να κάνει καλά τις αγέλαστες ψυχές, όταν ένας απρόσκλητος παραμυθάς πραγματοποιεί ένα απροσδόκητο θαύμα. Καμιά φορά σημασία δεν έχει να ψάξουμε να βρούμε τι έχουμε, αλλά τι μας λείπει. Μια τρυφερή ιστορία αναμνήσεων που μαθαίνει στους μικρούς τη μαγεία που κρύβουν μέσα τους και θυμίζει στους μεγάλους το πολύτιμο ενθύμιο μιας περασμένης νιότης.

Πώς θα ήταν, άραγε, η ζωή μας χωρίς την παρουσία του γέλιου και της φαντασίας μέσα σε αυτήν; Πόσο μονότονη, άχρωμη, ''άνοστη'' και ''άγευστη'' θα ήταν; Πόση σκοτεινιά θα κατέκλυζε την ψυχή και τη σκέψη μας; Πώς όλα θα έμοιαζαν να μην έχουν νόημα και λόγο ύπαρξης; Κι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, ποιο θα ήταν το ιδανικό ''γιατρικό''; Μα, κυρίως, θα ήμασταν πρόθυμοι/ες να το (απο)δεχθούμε, ή, για διάφορους λόγους θα το απομακρύναμε ως κάτι κακό;

«Με τα μάτια κλειστά μπορούμε να δούμε περισσότερα πράγματα. Κι όταν τα ανακαλύψουμε, νιώθουμε μεγάλη ευτυχία. Το καλύτερο όμως έρχεται μετά. Όταν ανοίξουμε τα μάτια μας, η φαντασία μας έχει επιδράσει σαν δυναμωτική ένεση που μας ξυπνά. Μας κάνει δημιουργικούς και θαρραλέους».

Η συγγραφέας αφουγκραζόμενη όλα τα παραπάνω μας προσφέρει μία διδακτική και παράλληλα ψυχαγωγική ιστορία που μας υπενθυμίζει με τον πιο ενδεδειγμένο τρόπο την αξία της φαντασίας, όπως και του γέλιου στη ζωή μας. Ναι, μπορεί να μεγαλώνουμε και να ξεχνάμε κάποια πράγματα, μα συνετό θα ήταν να μην ξεχνάμε ότι κι εμείς κάποτε υπήρξαμε παιδιά και μπορούσαμε να βρούμε την αληθινή ευτυχία και στα πιο απλά! 

Λοιπά θετικά στοιχεία του βιβλίου:

- Οικείο και γεμάτο λεξιλόγιο,

- Πολύχρωμη εικονογράφηση,

-Τέλος, κατανοητά παραδείγματα.

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάνοια.