Συνέντευξη με την συγγραφέα Βίκυ Χατζηπαναγιώτου

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΒΙΚΥ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Σημερινή μου καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η Βίκυ Χατζηπαναγιώτου, συγγραφέας των βιβλίων «Σκορπ(i)α Λόγια» (εκδ. Ακακία),  «Η Αγγελοσπορίτισσα» (εκδ. Άνεμος), «Αλισίβα» (εκδ. Agrafina) και «Στη Σχολή» (εκδ. Agrafina). Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδα και την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και τις απαντήσεις της. 

Πάμε να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Πώς μπήκε η συγγραφή στη ζωή σας; 

Β.Χ. Η συγγραφή μπήκε στη ζωή μου σαν μια φυσική ανάγκη να εκφράσω σκέψεις, συναισθήματα και ιστορίες που με απασχολούσαν. Ήταν ένας τρόπος να συνδεθώ με τον εαυτό μου αλλά και με τους άλλους. Πάντα έγραφα ημερολόγια και μικρές ιστορίες, κάποια στιγμή ωστόσο, πριν δύο χρόνια, έπιασα τον εαυτό σε μια περίοδο παρατεταμένης αϋπνίας να ξυπνάω το βράδυ και να κρατάω τις σκέψεις μου στις σημειώσεις στο κινητό. Κάποια κείμενα έγιναν συλλογή, κάποιες έρευνες και συνεντεύξεις η κουβέντες στον τόπο καταγωγής μου τα καλοκαίρια, στο χωριό μου, άρχισαν να παίρνουν σιγά σιγά μορφή και να "ενοχλούν" την ήσυχη καθημερινότητα μου. Άρχισαν να κλωτσάνε σα να πρέπει να βγουν στο φως. Και δειλά δειλά άρχισαν να βγαίνουν...

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για τα βιβλία σας που κυκλοφορούν ήδη; 

Β.Χ. Το πρώτο μου βιβλίο, «Σκορπ(i)α Λόγια», είναι μια συλλογή σκέψεων, αναμνήσεων και στοχασμών, πολύ προσωπική και εσωτερική. 

«Η Αγγελοσπορίτισσα» είναι μια νουβέλα εμπνευσμένη από έναν λαϊκό θρύλο, που συνδυάζει το παρελθόν με το παρόν. 

Η  «Αλισίβα» εξερευνά τη μνήμη και την κοινωνική ταυτότητα μέσα από εικόνες της ελληνικής επαρχίας. Αυτό που λεμε "Καλά κρυμμένα μυστικά".

Και το βιβλίο  «Στη Σχολή» είναι μια σύνθετη νουβέλα με ιστορική βάση τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών του ΕΛΑΣ που λειτούργησε το 1944 στο χωριό μου, τη Ρεντίνα Καρδίτσας. Βάζω ίσως ένα μικρό λιθαράκι σαν αρχή μιας έρευνας για να φωτιστεί μια  λιγότερο γνωστή, αλλά σημαντική πτυχή της ελληνικής αντίστασης.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Ποιο το όραμά σας ως συγγραφέας; 

Β.Χ. Το όραμά μου είναι να μετουσιώνω σε παραμύθια αληθινές ιστορίες καλά κρυμμένες μέσα στα γραπτά μου, να δίνω στον αναγνώστη τις ψηφίδες του παζλ κι αυτός να βρίσκει μόνος του απαντήσεις ακόμα και μέσα από σκοτεινές, καλά κρυμμένες στη μνήμη και στη λήθη πραγματικές ιστορίες που έσωσε η προφορική παράδοση, όπως στα βιβλία "Αλισίβα" και "Αγγελοσπορίτισσα".

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Από τι εμπνέεστε συνήθως; 

Β.Χ. Εμπνέομαι από την καθημερινότητα, από ιστορίες ανθρώπων που συναντώ στο δρόμο, από τη φύση, αλλά και από την ιστορία και την παράδοση. Από μύθους από θρύλους από ειδησεογραφικά ρεπορτάζ, από εφημερίδες, από ιστορικά γεγονότα. Συχνά, μια μικρή λεπτομέρεια, μια φράση ή μια εικόνα, μια φωτογραφία, μπορεί να γίνει η αφορμή κι ο καμβάς για να ξεκινήσει μια ολόκληρη ιστορία. Τα κείμενα μου είναι μικρά, πυκνά και προσπαθώ να αφήνω αναπάντητα ερωτήματα στον αναγνώστη, θέλω να ταλαιπωρηθεί κι αυτός μαζί μου...

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Γιατί πρέπει να διαβάζουμε βιβλία; 

Β.Χ. Τα βιβλία είναι παράθυρα σε άλλους κόσμους, άλλες ζωές και άλλες εποχές. Είναι παράθυρα στον φως. Μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τους άλλους, να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας και να καλλιεργήσουμε τη φαντασία μας. Είναι ατέρμονα ταξίδια.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Σαν αναγνώστρια, τί είδους βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε; 

Β.Χ. Διαβάζω πολύ ελληνική λογοτεχνία, μυθοπλασία σύγχρονη και 19ο αιώνα. Μου αρέσουν τα βιβλία που συνδυάζουν την παράδοση με τη σύγχρονη ματιά.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Πόσο εύκολα ή δύσκολα αποδέχεται το αναγνωστικό κοινό στη χώρα μας τους νεότερους συγγραφείς; 

Β.Χ. Νομίζω ότι το κοινό στην Ελλάδα είναι ανοιχτό σε νέες φωνές, αλλά χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του. Και σίγουρα το επίπεδο της λογοτεχνίας διαπιστώνω ότι κρατάει γερά μέσα από τις πένες των νέων συγγραφέων. Είναι σημαντικό να προσφέρεις έργα με ποιότητα και αυθεντικότητα, και να είσαι κοντά στους αναγνώστες σου, να ακούς τις ανάγκες και τις σκέψεις τους.

Σας ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία σας...

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat