Συνέντευξη με τον συγγραφέα Σωτήρη Καραγιάννη

 

Ο συγγραφέας Σωτήρης Καραγιάννης

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Ο καλεσμένος που κάνει ποδαρικό στην στήλη των συνεντεύξεων για τη νέα χρονιά είναι ο συγγραφέας Σωτήρης Καραγιάννης. Τον ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις του. Από τις εκδόσεις Λυκόφως κυκλοφορούν τα βιβλία του με τίτλους ''Ο περιπατητής του Ολύμπου" καί ''Magna mater''. Του εύχομαι να είναι καλοτάξιδα. Για όσους/ες επιθυμούν να τα διαβάσουν,μπορούν να τα προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού,είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο. 

   Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Θα ξεκινήσω με μία ερώτηση που κάνω σε όλους τους συγγραφείς. Πώς μπήκε η συγγραφή στη ζωή σας;

Σ.Κ. Ήταν ένα μεσημέρι Σαββάτου πριν περίπου πέντε χρόνια όταν τελείωνα το American Psycho του Ellis. Καθώς διάβαζα τους φανταστικούς μονολόγους του τέλους, τους ζήλεψα τόσο πολύ, που φαντάστηκα τον εαυτό μου να γράφει κάτι αντίστοιχο. Έτσι ξεκίνησα να γράφω ένα κείμενο συνειρμικά, ακολουθώντας μία υποτυπώδη υπόθεση μυστηρίου σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Όταν η ιστορία έφτασε σε τέλμα, την σταμάτησα και ξεκίνησα ένα διήγημα. Το ένα έφερε το άλλο και μέσα σε ένα χρόνο τελείωσα το πρώτο μου μυθιστόρημα (ακυκλοφόρητο). Από τότε δεν σταμάτησα να γράφω.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Ποιο το νόημα που θα θέλατε να περάσετε μέσα από τα βιβλία σας προς τους αναγνώστες;

Σ.Κ. Θέλω να δείξω στους αναγνώστες ότι σε έναν άνθρωπο ενυπάρχουν δύο διαμετρικά αντίθετες υπάρξεις ανεξαιρέτως του πώς η κοινωνία ξεχωρίζει το καλό από το κακό. Αυτή η σύγκρουση με γοητεύει, το να μην είναι ευδιάκριτες οι δυνάμεις που καθορίζουν τα κίνητρα του καθενός. Έννοιες όπως ευθύνη, εκδίκηση, δικαιοσύνη, χρέος και συμφέρον, ανήκουν στις γκρίζες περιοχές που θέλω συνεχώς να επισκέπτομαι. Σκοπός στις ιστορίες μου είναι να μπλέκω τον κοσμικό τρόμο με τον υπαρξιακό τρόμο σε όλες του τις εκφάνσεις καθώς για εμένα αυτοί οι δύο όροι αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοεξαρτώνται.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Ποιο το όραμά σας ως συγγραφέας;

Σ.Κ. Θέλω οι ιστορίες μου να ψυχαγωγούν, να τρομάζουν, να προκαλούν χαρά, λύπη, πόνο, διάφορα συναισθήματα. Να μπορεί ο αναγνώστης να ταυτιστεί με τους ήρωες παρόλο που εκ πρώτης όψεως ίσως αυτό να φαίνεται αδύνατον. Βαθιά μέσα στους χαρακτήρες υπάρχει κάτι που τους βασανίζει, ένα άλυτο, προς στιγμήν, πρόβλημα. Προσπαθώ σε κάθε ιστορία μου να γεφυρώνω αυτό το χάσμα.

Επίσης όπως όλοι οι συγγραφείς, θα ήθελα να δω τις ιστορίες μου να παίρνουν σάρκα και οστά σε άλλες μορφές τέχνης, αλλά αυτό είναι κάτι που ανήκει στο πολύ, πολύ, πολύ, πολύ, μακρινό μέλλον.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Από τί εμπνέεστε συνήθως; 

Σ.Κ. Από τους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους, από καταστάσεις οικείες σε όλους μας και από αληθινα περιστατικά. Μου αρέσει να μπλέκω την φαντασία με την πραγματικότητα, να δίνω δικές μου ερμηνείες σε ανεξήγητα φαινόμενα της ιστορίας. Από το έργο αγαπημένων συγγραφέων, όπως αυτών του λαβκραφτιανού κύκλου που μέσα από τα έργα μου, βάζω το δικό μου λιθαράκι στη μυθολογία Κθούλου. Από τη φύση, την ελληνική επαρχία, τις δεισιδαιμονίες και τις αρχαίες μυθολογίες. Από τα ταξίδια, τα οδοιπορικά, τις ιστορίες περιπέτειας και εξερεύνησης όπως οι ιστορίες του Ιούλιο Βερν.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Επειδή κυκλοφόρησαν δύο βιβλία σας σε σύντομο χρονικό διάστημα από τις εκδόσεις Λυκόφως, θέλουμε πρώτα να μας πείτε λίγα λόγια για το πρώτο σας βιβλίο, τη συλλογή διηγημάτων «Ο περιπατητής του Ολύμπου».

Σ.Κ. Στον Περιπατητή του Ολύμπου παίρνω την μυθολογία Κθούλου των συγγραφέων του λαβκραφτιανού κύκλου, την μεταφέρω από το Άρκαμ και το Ινσμουθ στην Ελλάδα και την μπολιάζω με λαϊκές παραδόσεις της υπαίθρου, τη μυθολογία και τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. 

Στη συλλογή υπάρχουν έντεκα διηγήματα κοσμικού τρόμου που αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους σχηματίζοντας έτσι ένα ενιαίο σύνολο, ένα δικό μου σύμπαν. Για παράδειγμα το Χ αντικείμενο που βλέπουμε σε μία ιστορία, εμφανίζεται και σε άλλες, δίνοντας έτσι στον αναγνώστη περισσότερες πληροφορίες για την προέλευσή, τις ιδιότητές του και το πώς βρέθηκε στην κατοχή του συγκεκριμένου χαρακτήρα. Η δημιουργία ενός κόσμου που δεν μένει στάσιμος αλλά εξελίσσεται διαρκώς και η διήγηση των ιστοριών χρησιμοποιώντας την σπονδυλωτή αφήγηση, ήταν ένα προσωπικό στοίχημα και ένα λογοτεχνικό πεδίο που ήθελα να εξερευνήσω.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Και για το δεύτερο, το διήγημα «Magna Mater που έχει ενταχθεί στη σειρά βιβλίων των εκδόσεων Λυκόφως «Σκοτεινές Πόλεις».

Σ.Κ. Στο Magna Mater το σκηνικό αλλάζει. Δύο φίλοι που μεγάλωσαν μαζί γράφοντας ο καθένας ιστορίες με τον δικό του μοναδικό τρόπο, έρχονται αντιμέτωποι με το μεγαλύτερο εμπόδιο που μπορεί να βρει μπροστά του ένας συγγραφέας: το writer’s block. Η ιστορία αρχίζει όταν ο αφηγητής, λίγο πριν ταξιδέψει στην Πράγα για να ξεκινήσει η παγκόσμια καριέρα του ως συγγραφέας τρόμου, πληροφορείται από το τηλέφωνο ότι ο φίλος του αυτοκτόνησε αφήνοντας ένα γράμμα με το όνομά του. Καθώς κατευθύνεται προς το νεκροτομείο, αναπολεί την τελευταία φορά που συναντήθηκαν. Μέσα από τα γεγονότα που συνέβησαν εκείνη τη νύχτα, θα προσπαθήσει να βρει τη λύση στο αίνιγμα του θανάτου.

Ακολουθώντας το είδος του Περιπατητή, το Magna Mater είναι ένα διήγημα κοσμικού τρόμου, ένα ταξίδι περιπέτειας και ανακάλυψης καθώς και μία αλληγορία για το τίμημα της επιτυχίας και τις εμμονές του ανθρώπινου μυαλού.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Γιατί έχετε επιλέξει να γράψετε ιστορίες που ανήκουν στη Λογοτεχνία του Φανταστικού; Θα μπορούσατε να γράψετε βιβλία που να ανήκουν σε άλλα λογοτεχνικά είδη;

Σ.Κ. Η λογοτεχνία του Φανταστικού ανοίγει δρόμους και εξερευνά την καθημερινότητα κάτω από το πρίσμα των συμβολισμών. Ειδικότερα, ο κοσμικός τρόμος είναι η απεικόνιση του απτού, αρχέγονου τρόμου προς το άγνωστο και το ανεξήγητο, καθώς και η απάντηση σε όσων αναρωτιούνται τι προκαλεί η ενασχόληση με τα ανεξήγητα μυστήρια του σύμπαντος. Αφήνοντας στην άκρη τις φιλοσοφικές προεκτάσεις της παραπάνω πρότασης, έχω καταλάβει ότι αυτό είναι το είδος της λογοτεχνίας που θέλω να ακολουθήσω για αυτόν ακριβώς το λόγο. Γιατί μέσα από τη λογοτεχνία του Φανταστικού μπορείς να πλάσεις το οτιδήποτε όπως ακριβώς θέλεις - ακολουθώντας πάντα κανόνες - έτσι ώστε στο τέλος, το σχήμα να βγάζει νόημα, να έχει υπόσταση, ζωή. Το δύσκολο κομμάτι είναι να δώσεις στον αναγνώστη κάτι οικείο και φρέσκο χωρίς να πέφτεις στην παγίδα της αντιγραφής.

Παρόλα αυτά, έχω πειραματιστεί με πολλά είδη και έχω γράψει ιστορίες χρησιμοποιώντας διαφορετικές μορφές αφήγησης. Εννοείται ότι στο μέλλον θα ήθελα να εξερευνήσω και άλλα λογοτεχνικά είδη. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Έχετε ξεκινήσει να γράφετε το επόμενο βιβλίο σας; Αν ναι, μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια; Σε ποιο λογοτεχνικό είδος θα ανήκει;

Σ.Κ. Έχω ξεκινήσει, βέβαια. Αυτή τη φορά θα ανήκει στον καθαρό τρόμο με ένα κλείσιμο ματιού προς τον κοσμικό. Θα έχει περιπέτεια, εξερεύνηση, μυστήριο και μπόλικο κυνηγητό με παράλληλες ιστορίες, πολλά πρόσωπα και έναν ιδιαίτερο τρόπο αφήγησης. Η συγκεκριμένη ιστορία αποτελεί ένα προσωπικό στοίχημα καθώς θέλω να μοιάζει περισσότερο με παλιάς κοπής κινηματογραφική ταινία. 

EΡΩΤΗΣΗ 9: Ως αναγνώστης, τι είδους βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε;

Σ.Κ. Διαβάζω ό,τι βιβλίο πέσει στα χέρια μου, από κλασικά μυθιστορήματα και pulp μέχρι comics και manga. Αλλάζω είδη συνεχώς για να βλέπω άλλες πένες, άλλες φιλοσοφίες και αντιλήψεις. Στον τρόμο συγκεκριμένα, προτιμώ τους παλιούς συγγραφείς γιατί επικεντρώνονται περισσότερο στην ατμόσφαιρα και στην πλοκή και δεν αναλώνονται σε φρικιαστικές σκηνές άνευ λόγου και ουσίας. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 10: Αγαπημένο βιβλίο και συγγραφέας;

Σ.Κ. Δεν θα διαλέξω έναν αλλά πολλούς. Συγγνώμη για το name dropping!

Ξεγραμμένοι / Το κορίτσι της διπλανής πόρτας του Jack Ketchum, Ιμάτζικα / Υφαντόκοσμος του Clive Barker, τα άπαντα του Clark Ashton Smith, Τα βουνά της τρέλας / Η αναζήτηση της Άγνωστης Καντάθ / Το Κάλεσμα του Κθούλου του H.P. Lovecraft, τα άπαντα του Edgar Allan Poe, Ο μέγας θεός Παν / η Νουβέλα της Μαύρης Σφραγίδας του Arthur Machen, Το Λάθος / Σήμα Κινδύνου του Αντώνη Σαμαράκη, Η φόνισσα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, Out / Grotesque της Natsuo Kirino, Σιωπή του Shusaku Endo, Pulp του Ed Brubaker, Rashomon του Ryunosuke Akutagawa, Το Υπόγειο του Fyodor Dostoevsky, ο Πύργος του Franz Kafka, Άνθρωποι και ποντίκια / Τα σταφύλια της οργής του John Steinbeck, Μίζερι του Stephen King, Ουδέν νεώτερον από το δυτικόν μέτωπον του Έριχ Μαρία Ρεμάρκ, Για ποιον χτυπάει η καμπάνα του Ernest Hemingway, Η Βουή και η Μανία του William Faulkner, Μιχαήλ Στρογκώφ από τον Ιούλιο Βερν, Νάδα του Jean-Patrick Manchette, οι ιστορίες του Corto Maltese του Hugo Pratt, Ο Ασπροδόντης του Jack London, Φαρενάιτ 451 του Ray Bradbury, Εκείνη την ημέρα / Σκοτεινό ποτάμι του Dennis Lehane, o Τζόνι πήρε το όπλο του του Dalton Trumbo, American Psycho του Bret Easton Smith, Ο Βασιλιάς με τα Κίτρινα του Robert W. Chambers, Η καρδιά του Σκότους του Joseph Conrad. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 11: Γιατί πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;

Σ.Κ. Γιατί ένα βιβλίο διευρύνει την φαντασία, εξερευνεί την ανθρώπινη φύση, μορφώνει και ψυχαγωγεί. Ένα καλό βιβλίο ισοδυναμεί με έναν καλό φίλο: μπορείς να συζητάς μαζί του για ώρες και θα βρίσκεται στην βιβλιοθήκη σου όποτε χρειαστείς τη βοήθειά του.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση,Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat

Διαβάστε την κριτική μου για το βιβλίο ''Ο περιπατητής του Ολύμπου" εδώ: https://dominicamat.blogspot.com/2021/12/blog-post_76.html

Διαβάστε την κριτική μου για το βιβλίο ''''Magna mater'' εδώ: https://dominicamat.blogspot.com/2021/10/magna-mater-8.html