Σφαγείο Ψυχών

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Την αγάπη μου για τα βιβλία που ανήκουν στην αστυνομική λογοτεχνία την έχω έκφρασει πολλές φορές μέσα από το blog μου,όπως άλλωστε καί τους λόγους για τους οποίους οι αναγνώστες/στριες αρέσκονται στο να επιλέγουν να διαβάζουν μυθιστορήματα που να ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία καί δεν βρίσκω λόγο να επαναλαμβάνομαι. Συνεχίζοντας τις αναγνώσεις,σειρά είχε το νέο αστυνομικό βιβλίο του συγγραφέα κυρίου Στιούαρτ ΜακΜπράιντ με τίτλο ''ΣΦΑΓΕΙΟ ΨΥΧΩΝ'' που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα καί πρόκειται για το τέταρτο βιβλίο της δημοφιλούς σειράς.

Μην έχοντας διαβάσει τα προηγούμενα βιβλία της σειράς (μελλοντικά έχω σκοπό να το κάνω) δεν σας το κρύβω πως ένιωθα ένα φόβο,ένα δισταγμό για το αν θα μπορούσα να μπώ ομαλά μέσα στην ιστορία καί να κατανοήσω τόσο το τι συνέβαινε,όσο καί το να προσεγγίσω σωστά τους χαρακτήρες των ηρώων. Ξεκινώντας την ανάγνωση,αντιλήφθηκα πως η πρόθεση του συγγραφέα είναι να μας ''τρομάξει'' καί να μας ρίξει στα βαθειά από την αρχή κιόλας του βιβλίου καί να μας κάνει να είμαστε απόλυτα προσηλωμένοι/ες στην υπόθεση. Η αγωνία ''χτυπά'' κόκκινο απο τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου καί η ένταση αυξάνεται καθώς κυλούν οι σελίδες.

Τα ειδεχθή εγκλήματα πάντα σόκαραν,σοκάρουν καί θα σοκάρουν από το άκουσμα κιόλας της είδησής τους. Ευτυχώς στην χώρα μας είναι λίγα εκείνα τα εγκλήματα που έχουν γίνει κι έχουν στοιχειώσει την σκέψη των πολιτών. Για σκεφτείτε να υπήρχε κάποιος μανιακός κατά συρροή δολοφόνος εκεί έξω ο οποίος κυκλοφορούσε ελεύθερα καί όλοι/ες θα ήμασταν εν δυνάμει θύματά του; Η σκέψη ως σκέψη καί μόνο προκαλεί φόβο,αλλά παρ'όλ'αυτά παρατηρούμε πολλοί συγγραφείς να το χρησιμοποιούν ως μοτίβο στα βιβλία τους. Το κάνουν για να ξορκίσουν κατά κάποιον τρόπο το κακό,ή,γιατί επιθυμούν να δείξουν κι αυτή την σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ψυχής; Για μένα ο άνθρωπος μπορεί να γίνει το χείριστο θηρίο που πέρασε ποτέ από τον πλανήτη καί μου το αποδεικνύει περίτρανα σε καθημερινή βάση.

''Ο τρόμος χτυπά και πάλι στη Γρανιτένια Πόλη… Όταν ένα εμπορικό κοντέινερ εμφανίζεται στο λιμάνι του Αμπερντίν γεμάτο ανθρώπινο κρέας, αρχίζει να ξετυλίγεται το νήμα του μεγαλύτερου μυστηρίου στην ιστορία της πόλης. Είκοσι χρόνια πριν, ο Σαρκοβόρος σφαγιάζει ανθρώπους σε ολόκληρη τη Βρετανία, μετατρέποντας τα θύματά του… σε μερίδες έτοιμες για μαγείρεμα, ώσπου οι επίλεκτοι της Αστυνομίας Γκράμπιαν τον συλλαμβάνουν και θέτουν τέλος σε αυτόν τον εφιάλτη. Ωστόσο, έντεκα χρόνια αργότερα, ο παρανοϊκός δολοφόνος αποφυλακίζεται έπειτα από έφεση. Τώρα καταζητείται και η πόλη γεμίζει πτώματα ξανά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι αστυνομικοί που ήταν υπεύθυνοι της αρχικής έρευνας αρχίζουν να εξαφανίζονται. Τότε ο αρχιφύλακας Λόγκαν ΜακΡέι αντιλαμβάνεται ότι η υπόθεση δεν είναι τόσο ξεκάθαρη όσο φαίνεται… Είκοσι χρόνια γεμάτα μυστικά και ψέματα έρχονται στο φως. Και το μόνο βέβαιο είναι ότι το Αμπερντίν δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο.''(Περίληψη οπισθοφύλλου)

Ο λόγος του συγγραφέα είναι σωστά δομημένος,με πλούσιο λεξιλόγιο,περιγραφικές,ανατριχιαστικές εικόνες (καλό θα είναι να έχετε γερό κι άδειο στομάχι πρίν να ξεκινήσετε την ανάγνωση του βιβλίου),περιεκτικά κεφάλαια καί γρήγορους,αληθοφανείς διαλόγους ανάμεσα στους ήρωες. Άλλοτε πιο καυστικός καί σαρκαστικός καί άλλοτε πιο ήπιος ο λόγος του συγγραφέα θα καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να με γοητεύσει καί να διαβάσω το βιβλίο με πολλή προσοχή. Αγάπησα το μαύρο,σκωτσέζικο χιούμορ του. Η λιτότητα που εκπέμπει στο σύνολό του το βιβλίο το κάνει να μοιάζει ακόμη πιο τρομακτικό καί σκοτεινό σαν θρίλερ στα μάτια των αναγνωστών.

Παραπάνω είπα ''ήρωες'' καί δεν θα ήταν σωστό να μην αναφερθώ καί σε αυτούς. Προσωπικά θεωρώ ότι εκπέμπουν έναν ρεαλισμό που τους καθιστά προσιτούς στο αναγνωστικό κοινό. Μην έχοντας διαβάσει,όπως ήδη προείπα,τα προηγούμενα βιβλία δεν μπορώ να εκφέρω μία ολοκληρωμένη άποψη γι'αυτούς,μα από αυτά που διάβασα,είδα ανθρώπους καθημερινούς,με τα όποια προβλήματα,ευθύνες,σκέψεις,μυστικά καί πάθη που τους συντροφεύουν καθ'όλη την διάρκεια της εξέλιξης των γεγονότων.

Η δράση είναι συνεχόμενη,οι ανατροπές απανωτές καί οι ανάσες βγαίνουν πλέον με περισσότερη δυσκολία καθώς πλησιάζουμε προς το μεγάλο φινάλε. Ένα τέλος τόσο απρόβλεπτο καί αναμενόμενο την ίδια στιγμή που με ικανοποίησε πάρα πολύ καί με έκανε να αναρωτιέμαι για το τι μέλλει γενέσθαι σε επόμενο βιβλίο της σειράς.

''Σφαγείο ψυχών'' ο τίτλος που φέρει το βιβλίο καί σε συνδυασμό με το σκούρο,επιβλητικό εξώφυλλο που το κοσμεί,αμέσως γεννάται στις ψυχές των αναγνωστών η απορία του το τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά. Ο φόβος κάνει φανερή την παρουσία του καί έρχεται να μας αγκαλιάσει μέσα στο έρεβος,οδηγώντας μας σε ένα εφιαλτικό σκηνικό από το οποίο θα προσπαθήσουμε εις μάτην να ξεφύγουμε...

Εν κατακλείδι πρόκειται για ένα ευανάγνωστο κι ενδιαφέρον αστυνομικό θρίλερ που είμαι βέβαιη πως θα αρέσει πολύ στους λάτρεις του είδους. Κι εμένα μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις,αλλά θα είχα πιο σαφή εικόνα,αν είχα διαβάσει καί τα τρία προηγούμενα βιβλία της σειράς. Όσοι κι όσες έχετε ήδη διαβάσει όλα τα βιβλία της σειράς καί όχι ακόμα αυτό,σπεύσατε να το κανέτε. Για εσάς που δεν έχει τύχει να διαβάσετε κανένα μέχρι τώρα,σας προτρέπω να τα αναζητήσετε καί να τα διαβάσετε με την σειρά που έχουν κυκλοφορήσει. Οι τίτλοι των βιβλίων είναι:Νεκρή Σάρκα-Το φως που χάνεται-Ψυχρός Γρανίτης. Θεωρώ πως θα σας αρέσουν πολύ.

Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΣΤΙΟΥΑΡΤ ΜΑΚΜΠΡΑΪΝΤ(STUART MACBRIDE)

ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: FLESH HOUSE

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΑΓΟΡΙΤΣΑ ΜΠΑΚΟΔΗΜΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ