Τέλος χρόνου

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

    Τί μπορεί να συμβολίζει για εσάς η φράση ''τέλος χρόνου'',πέρα από το όποιο προφανές; Η λήξη μίας κατάστασης,ή,σχέσης,-είτε αρνητικής,είτε θετικής-,που βιώνατε; Το τέλος μίας εποχής; Η διορία που σας είχε δοθεί για να κάνετε κάποια πράγματα,ή,για να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας; H παύση των δεδομένων της ζωής σας,όπως τα ξέρατε μέχρι σήμερα,ή,κάτι άλλο; Ξέρω πως σας ακούγεται κάπως αλλιώτικος αυτός μου ο πρόλογος καί τα ερωτήματα που σας θέτω,αλλά όταν έπιασα στα χέρια μου για να διαβάσω το νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα Βασίλη Μούτσογλου,με τίτλο ''Τέλος χρόνου'' που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τσουκάτου,αυτές ακριβώς οι ερωτήσεις ήρθαν να ιντριγκάρουν τη σκέψη μου. Μην έχοντας δε,διαβάσει κάποιο άλλο έργο του συγγραφέα κατά το παρελθόν,για εμένα έμοιαζε το παρόν έργο σαν ένας γρίφος που θα έπρεπε να λύσω καί να βρω τις απαντήσεις. Άραγε,ο τίτλος έκρυβε κάποια αλληγορία από πίσω του,ή,ο συγγραφέας αποζητούσε από εμάς το αναγνωστικό κοινό να το ψάξουμε βαθύτερα κι όχι επιφανειακά; 

   Το βιβλίο ''Τέλος χρόνου'' δεν είναι ένα ακόμη κοινωνικό μυθιστόρημα. Μέσα στις σελίδες του θα βρούμε ένα σημαντικό κεφάλαιο της ασταθούς καί περιρρέσουσας πολιτικής κατάστασης,καθώς καί της ιστορίας της Τουρκίας που συνδέεται με τα γεγονότα που στιγμάτισαν την χώρα το 1971 μαζί με το Πολυτεχνείο Κωνσταντινούπολης. Συμβάντα που είτε άμεσα,είτε πιο έμμεσα επηρέασαν τον εναπομείναντα ελληνισμό της Πόλης,αλλά καί το ζήτημα της Κύπρου. Κι όλα αυτά δοσμένα μέσα από τα μάτια του κύριου πρωταγωνιστή,έναν Έλληνα φοιτητή. 

  "Ο κεντρικός χαρακτήρας του μυθιστορήματος, φοιτητής του πολυτεχνείου αυτού, είναι αντιμέτωπος με την αστυνομία η οποία τον θεωρεί εξτρεμιστικό στοιχείο της Αριστεράς, ενώ παρασύρεται από τη δίνη που προκαλεί η εκδίωξη των Ελλήνων από την Πόλη το διάστημα μεταξύ 1955-1975." (Απόσπασμα από περίληψη οπισθοφύλλου)

   Άραγε,πώς βίωναν όλη αυτήν την δύσκολη συγκυρία οι πολίτες της γείτονος χώρας που ανήκαν στις μειονότητες; Ποιες συμπεριφορές καί άλλου είδους ρατσιστικές μορφές βίας έμελλε να αντιμετωπίσουν; Ποια τα δικαιώματά τους καί με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να τα διεκδικήσουν; Ο συγγραφέας θα προσπαθήσει να αναδείξει όλα τα παραπάνω μέσα από ένα πολυσύνθετο πλαίσιο,όπως συγκεντρώνονται αρμονικά το κοινωνικό,πολιτικό,ιστορικό,ψυχολογικό καί αστυνομικό στοιχείο. Όμως,δεν μένει μόνο εκεί. Ο συγγραφέας παίρνει κάθε φορά κι ένα διαφορετικό ρόλο μέσα στο κείμενο. Με μεγάλη ευκολία προσαρμόζεται ανάλογα με το φύλο,την θέση,την καταγωγή,τις επιθυμίες καί τα πιστεύω ξεχωριστά του κάθε προσώπου της πλοκής,αναδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο πεποιθήσεις,ήθη καί άλλα δεδομένα της τότε εποχής. 

  Όλοι οι ήρωες καί οι ηρωϊδες δεν είναι τυχαία τοποθετημένοι/ες μέσα στο βιβλίο. Επιτελούν έναν σκοπό,ή,αντιπροσωπεύουν κάτι μέσα στην κοινωνία. Είτε σε μεγαλύτερο,είτε σε μικρότερο βαθμό θα αναπτύξουμε συναισθήματα για εκείνους/ες. Θα προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε καί να μπούμε στη δική τους θέση,χωρίς όμως να δικαιολογούμε ακρότητες καί την οποιαδήποτε μορφή βίας προς κάθε άνθρωπο. 

   Ο λόγος του συγγραφέα είναι χειμαρρώδης καί άκρως πειστικός. Προσωπικά θεωρώ πως κερδίζει το στοίχημα που βάζει με τον εαυτό του κι αν καί ''ντύνει'' τον βασικό του ήρωα με αυτοβιογραφικά στοιχεία καί μιλάει εξ αυτού,μπορεί καί κρατά τις όποιες ισορροπίες καί αποστάσεις από τις σκέψεις καί την γενικότερη στάση του πρωταγωνιστή. Ο διαχωρισμός αυτός είναι εμφανής καί στα άλλα πρόσωπα της ιστορίας καί αυτό το βρήκα ως θετικό στοιχείο του κειμένου. Κατά τ'άλλα το βιβλίο το χαρακτηρίζει η γρήγορη εναλλαγή σκηνών,η αμεσότητα των διαλόγων μεταξύ των προσώπων,η γλαφυρότητα των εικόνων καί η συνεχόμενη δράση που δεν επέτρεπε στο κείμενο να κάνει ''κοιλιά''. Ειδικά ο επίλογός του είναι το πιο ιδανικό,-κατ'εμέ-,φινάλε. Ναι,είναι ένα καλογραμμένο καί ιδιαίτερο βιβλίο που πιστεύω πως θα σας ικανοποιήσει. Αναζητήστε το.

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΥΤΣΟΓΛΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΤΣΟΥΚΑΤΟΥ