Το χέρι του Θεού

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Όλοι/ες οι αναγνώστες/στριες εκτός από τους αγαπημένους μας συγγραφείς έχουμε καί τους αγαπημένους μας λογοτεχνικούς ήρωες που τους έχουμε ξεχωρίσει καί αναζητάμε βιβλία που να είναι παρόντες,ξέροντας πως μαζί τους θα ζήσουμε όμορφες αναγνωστικές εμπειρίες καί θα μας κρατήσουν εγγυημένα καλή συντροφιά. Εγώ δεν έχω κρύψει ποτέ πως έχω αρκετούς/ες αγαπημένους/ες. Μία εξ αυτών είναι η ηρωϊδα της συγγραφέως Ελευθερίας Μεταξά,η Έλσα Γληνού. Έχοντας ήδη διαβάσει τα δύο βιβλία της συγγραφέως που έχουν ως κεντρική τους πρωταγωνίστρια την ψυχολόγο Έλσα Γληνού,η χαρά μου καί η ανυπομονησία μου ήταν πολύ μεγάλες όταν έμαθα πως επρόκειτο να κυκλοφορήσει καί τρίτο βιβλίο με τις ''περιπέτειές'' της συγκεκριμένης ηρωϊδας. Αμέσως εξέφρασα την επιθυμία να διάβασω κι αυτό το βιβλίο. Να,λοιπόν,που η ευχή μου πραγματοποιήθηκε καί σήμερα σας παρουσιάζω το νέο βιβλίο της συγγραφέως με τίτλο ''Το χέρι του Θεού'' που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μίνωας.

   Άν καί δεν έχω διαβάσει όλα τα έργα της συγγραφέως (μόνο τρία μέχρι στιγμής μαζί με αυτό),εκείνη έχει καταφέρει να με ικανοποιήσει πολύ με τον τρόπο έκφρασης της καί το πως αποτυπώνει πάνω στο χαρτί τις ιστορίες της. Ναι,έχω ξαναπεί πως η αδυναμία μου είναι το βιβλίο της ''Μαύρο σαν τον έβενο μαλλιά'' όπου εκεί συναντάμε για πρώτη φορά την Έλσα Γληνού,μα αυτό δεν σημαίνει πως δεν μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις καί το παρόν βιβλίο. Η συγγραφέας έχει ένα δικό της στυλ γραφής που ταιριάζει άψογα με τις αναγνωστικές μου προτιμήσεις. Γνωρίζει πότε είναι απαραίτητη η λυρικότητα καί πότε πρέπει να είναι πιο δωρική. Παίζει έντεχνα με την σκέψη των αναγνωστών/στριων. Αυξομειώνει την ένταση των συναισθημάτων καί των περιγραφών ανάλογα με το τι διαδραματίζεται εκείνη την στιγμή. Αποφεύγει τις περιττές επαναλήψεις καί τις τάσεις εντυπωσιασμού. Στοχεύει να πείσει το αναγνωστικό κοινό καί να το μυήσει μέσα στον κόσμο των ηρώων της με τρόπο ρεαλιστικό κι ανθρώπινο. Άλλωστε,αυτή η αληθοφάνεια που χαρακτηρίζει τους ήρωές της βοηθά στο να τους/τις προσεγγίσουμε έως καί να ταυτιστούμε μαζί τους όσο είναι εφικτό κάτι τέτοιο.

    Τα βιβλία της συγγραφέως συνδυάζουν την αστυνομική λογοτεχνία με το ψυχολογικό θρίλερ. Δεν ξέρω τι πιστεύετε εσείς καί είναι απόλυτα σεβαστή η όποια άποψή σας μα εγώ θεωρώ πως είναι δύο είδη αντίθετα μεταξύ τους. Απλά αν τα βάλουμε μαζί κάτω από ένα κοινό πλαίσιο μέσα σε ένα βιβλίο το αποτέλεσμα είναι συναρπαστικό. Μα για να το επιτύχει αυτό ο εκάστοτε συγγραφέας θα πρέπει να γνωρίζει πως να χειρίζεται την ανθρώπινη ψυχολογία,τόσο των ηρώων καί των ηρωϊδων του,όσο καί του αναγνωστικού κοινού. Για μένα η συγγραφέας το κατέχει καί το εφαρμόζει μέσα στα έργα της. Δεν κάνει ένα επιφανειακό πέρασμα. Εμβαθύνει στην ουσία κι αυτό είναι κάτι που το επικροτώ κι εκτιμώ. Χτίζει βήμα-βήμα το σκηνικό όπου θα λάβουν χώρα τα γεγονότα καί το καλύπτει με ένα πέπλο μυστηρίου που ενισχύει το σασπένς καί την αγωνία ενώ παράλληλα μας ''εμποδίζει'' από το να δούμε ξεκάθαρα. Το τοπίο διελευκάνει σελίδα με τη σελίδα καθώς οδηγούμαστε προς το μεγάλο φινάλε.

   Όπως προανέφερα στο νέο βιβλίο θα συναντήσουμε για τρίτη φορά την Έλσα Γληνού. Για περισσότερες πληροφορίες καί για αποφυγή τυχόν spoilers,σας παραθέτω την περίληψη που κοσμεί το οπισθόφυλλο. ''«Καλημέρα σας. Ονομάζομαι Γρηγόρης Σταθόπουλος και ήρθα να καταγγείλω τη δολοφονία μου. Είδα σε όραμα ότι κάποιος με έκαψε ζωντανό, αφήνοντας πλάι μου έναν πύρινο σταυρό». Τα λόγια αυτά, βγαλμένα από το στόμα του νεαρού άντρα με την ασκητική μορφή, θα προκαλέσουν ένα συγκαταβατικό χαμόγελο στον αστυνόμο Βαρσάμη, ο οποίος, θεωρώντας τον τρελό, θα τον αποπέμψει ευγενικά από το τμήμα. Το χαμόγελό του, όμως, θα σβήσει και οι τύψεις θα τον κατακλύσουν, όταν λίγο αργότερα η προφητεία του Σταθόπουλου θα επαληθευτεί και δύο ακόμα θύματα θα προστεθούν στον μακάβριο κατάλογο του παρανοϊκού δολοφόνου. Τι είναι αυτό που συνδέει τους τρεις νεκρούς; Ποιος είναι εκείνος που καίει ανθρώπους ζωντανούς, αφήνοντας πλάι τους έναν πύρινο σταυρό, φωτογραφίες και υπογραμμισμένα αποσπάσματα από την Αγία Γραφή; Ποια σχέση έχουν με τα αποτρόπαια εγκλήματα η άρρωστα θρησκευόμενη μητέρα του Σταθόπουλου, η φρικτά παραμορφωμένη αδελφή του, ο εμβληματικός πατήρ Χρυσόστομος και η αινιγματική γερόντισσα Φεβρωνία;'' Άν καί τα βιβλία μπορούν να διαβαστούν κι αυτόνομα,για μένα το ιδανικό είναι να διαβαστούν όλα μαζί με την σειρά. Θα έχετε πιο ολοκληρωμένη την εικόνα του παζλ. 

    Η υπόθεση του συγκεκριμένου βιβλίου της συγγραφέως ξεχωρίζει από τα άλλα δύο που έχουν πρωταγωνίστρια την Έλσα Γληνού. Αυτήν την φορά η συγγραφέας καταπιάνεται με το ζήτημα της πίστης καί του φανατισμού. Είμαι ένας άνθρωπος που πιστεύω πολύ αλλά με τον τρόπο μου. Δεν δέχομαι τα πάντα χωρίς πρώτα να τα σκεφτώ καί σε καμία των περιπτώσεων δεν υιοθετώ ακραίες σκέψεις καί συμπεριφορές. Για μένα η πίστη,ή καί όχι,σε οποιοδήποτε θρήσκευμα σημαίνει ελευθερία,κριτική ικανότητα καί σκέψη,καμία υστεροβουλία,προσφορά,αποδοχή καί αγάπη για τον συνάνθρωπο. Δεν πιστεύω πως κανένας θεός είναι τιμωρός,ή,εκδικητικός. Το αντίθετο συμβαίνει,ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε. Μέσα από την πλοκή του βιβλίου της κι έχοντας πάντα συνοδοιπόρους μας σε αυτό το νοερό ταξίδι τους ήρωες,η συγγραφέας θα μιλήσει για την θρησκοληψία καί το πως η υπερβολή μπορεί να έχει ολέθρια αποτελέσματα.

    Γιατί,άραγε,η εκδίκηση είναι τόσο δυνατή ως ''ανάγκη'' για κάποιους ανθρώπους; Τί είναι αυτό που θα τους οδηγήσει στην διάπραξη ενός,ή,περισσότερων εγκλημάτων; Πώς οι εμπειρίες της ζωής τους,οι προσωπικοί δαίμονες καί τα παιδικά,ή,ψυχικά τραύματα που φέρουν μπορούν να ''ξυπνήσουν'' κοιμισμένα πάθη κι ένστικτα; Γιατί με το πρόσχημα της θρησκείας γίνονται τόσα φοβερά εγκλήματα; Πώς γίνεται να υπάρχουν άνθρωποι που παρερμηνεύουν καί διαστρεβλώνουν τα λόγια του Θεού καί εκείνοι/ες που δέχονται τις όποιες ερμηνείες τους στωϊκά χωρίς να φέρουν καμία αντίρρηση,ή,προσωπική άποψη; Προσωπικά θεωρώ πως είναι επικίνδυνοι καί λαοπλάνοι που εκμεταλλεύονται την αθωότητα καί την αφέλεια πολλών ανθρώπων καί καλό θα ήταν κάποια στιγμή να σταματήσει όλο αυτό.

   ''Το χέρι του Θεού'' ο τίτλος του βιβλίου και εσκεμμένα άφησα τον σχολιασμό του στο τέλος της αναφοράς μου για το βιβλίο. Μήπως η συγγραφέας μας δίνει ένα χρήσιμο στοιχείο για την διαλεύκανση της υπόθεσης μέσα από έναν τίτλο-γρίφο; Εμένα δεν σας το κρύβω πως με δελέασε πολύ καί σε συνδυασμό με τον υπότιτλο ''Η κάθαρση των αμαρτωλών θα έρθει με τη φωτιά'' ο νούς μου οδηγήθηκε σε περίεργα μα ελκυστικά μονοπάτια. Ναι,για κάποιους το πέρασμα της φωτιάς σημαίνει πως σβήνονται οι όποιες αμαρτίες κι αποκαθίσταται η ισορροπία και αναγεννάται η ζωή. Εγώ για να είμαι ειλικρινής δεν ασπάζομαι αυτήν την γνώμη. Ο σκοπός της τιμωρίας θα έπρεπε να είναι ο σωφρονισμός κι όχι η εκδίκηση...

   Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση του βιβλίου θέλησα να κρατήσω δύο στοιχεία του που μου άρεσαν πολύ. Το ένα είναι το πως έντεχνα σκιαγραφεί τους χαρακτήρες των ηρώων της η συγγραφέας καί ο τρόπος με τον οποίο τους τοποθετεί μέσα στην ιστορία καί το άλλο είναι το ζήτημα της θρησκευτικής χειραγώγησης. Ένας άνθρωπος σε καμία των περιπτώσεων δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καλός,ή,κακός βάσει των θρησκευτικών του,ή όχι πεποιθήσεων. Καί για να πειστείτε γι'αυτό,δεν έχετε παρά να διαβάσετε το βιβλίο. Ποιός ξέρει; Η συγγραφέας ίσως να μας προετοιμάζει ( ; ) για το επόμενο. Αξίζει να το αναζητήσετε. 

                                                              Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΞΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΜΙΝΩΑΣ