Αρχή και τέλος μου

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Η συγγραφέας Αθηνά Μπούτιβα προσγειώνεται στις εκδόσεις Υδροπλάνο καί επανέρχεται με το τρίτο της βιβλίο,με τίτλο "Αρχή και τέλος μου". Πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που μας μυεί με ενδιαφέροντα τρόπο στην ομορφιά της συγκεκριμένης κατηγορίας βιβλίων καί υπόσχεται να κρατήσει αμείωτη την προσοχή μας από την αρχή έως καί τον επίλογό του. Άλλωστε,δεν θεωρώ πως είναι τυχαία η επιλογή του τίτλου του ''Αρχή και τέλος μου''... Άραγε,σε ποιόν άνθρωπο θα απευθύναμε αυτήν την προσφώνηση,θεωρώντας τον/την ως κάτι ανάλογο; Για μένα είναι μία πολλή μεγάλη κουβέντα με βαρύνουσα σημασία που δεν πρέπει να χρησιμοποιείται έτσι αλόγιστα καί να γίνεται κατάχρηση αυτής γιατί αυτό εγκυμονεί τον κίνδυνο να χάσει,εντέλει,την ουσία της.

     ''Ο όρκος που είχε δώσει, δίχως να γνωρίζει την αλήθεια, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένος με την πορεία της ζωής του. Ο έρωτας της Χρυσαυγής φάρμακο. Ήταν όμως αρκετός για να φέρει και τη λύτρωση; Η οικογένεια του Τάκη έδειχνε σαν να ήταν σημαδεμένη από τη μοίρα. Εκεί που άγγιζαν το απόλυτο, τους χτυπούσε ξανά. Η αναζήτηση του δολοφόνου θα γίνει σκοπός ζωής. Θα βρεθεί ο ένοχος; Ποια τα κίνητρά του; Όταν ο έρωτας πλέκεται με την πιο αιμοβόρα και αποτρόπαια πράξη, τότε ακόμη και ο πιο αθώος μπορεί να φαντάζει ως ο πιο ένοχος!" (Περίληψη οπισθοφύλου)

    Διαβάζοντας την περίληψη του οπισθοφύλλου,τολμώ να πώ πως παραξενεύτηκα κι αμέσως ένιωσα να με κατακλύζουν πολλά ερωτηματικά γύρω από την υπόθεση που απαιτούσαν διακαώς απαντήσεις. Το μυαλό μου άρχισε να ''τρέχει'' καί να πλάθει διάφορα σενάρια,το μόνο που χρειαζόταν ήταν να ''βυθιστώ'' εκούσια μέσα στις σελίδες του καί σαν μία άλλη εξερευνήτρια να βρώ το τι συνέβη. Πώς έγινε καί από την μία μεριά ήταν ο έρωτας καί από την άλλη μία δολοφονία; Τί συνέδεε καί τί χώριζε,την ίδια στιγμή,αυτά τα δύο; Πώς από την υπέρτατη χαρά,την ελπίδα καί την ζωή,θα βρεθούν οι ήρωες καί οι ηρωϊδες να ζούν την απώλεια,τον θάνατο καί τόσο άσχημα συναισθήματα; Μήπως υπάρχει κάποιο κρυφό μήνυμα πίσω από τον τίτλο ''Αρχή και τέλος μου'',ή όχι;

      Η εξιστόρηση της ιστορίας ξεκινά με πολύ ήπιο καί φυσικό τρόπο που τίποτα δεν προμηνύει το τι μέλλει γενέσθαι στην πορεία. Για να είμαι ειλικρινής,ανυπομονούσα να κυλήσουν οι σελίδες καί πλέον να κάνει αισθητή την παρουσία του το αστυνομικό κομμάτι της υπόθεσης. Όμως,η συγγραφέας είχε άλλες προθέσεις. Ήθελε να μας ''παιδέψει'' ευχάριστα καί να γεννήσει μέσα μας την αγωνία για το πότε τα πράγματα θα έπαιρναν άλλη τροπή... Χωρίζει το κείμενο σε τρία μεγάλα κεφάλαια που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σε μία ελεύθερη εκδοχή σαν τα τρία στάδια μίας αρχαίας τραγωδίας... Κάθε κεφάλαιο αποτελείται από επιμέρους μικρότερα κεφάλαια που λειτουργούν ως σκηνές μίας κινηματογραφικής ταινίας καί βοηθούν στην σταθερή εξέλιξη των γεγονότων χωρίς να παρεμβάλονται περιττές επαναλήψεις,ή,κουραστικές ''κοιλιές''. Το λεξιλόγιο είναι άφθονο,οι διάλογοι καθώς καί οι προσωπικότητες των ηρώων καί των ηρωϊδων αληθοφανείς,οι εικόνες πολλές καί περιγραφικές καθιστούν στο σύνολό τους το κείμενο αρκετά καλογραμμένο καί προσιτό.

   Το βιβλίο -κατ'εμέ- δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αμιγώς αστυνομικό αλλά περιέχει καί αρκετά ψήγματα αισθηματικής λογοτεχνίας που έρχονται καί προσδίδουν το κάτι παραπάνω στο κείμενο. Θεωρώ πως στην παρούσα περίπτωση το ένα είδος έρχεται καί ''κουμπώνει'' άψογα με το άλλο προσφέροντάς μας μία πιο άρτια εικόνα. Μπορεί να είμαι σωστή,μπορεί καί λάθος,αλλά θεωρώ πως τα δύο αυτά κομμάτια της υπόθεσης ίσως να μην μπορούσαν να ''σταθούν'' από μόνα τους. Ίσως κάτι να τους έλειπε. Αυτό,βέβαια,είναι η δική μου άποψη καί δεν την επιβάλλω σε κανέναν/καμία,απλά τη μοιράζομαι μαζί σας. 

    Μέσα από την πλοκή του βιβλίου αναδεικνύεται η αξία της αδελφικής αγάπης,η φιλία,ο έρωτας,η πατρική αγάπη προς τα παιδιά,ο πόνος,η ζήλια καί η κακία που κρύβουν μέσα στις ψυχές τους οι άνθρωποι,η αδικία καί το πως αυτή μπορεί να αποκατασταθεί με το πέρασμα του χρόνου καθώς καί την ανάγκη για απόδοση δικαιοσύνης. Η συγγραφέας φέρνει αντιμέτωπα όλα τα πρόσωπα της ιστορίας με τον έναν,ή,τον άλλον τρόπο. Κανείς καί καμία δεν θα βγεί αλώβητος/η από αυτά τα παιχνίδια της μοίρας. Η σκιαγράφηση των χαρακτήρων των προσώπων του κειμένου θα γίνει εις βάθος -κι όχι επιφανειακά- δικαιολογώντας καί κατανοώντας,ή καί όχι,τον τρόπο σκέψης καί δράσης των πρωταγωνιστών καί των πρωταγωνιστριών. Άνθρωποι είναι σαν εμάς με πάθη,λάθη,συναισθήματα καί εμπειρίες ζωής. Άνθρωποι που είτε θα τους συμπαθήσουμε καί θα τους νιώσουμε οικείους,είτε θα μας είναι λιγότερο αρεστοί. Για μένα αυτό είναι ένα από τα πιο δυνατά σημεία του βιβλίου. Άλλωστε,το ίδιο δε συμβαίνει καί στη ζωή μας;

   Εν ολίγοις,έχουμε στα χέρια μας ένα βιβλίο που διαβάζεται ευχάριστα καί άκοπα. Παράλληλα με το ψυχαγωγικό κομμάτι,βοηθά να οξυνθούν οι αισθήσεις μας καί να φτάσουμε στη λύση του προβλήματος. Ακόμη ένα αγαπημένο μου κομμάτι του βιβλίου -μαζί με τα πρόσωπα- είναι ο επίλογος καί η ανατροπή με την οποία επιλέγει η συγγραφέας να ολοκληρώσει την ιστορία. Εγώ είχα κάνει μία άλλη σκέψη,αλλά ο τρόπος που τελικά έβαλε τέλος η συγγραφέας με ικανοποιήσε παραπάνω. Ήταν αυτό που τελικά ενδόμυχα ευχόμουν. Εάν θέλετε κι εσείς να διαβάσετε ένα αστυνομικό βιβλίο καί δεν το έχετε κάνει μέχρι τώρα,είναι μία πολύ καλή λύση!

                                                            Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΑΘΗΝΑ ΜΠΟΥΤΙΒΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ